celikci
New member
Film tarihi çoğu zaman sinemanın şimdiki zamanından daha heyecan vericidir. Çünkü yüksek reklam bütçeleriyle heyecanlandırılan yeni başlangıçların ötesinde, artık unutulmuş eserlerin çoğunun son derece eskidiği kanıtlandı. Televizyonun tarihi de medya hafızasının bir parçasıdır ve sıklıkla unutulan bir şeydir. 2015 yılından bu yana “Televizyon Arşivinden” dizisi bu gizli hareketli görüntü bölümüne ithaf edilmiştir. Şimdi küratör Jan Gympel ile birlikte Armory Sineması'ndan Potsdamer Platz'daki Deutsche Kinemathek'e taşınıyor. Yeni başlangıç, “Her şey bir yana” sloganıyla Alman TV hiciv filmine adandı. Rainer Erler'in erken dönem bir klasiğiyle başlıyor.
Geçen yıl 90 yaşında hayatını kaybeden yazar ve yönetmen, artık özellikle fantastik çevrelerde neredeyse kült benzeri bir üne sahip. 1961 ile 1991 yılları arasında Erler, çoğu beyazperde için olmak üzere 40'tan fazla film yaptı. Gelecekteki araştırmaları ele alan çok bölümlü dizisi “Mavi Saray” (1974–76) milyonlarca izleyici tarafından izlendi. “Ganymede Operasyonu” (1977) destansı bir astronot destanıydı; “Plütonyum” (1978) ise kayıp, bölünebilir malzeme hakkında belgesel bir televizyon oyunuydu. Aynı zamanda beyazperdeye uyarlanan organ kaçakçılığı gerilim filmi “Fleisch” (1979) ile geniş bir Doğu Almanya sinema izleyicisi tarafından tanındı.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Siyasi hiciv “Dâhilerin Düzeni” tematik olarak oldukça farklıydı. Ağustos 1963'te ARD'de yayınlanan film, henüz genç olan Federal Alman Cumhuriyeti'nin görünüşte Kafkaesk bürokrasisine şaşırtıcı derecede saldırgan bir yaklaşım getiriyor. Evlilik dolandırıcılığından dört kez mahkum olan hayat sanatçısı Ziegler (Carl-Heinz Schroth), yakın zamanda serbest bırakılmasının ardından siyasi sahtekarlığa yönelir. Üst düzey bir hükümet meclis üyesi kılığına giriyor, Federal İçişleri Bakanlığı'ndaki yepyeni bir ofise sorunsuz bir şekilde taşınıyor ve Federal Crosses of Merit'te hızlı bir ticarete başlıyor. Onun fikri basit; ödül alanların ödemeye fazlasıyla hazır oldukları bir kesintiye dayanıyor. Çünkü düzen itibarı ve dolayısıyla rekabet gücünü artırıyor.
Her şey hızla ivme kazanıyor ve her uçta ve köşede patlama tehlikesiyle karşı karşıya. Ancak dolandırıcılık ne kadar cesur olursa, iş modeli de o kadar başarılı olur. Sistemin tamamının dolandırıcılığa dayalı olması nedeniyle bu kadar iyi çalışabiliyor. Sonunda sahtekarlık tesadüfen ortaya çıkar. Ziegler hiçbir şekilde tekrar hapse atılmaz, ancak – bir skandalı önlemek için – aslında üst düzey hükümet meclis üyeliğine terfi ettirilir ve hemen emekliye ayrılır. Bu komedi aynı zamanda biçimsel açıdan da görülmeye değer: Kısmen oldukça soyutlanmış sahne tasarımlarıyla eser, neredeyse Resnais'in “Geçen Yıl Marienbad'da” (1961) eserine ya da Orson Welles'in “Dava”sına bir saygı duruşu gibi görünüyor ( 1962).
“TV Arşivinden” dizisi “Dahi Çocuk Emri” ile yeniden başlıyor Rainer Erler tarafından 9 Ocak saat 19.00'da Potsdamer Platz'daki Deutsche Kinemathek'te. Küratör Jan Gympel'in tanıtımıyla. Giriş ücreti yok.
Geçen yıl 90 yaşında hayatını kaybeden yazar ve yönetmen, artık özellikle fantastik çevrelerde neredeyse kült benzeri bir üne sahip. 1961 ile 1991 yılları arasında Erler, çoğu beyazperde için olmak üzere 40'tan fazla film yaptı. Gelecekteki araştırmaları ele alan çok bölümlü dizisi “Mavi Saray” (1974–76) milyonlarca izleyici tarafından izlendi. “Ganymede Operasyonu” (1977) destansı bir astronot destanıydı; “Plütonyum” (1978) ise kayıp, bölünebilir malzeme hakkında belgesel bir televizyon oyunuydu. Aynı zamanda beyazperdeye uyarlanan organ kaçakçılığı gerilim filmi “Fleisch” (1979) ile geniş bir Doğu Almanya sinema izleyicisi tarafından tanındı.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Siyasi hiciv “Dâhilerin Düzeni” tematik olarak oldukça farklıydı. Ağustos 1963'te ARD'de yayınlanan film, henüz genç olan Federal Alman Cumhuriyeti'nin görünüşte Kafkaesk bürokrasisine şaşırtıcı derecede saldırgan bir yaklaşım getiriyor. Evlilik dolandırıcılığından dört kez mahkum olan hayat sanatçısı Ziegler (Carl-Heinz Schroth), yakın zamanda serbest bırakılmasının ardından siyasi sahtekarlığa yönelir. Üst düzey bir hükümet meclis üyesi kılığına giriyor, Federal İçişleri Bakanlığı'ndaki yepyeni bir ofise sorunsuz bir şekilde taşınıyor ve Federal Crosses of Merit'te hızlı bir ticarete başlıyor. Onun fikri basit; ödül alanların ödemeye fazlasıyla hazır oldukları bir kesintiye dayanıyor. Çünkü düzen itibarı ve dolayısıyla rekabet gücünü artırıyor.
Her şey hızla ivme kazanıyor ve her uçta ve köşede patlama tehlikesiyle karşı karşıya. Ancak dolandırıcılık ne kadar cesur olursa, iş modeli de o kadar başarılı olur. Sistemin tamamının dolandırıcılığa dayalı olması nedeniyle bu kadar iyi çalışabiliyor. Sonunda sahtekarlık tesadüfen ortaya çıkar. Ziegler hiçbir şekilde tekrar hapse atılmaz, ancak – bir skandalı önlemek için – aslında üst düzey hükümet meclis üyeliğine terfi ettirilir ve hemen emekliye ayrılır. Bu komedi aynı zamanda biçimsel açıdan da görülmeye değer: Kısmen oldukça soyutlanmış sahne tasarımlarıyla eser, neredeyse Resnais'in “Geçen Yıl Marienbad'da” (1961) eserine ya da Orson Welles'in “Dava”sına bir saygı duruşu gibi görünüyor ( 1962).
“TV Arşivinden” dizisi “Dahi Çocuk Emri” ile yeniden başlıyor Rainer Erler tarafından 9 Ocak saat 19.00'da Potsdamer Platz'daki Deutsche Kinemathek'te. Küratör Jan Gympel'in tanıtımıyla. Giriş ücreti yok.