celikci
New member
Film bittiğinde Lana Gogoberidze konuşmak için Arsenal sinemasının büyük salonunda öne çıkıyor. Cuma akşamı moderatörün soruları Gürcü film yapımcısının ne kadar heyecanlı bir hayata sahip olduğunu açıkça ortaya koydu. 95 yaşındadır. Babasını çok az tanıyordu; 1937'de Stalin'in tasfiyelerinin bir parçası olarak idam edildi. Çocukken, Sovyetler Birliği'nin ilk kadın uzun metrajlı film yönetmeni olan annesiyle de çok az vakit geçirdi; Sibirya'da on yıl sürgün cezasına çarptırıldı.
Lana Gogoberidze yönetmenlik eğitimi almadan önce kendini edebiyata adadı, İngilizce, Fransızca ve Rusça'dan Gürcüce'ye çeviriler yaptı ve doktorasını Walt Whitman üzerine yaptı. Lana Gogoberidze, “Maalesef Almanca konuşamıyorum” diyor, “ama aynı zamanda Alman şiirini de seviyorum.” Ve hiç tereddüt etmeden tamamen alıntı yapıyor: “Acılarımın güzel beşiği, / Huzurumun güzel mezarı, / Güzel şehir, yapmalıyız bölüm, – / Elveda! Sana sesleniyorum” ve Heinrich Heine’nin “Şarkılar Kitabı” adlı eserinden “Genç Acı Çekiyor” şiirinin Almanca diğer beş mısrası.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Arsenal'deki serginin başlangıcında İngilizce “Under One Sky” adlı ilk filmi gösterildi; Son filmi “Anne ve Kızı ya da Gece Asla Tamamlanmadı”nın uluslararası prömiyeri birkaç gün önce Berlinale'de yapıldı. Dizi onunla birlikte Paskalya Pazar günü sona erecek. Bu arada, önümüzdeki haftalarda çoğu iki tarihli, farklı türlerden dokuz film daha gösterilecek. Müzikal, tarihi bir malzeme, diğer sanatlarla karşılaşmalar, gündelik hayattan filmler var. Lana Gogoberidze bir röportajda “Sanat her zaman hayatımı kurtardı” diyor.
İlk kez 1961 yılında “Bir Gökyüzünün Altında” filminin gösterimiyle şehrin doğu kesiminde Berlin'e geldi. Bunu dehşetle düşünüyor, çünkü ancak sinemada otururken Sovyet sansürcülerinin üç bölümlük filmin ilk üçte birini kestiğini fark etti. 1970'lerde Erika ve Ulrich Gregor'un Berlinale Forumu'na daveti üzerine Batı'ya geri döndü. Cuma akşamları, her zaman olduğu gibi, ikisi Arsenal'de ön sırada oturuyor ve direktör onlara şahsen hitap ediyor. 1984 yılında Berlinale'de uluslararası jüri üyeliği yaptı.
Gogoberidze programını izlemek için sinemaya gidemiyorsanız, “Kakheti şarabı gibi zehir içtim” otobiyografisiyle kendinizi teselli edebilirsiniz. Almanca olarak mevcuttur, ancak filmlerin çoğu zaman yalnızca İngilizce altyazıları vardır.
Sinemada bir yaşam – Lana Gogoberidze'nin filmleri, 31 Mart'a kadar birkaç tarih, Arsenal, Potsdamer Str. 2, www.arsenal-berlin.de
Lana Gogoberidze yönetmenlik eğitimi almadan önce kendini edebiyata adadı, İngilizce, Fransızca ve Rusça'dan Gürcüce'ye çeviriler yaptı ve doktorasını Walt Whitman üzerine yaptı. Lana Gogoberidze, “Maalesef Almanca konuşamıyorum” diyor, “ama aynı zamanda Alman şiirini de seviyorum.” Ve hiç tereddüt etmeden tamamen alıntı yapıyor: “Acılarımın güzel beşiği, / Huzurumun güzel mezarı, / Güzel şehir, yapmalıyız bölüm, – / Elveda! Sana sesleniyorum” ve Heinrich Heine’nin “Şarkılar Kitabı” adlı eserinden “Genç Acı Çekiyor” şiirinin Almanca diğer beş mısrası.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Arsenal'deki serginin başlangıcında İngilizce “Under One Sky” adlı ilk filmi gösterildi; Son filmi “Anne ve Kızı ya da Gece Asla Tamamlanmadı”nın uluslararası prömiyeri birkaç gün önce Berlinale'de yapıldı. Dizi onunla birlikte Paskalya Pazar günü sona erecek. Bu arada, önümüzdeki haftalarda çoğu iki tarihli, farklı türlerden dokuz film daha gösterilecek. Müzikal, tarihi bir malzeme, diğer sanatlarla karşılaşmalar, gündelik hayattan filmler var. Lana Gogoberidze bir röportajda “Sanat her zaman hayatımı kurtardı” diyor.
İlk kez 1961 yılında “Bir Gökyüzünün Altında” filminin gösterimiyle şehrin doğu kesiminde Berlin'e geldi. Bunu dehşetle düşünüyor, çünkü ancak sinemada otururken Sovyet sansürcülerinin üç bölümlük filmin ilk üçte birini kestiğini fark etti. 1970'lerde Erika ve Ulrich Gregor'un Berlinale Forumu'na daveti üzerine Batı'ya geri döndü. Cuma akşamları, her zaman olduğu gibi, ikisi Arsenal'de ön sırada oturuyor ve direktör onlara şahsen hitap ediyor. 1984 yılında Berlinale'de uluslararası jüri üyeliği yaptı.
Gogoberidze programını izlemek için sinemaya gidemiyorsanız, “Kakheti şarabı gibi zehir içtim” otobiyografisiyle kendinizi teselli edebilirsiniz. Almanca olarak mevcuttur, ancak filmlerin çoğu zaman yalnızca İngilizce altyazıları vardır.
Sinemada bir yaşam – Lana Gogoberidze'nin filmleri, 31 Mart'a kadar birkaç tarih, Arsenal, Potsdamer Str. 2, www.arsenal-berlin.de