celikci
New member
Tilda Swinton uzun zamandan beri her rolde kendini dönüştürebilme ve sonuçta her şeyi oynayabilme ününe sahip. Çevrimiçi arama motorlarının, adlarını ve bukalemun kelimesini girdiğinizde düzinelerce makale yayınlaması sebepsiz değildir. Ancak oyunculukta her türlü riskten çekinmeyen ve halihazırda erkekleri, cadıları ve ikizleri bünyesinde barındıran onun gibi bir dönüşüm ustası bile, ilk kez karşılaşabileceği yeni zorluklarla karşılaşıyor. Artık aynı anda anne ve kızı canlandırdığı Ebedi Kız’daki gibi.
Kendisi de çocuğu olmayan Julie Hart (Swinton), kendi annesi Rosalind hakkında bir film yapmayı planlayan bir film yapımcısıdır. Doğum gününe yaklaşırken, genç, motivasyonsuz bir resepsiyonist (Carly-Sophia Davies) ve arkadaş canlısı bir kapıcı (Joseph Mydell) dışında kimsenin kalmadığı uzak, zarif bir kır otelinde birlikte birkaç gün geçirirler. Görkemli ev bir zamanlar Rosalind’in ailesine aitti, ancak sislerle kaplı otelde dolaşanlar yalnızca geçmişten gelen hayaletler olmayabilir. En azından, esas olarak uzun süredir dul olmayan ve çoğunlukla yatalak olan annesini mutlu etmek isteyen, ancak yüksek sesli ürkütücü sesler, Rosalind’in köpeğinin ortadan kaybolması ve dahası, kendisi de giderek daha da zor durumda kalan Julie’ye öyle geliyor. senaryo çalışmasının eksikliği duygusal gerilimi ilerletir.
İlan | Daha fazlasını okumak için kaydırın
Film sadece hayalet unsurlarını bir araç olarak kullanıyor
Eserleri bu ülkede sinemalara pek girmeyen ve internet yayın hizmetlerinde de pek bulunmayan (övgüye değer bir istisna: MUBI’deki “Sergi” ve “İlişkisiz”) yönetmen Joanna Hogg, altıncı uzun metrajlı filmiyle sözde ürpertici bir araziye çıkıyor. film. Ancak 2022 yılında Venedik yarışmasında prömiyerini yapan “Ebedi Kız”, tamamen farklı konulara odaklanmak için sadece perili şato ve hayalet unsurlarını bir araç olarak kullanıyor. Burada bir şeylerin ters gittiği aşikar, ancak mesele hiçbir zaman doğaüstü güçlerin iş başında olup olmadığını öğrenmekle ilgili değil. Bunun yerine Hogg, anılar ve keder, sanatsal çalışmalar ve anneler ile kızları arasındaki ilişkideki ince, belirsiz komplikasyonlar hakkında incelikli bir hikaye anlatıyor.
Her ikisi de bu sakin, sözde olaysız ve sonuçta baştan çıkarıcı derecede hassas korku hikayesinin başarısında belirleyici bir rol oynayan ses tasarımı ve ayrıca görüntü yönetmeni Ed Rutherford’un güzel 16mm görüntülerinin, filmdeki tam etkisini hiçbir zaman geliştirmemesi oldukça muhtemeldir. ana ekranlar. Bununla birlikte, Hogg’un bugüne kadarki en atmosferik filmini nerede ve nasıl izlerseniz izleyin, Swinton’ın bu (teknik olarak mükemmel bir şekilde uygulanmış) ikili roldeki etkileyici, karmaşık performansı gücünü neredeyse hiç kaybetmemelidir.
5 üzerinden 5 puan
Ebedi Kız. Dram, 2022, Paramount+
Kendisi de çocuğu olmayan Julie Hart (Swinton), kendi annesi Rosalind hakkında bir film yapmayı planlayan bir film yapımcısıdır. Doğum gününe yaklaşırken, genç, motivasyonsuz bir resepsiyonist (Carly-Sophia Davies) ve arkadaş canlısı bir kapıcı (Joseph Mydell) dışında kimsenin kalmadığı uzak, zarif bir kır otelinde birlikte birkaç gün geçirirler. Görkemli ev bir zamanlar Rosalind’in ailesine aitti, ancak sislerle kaplı otelde dolaşanlar yalnızca geçmişten gelen hayaletler olmayabilir. En azından, esas olarak uzun süredir dul olmayan ve çoğunlukla yatalak olan annesini mutlu etmek isteyen, ancak yüksek sesli ürkütücü sesler, Rosalind’in köpeğinin ortadan kaybolması ve dahası, kendisi de giderek daha da zor durumda kalan Julie’ye öyle geliyor. senaryo çalışmasının eksikliği duygusal gerilimi ilerletir.
İlan | Daha fazlasını okumak için kaydırın
Film sadece hayalet unsurlarını bir araç olarak kullanıyor
Eserleri bu ülkede sinemalara pek girmeyen ve internet yayın hizmetlerinde de pek bulunmayan (övgüye değer bir istisna: MUBI’deki “Sergi” ve “İlişkisiz”) yönetmen Joanna Hogg, altıncı uzun metrajlı filmiyle sözde ürpertici bir araziye çıkıyor. film. Ancak 2022 yılında Venedik yarışmasında prömiyerini yapan “Ebedi Kız”, tamamen farklı konulara odaklanmak için sadece perili şato ve hayalet unsurlarını bir araç olarak kullanıyor. Burada bir şeylerin ters gittiği aşikar, ancak mesele hiçbir zaman doğaüstü güçlerin iş başında olup olmadığını öğrenmekle ilgili değil. Bunun yerine Hogg, anılar ve keder, sanatsal çalışmalar ve anneler ile kızları arasındaki ilişkideki ince, belirsiz komplikasyonlar hakkında incelikli bir hikaye anlatıyor.
Her ikisi de bu sakin, sözde olaysız ve sonuçta baştan çıkarıcı derecede hassas korku hikayesinin başarısında belirleyici bir rol oynayan ses tasarımı ve ayrıca görüntü yönetmeni Ed Rutherford’un güzel 16mm görüntülerinin, filmdeki tam etkisini hiçbir zaman geliştirmemesi oldukça muhtemeldir. ana ekranlar. Bununla birlikte, Hogg’un bugüne kadarki en atmosferik filmini nerede ve nasıl izlerseniz izleyin, Swinton’ın bu (teknik olarak mükemmel bir şekilde uygulanmış) ikili roldeki etkileyici, karmaşık performansı gücünü neredeyse hiç kaybetmemelidir.
5 üzerinden 5 puan
Ebedi Kız. Dram, 2022, Paramount+