celikci
New member
Doğu Alman sosyal belgesel yönetmeni Gerd Kroske, Defa'ya yeni katılan az sayıdaki kişiden biriydi. Film okulunda herhangi bir klasik eğitim almayan kültür bilimci, 1988 yılında dramaturg, yazar ve yönetmen yardımcısı olarak belgesel filmlerde yer edinmeyi başardı. Helke Misselwitz, Petra Tschörtner ve Volker Koepp ile çalışma pratiği onu Potsdam-Babelsberg'deki uzun ve ideolojik açıdan kirlenmiş çalışmalardan kurtardı.
O zamandan bu yana sürekli olarak kendi son derece bağımsız filmlerinin yapımcılığını üstlendi. Konuları editoryal yönergeleri veya çağdaş eğilimleri takip etmiyor, yalnızca merakını takip ediyor. Sinema alanında ilk yaratıcı atılım 1988 yılında “Cassiber” adlı Haber çalışmasıyla gerçekleşti. Jürgen Kuttner ve müzisyenler Mario Persch ve Uwe Baumgartner ile birlikte Doğu Berlin Sanat Akademisi'ndeki stüdyo kayıtlarında Batı Alman ses deneycisi Heiner Goebbels'e eşlik etti.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Soğuk Savaş'ın sonundaki az bilinen bir Alman-Alman işbirliğinin hayati belgesi, Kroske'nin daha sonraki film yapımcılığı yaklaşımından pek çok anı içeriyor. Spontane röportajlar, atmosferik gözlemler ve çağdaş tarihsel söylemler bir araya gelerek kenarları her zaman geçirgen olan kolajlar oluşturuyor. Yönetmen hiçbir zaman önyargılı tezleri kanıtlamakla ilgilenmiyor. Tıpkı kariyerinin gerçek sosyalist planlama figürlerinden kaçtığı gibi, filmleri de temalara kenardan yaklaşıyor – ancak aniden şaşırtıcı içgörüleri ortaya çıkarıyor.
Polonya ve Beyaz Rusya arasında canlı arayüz
Her ne kadar “Cassiber” mevcut retrospektifte yer almasa da, Kroske'nin bakış açısına dair kapsamlı kanıtlar sunuyor. Onun çalışma prensibi aynı zamanda materyalin tam uzunluktaki formatlara basılması gerekmemesine de karşılık geliyor. Örneğin Weißensee'nin yabancı sanatçısı Kurt Wanski'nin “Kurt – yoksa gülmelisin” portresi 29 dakikadır, olması gerektiği kadar uzun veya kısa.
1988'de çektiği ünlü Leipzig Sokak Süpürgesi serisinin bazı bölümleri de pazarlanması zor olan “orta uzunlukta” filmler olarak sunuldu. Kroske'nin içerik yelpazesi, Doğu Almanya tarihinden (“Çizim Vuruşları”, 2014) Batı Alman demodesine (“Boks Prensi”, 2000) ve küresel çağdaş tarihin önemli anlarına kadar geniş bir yelpazeyi kapsamaktadır.
Böylece 1994 yılında “Vokzal – Brest İstasyonu”na yöneldi. Dahi lokasyonları çekimler sırasında nihayet tarihin uykusuna dalmış gibi görünen kişi. 1939'da Hitler ve Stalin'in dostları burada nüfuz alanlarının sınırlarını Polonya'nın zararına çizdiler. 1941'de Almanya Sovyetler Birliği'ne buradan saldırdı. Bugün, Polonya ile Beyaz Rusya arasındaki sınır kasabası bir kez daha uğursuz bir şekilde titreşen bir dikiş oluşturuyor. Kroske'nin filminde bu gecikme neredeyse kehanet gibi hissediliyor.
Retrospektif Gerd Kroske. Armory Sineması, 30 Mart'a kadar. “Vokzal – Brest İstasyonu” 12 Mart'ta yönetmen eşliğinde gösterilecek.
O zamandan bu yana sürekli olarak kendi son derece bağımsız filmlerinin yapımcılığını üstlendi. Konuları editoryal yönergeleri veya çağdaş eğilimleri takip etmiyor, yalnızca merakını takip ediyor. Sinema alanında ilk yaratıcı atılım 1988 yılında “Cassiber” adlı Haber çalışmasıyla gerçekleşti. Jürgen Kuttner ve müzisyenler Mario Persch ve Uwe Baumgartner ile birlikte Doğu Berlin Sanat Akademisi'ndeki stüdyo kayıtlarında Batı Alman ses deneycisi Heiner Goebbels'e eşlik etti.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Soğuk Savaş'ın sonundaki az bilinen bir Alman-Alman işbirliğinin hayati belgesi, Kroske'nin daha sonraki film yapımcılığı yaklaşımından pek çok anı içeriyor. Spontane röportajlar, atmosferik gözlemler ve çağdaş tarihsel söylemler bir araya gelerek kenarları her zaman geçirgen olan kolajlar oluşturuyor. Yönetmen hiçbir zaman önyargılı tezleri kanıtlamakla ilgilenmiyor. Tıpkı kariyerinin gerçek sosyalist planlama figürlerinden kaçtığı gibi, filmleri de temalara kenardan yaklaşıyor – ancak aniden şaşırtıcı içgörüleri ortaya çıkarıyor.
Polonya ve Beyaz Rusya arasında canlı arayüz
Her ne kadar “Cassiber” mevcut retrospektifte yer almasa da, Kroske'nin bakış açısına dair kapsamlı kanıtlar sunuyor. Onun çalışma prensibi aynı zamanda materyalin tam uzunluktaki formatlara basılması gerekmemesine de karşılık geliyor. Örneğin Weißensee'nin yabancı sanatçısı Kurt Wanski'nin “Kurt – yoksa gülmelisin” portresi 29 dakikadır, olması gerektiği kadar uzun veya kısa.
1988'de çektiği ünlü Leipzig Sokak Süpürgesi serisinin bazı bölümleri de pazarlanması zor olan “orta uzunlukta” filmler olarak sunuldu. Kroske'nin içerik yelpazesi, Doğu Almanya tarihinden (“Çizim Vuruşları”, 2014) Batı Alman demodesine (“Boks Prensi”, 2000) ve küresel çağdaş tarihin önemli anlarına kadar geniş bir yelpazeyi kapsamaktadır.
Böylece 1994 yılında “Vokzal – Brest İstasyonu”na yöneldi. Dahi lokasyonları çekimler sırasında nihayet tarihin uykusuna dalmış gibi görünen kişi. 1939'da Hitler ve Stalin'in dostları burada nüfuz alanlarının sınırlarını Polonya'nın zararına çizdiler. 1941'de Almanya Sovyetler Birliği'ne buradan saldırdı. Bugün, Polonya ile Beyaz Rusya arasındaki sınır kasabası bir kez daha uğursuz bir şekilde titreşen bir dikiş oluşturuyor. Kroske'nin filminde bu gecikme neredeyse kehanet gibi hissediliyor.
Retrospektif Gerd Kroske. Armory Sineması, 30 Mart'a kadar. “Vokzal – Brest İstasyonu” 12 Mart'ta yönetmen eşliğinde gösterilecek.