celikci
New member
Karayipler’deki Trinidad Tobago, dünyanın en garip göllerinden birine konut sahipliği yapıyor. Pitch Lake olarak isimlendirilen bu göl, tuhaf mikrobiyal ömürle dolup taşmasının yanı sıra, “suları” da o kadar tuhaf bir kıvama sahip ki üzerinde yürüyebiliyorsunuz.
Trinidad’ın güneybatı ucundaki La Brea yakınlarında bulunan Pitch Lake, yaklaşık 40 hektar büyüklüğünde ve 76 metre derinliğinde. Yaklaşık 10 milyon ton asfaltla, yani ziftle (İngilizce: Pitch) dolu, bu da onu dünyadaki en büyük doğal asfalt birikintisi yapıyor.
Dünya’nın iki jeolojik fay sınırının kesiştiği noktada bulunuyor. Asfaltın, binlerce yıl evvel, altındaki fay sınırları petrol ve gaz rezervuarlarına ulaşacak kadar derin olduğu vakit içinderda ortaya çıktığı düşünülüyor.
Kabarık asfaltın bolluğu göle hayli özel bir nitelik kazandırıyor. Temel olarak bu göl, aralıklı olarak su havuzlarının bulunduğu devasa bir çamurlu asfalt birikintisi üzere davranıyor. Göl, kimi noktalarında fazlaca fazla zorlanmadan üzerinde durup dolaşabileceğiniz kadar sağlam. Öteki kısımlarında ise atılan yanlış bir adım, “yoğun bir muhallebinin” içine düşen bir kaşık üzere yavaş yavaş batmanıza sebep oluyor.
Petrolün yanıcı özelliğinden dolayı gölün yakınında sigara içilmesi yasak. Su havuzlarından rastgele birine bir kibrit düşürürseniz, şiddetli bir alev patlaması çıkacağı söyleniyor.
Bu gölün kendine has niteliklerine karşın üzerinde epey fazla bilimsel araştırma yapılmadı. Lakin araştırmacılar gölün mikrobiyal hayatını incelediler ve şaşırtan olmayan bir biçimde birtakım sürprizler barındırdığını buldular.
2011 yılında yapılan bir araştırma, “Pitch Gölü’ndeki mikrobiyal çeşitliliğin, öteki hidrokarbon açısından varlıklı ortamlarda tahlil edilen mikrobiyal topluluklarla karşılaştırıldığında eşsiz olduğu” kararına vardı. Daha evvel hiç görülmemiş bir küme tipi keşfetmenin yanı sıra, burada yaşayan mikrobiyal toplulukların, bir ortada yaşayan ve “oldukca fazla dallanan soylara sahip” bakteri ve arkelerden oluştuğu bulundu.
Sir Walter Raleigh‘in 1595’te Karayipler ve Güney Amerika’ya yaptığı seferin anlatımlarında da gölden özetlemek gerekirse bahsediliyor. Sir Raleigh, asfaltın kalitesini fark edince gemilerdeki sızıntıları mühürlemek için kullanmış. Söylenilene nazaran bu asfaltı “gerçekten kusursuz… Norveç zifti üzere güneşte erimiyor” formunda tanımlamış.
Pitch Lake üzerinde yürümek bile mümkün.
senelerdır asfalt için kullanılıyor
Karayipler’de sömürgeciliğin tesiri arttıkça, Avrupalı güçler bu pahalı doğal kaynağı sömürdüler ve yüksek kaliteli asfaltı dünyanın her yerine gönderdiler. 19. ve 20. yüzsenelera gelindiğinde, İngilizler tarafınca ticari asfalt hasadı süratle ilerliyordu ve dünya çapında yüzbinlerce ton ihraç ediliyordu.
İngiliz kaşif Sir Walter Raleigh, tarih kitaplarında çoklukla gölü keşfeden isim olarak anılırken, milattan evvel 500’e kadar uzanan arkeolojik ispatlarla gösterildiği üzere, Avrupa sömürgeciliğindilk evvel gölün uzun bir geçmişi vardı. Lokal toplulukların efsanelerine nazaran göl, Büyük Ruh tarafınca kendileri için kutsal olan sinek kuşlarının öldürülmesinin cezası olarak yaratılmıştı.
Günümüzde, göl hala asfalt çıkarmak için kullanılıyor, lakin operasyonlar artık devlete ilişkin Trinidad ve Tobago Lake Asphalt şirketi tarafınca denetim ediliyor. bununla birlikte bu garip bölge, yarı katı göl boyunca keşif seyahatlerine çıkmak isteyen turistler için de bir ziyaret noktası olarak görülüyor.
Trinidad’ın güneybatı ucundaki La Brea yakınlarında bulunan Pitch Lake, yaklaşık 40 hektar büyüklüğünde ve 76 metre derinliğinde. Yaklaşık 10 milyon ton asfaltla, yani ziftle (İngilizce: Pitch) dolu, bu da onu dünyadaki en büyük doğal asfalt birikintisi yapıyor.
Dünya’nın iki jeolojik fay sınırının kesiştiği noktada bulunuyor. Asfaltın, binlerce yıl evvel, altındaki fay sınırları petrol ve gaz rezervuarlarına ulaşacak kadar derin olduğu vakit içinderda ortaya çıktığı düşünülüyor.
Kabarık asfaltın bolluğu göle hayli özel bir nitelik kazandırıyor. Temel olarak bu göl, aralıklı olarak su havuzlarının bulunduğu devasa bir çamurlu asfalt birikintisi üzere davranıyor. Göl, kimi noktalarında fazlaca fazla zorlanmadan üzerinde durup dolaşabileceğiniz kadar sağlam. Öteki kısımlarında ise atılan yanlış bir adım, “yoğun bir muhallebinin” içine düşen bir kaşık üzere yavaş yavaş batmanıza sebep oluyor.
Petrolün yanıcı özelliğinden dolayı gölün yakınında sigara içilmesi yasak. Su havuzlarından rastgele birine bir kibrit düşürürseniz, şiddetli bir alev patlaması çıkacağı söyleniyor.
Bu gölün kendine has niteliklerine karşın üzerinde epey fazla bilimsel araştırma yapılmadı. Lakin araştırmacılar gölün mikrobiyal hayatını incelediler ve şaşırtan olmayan bir biçimde birtakım sürprizler barındırdığını buldular.
2011 yılında yapılan bir araştırma, “Pitch Gölü’ndeki mikrobiyal çeşitliliğin, öteki hidrokarbon açısından varlıklı ortamlarda tahlil edilen mikrobiyal topluluklarla karşılaştırıldığında eşsiz olduğu” kararına vardı. Daha evvel hiç görülmemiş bir küme tipi keşfetmenin yanı sıra, burada yaşayan mikrobiyal toplulukların, bir ortada yaşayan ve “oldukca fazla dallanan soylara sahip” bakteri ve arkelerden oluştuğu bulundu.
Sir Walter Raleigh‘in 1595’te Karayipler ve Güney Amerika’ya yaptığı seferin anlatımlarında da gölden özetlemek gerekirse bahsediliyor. Sir Raleigh, asfaltın kalitesini fark edince gemilerdeki sızıntıları mühürlemek için kullanmış. Söylenilene nazaran bu asfaltı “gerçekten kusursuz… Norveç zifti üzere güneşte erimiyor” formunda tanımlamış.
Pitch Lake üzerinde yürümek bile mümkün.
senelerdır asfalt için kullanılıyor
Karayipler’de sömürgeciliğin tesiri arttıkça, Avrupalı güçler bu pahalı doğal kaynağı sömürdüler ve yüksek kaliteli asfaltı dünyanın her yerine gönderdiler. 19. ve 20. yüzsenelera gelindiğinde, İngilizler tarafınca ticari asfalt hasadı süratle ilerliyordu ve dünya çapında yüzbinlerce ton ihraç ediliyordu.
İngiliz kaşif Sir Walter Raleigh, tarih kitaplarında çoklukla gölü keşfeden isim olarak anılırken, milattan evvel 500’e kadar uzanan arkeolojik ispatlarla gösterildiği üzere, Avrupa sömürgeciliğindilk evvel gölün uzun bir geçmişi vardı. Lokal toplulukların efsanelerine nazaran göl, Büyük Ruh tarafınca kendileri için kutsal olan sinek kuşlarının öldürülmesinin cezası olarak yaratılmıştı.
Günümüzde, göl hala asfalt çıkarmak için kullanılıyor, lakin operasyonlar artık devlete ilişkin Trinidad ve Tobago Lake Asphalt şirketi tarafınca denetim ediliyor. bununla birlikte bu garip bölge, yarı katı göl boyunca keşif seyahatlerine çıkmak isteyen turistler için de bir ziyaret noktası olarak görülüyor.