celikci
New member
Geçtiğimiz üç yıl içerisinde art geriye bir fazlaca kuantum süreç aygıtı başarısı haberi duyduk. Bu makinelerin geliştiricileri, Dünya’nın en kuvvetli üstün bilgisayarları için pratik olmayacak kadar uzun sürecek hesaplamaları süratli bir biçimde gerçekleştirebilecekleri ile çoğunlukla övünüyor. Lakin artık, bir bilim insanı takımı, geleneksel bilgisayarların hala birtakım metotlar ile bu yeni geliştirilen aygıtlardan daha süratli olabileceklerini gösterdi.
Klasik bilgisayarlar bilgiyi yalnızca 1’ler ve 0’lardan oluşan bir biçimde depolarken, kuantum bilgisayarlar bu iki durumun süper-konumlarını da kullanabiliyor. Teoride bu yetenek, var olan üstün bilgisayarların tamamlamak için inanılmaz derecede uzun senelera gereksinim duyacağı kimi hesaplamaları süratli bir biçimde tamamlayabilmelerine imkan tanıyor. Lakin çalışan kuantum bilgisayarların üretilmesi düşünülenden daha güç oldu ve bunların daha büyük ölçeklere çıkartılması daha da sıkıntı gözüküyor.
Kuantum işlemcilerin açık bir biçimde üstün olarak görülmelerini sağlayan suratları üzerine bir hayli farklı dayanak araştırmaya sahip olsalar da, yeni bir çalışma bu avantajın aslında gerçek olmadığını söylüyor.
Çin’in Teoretik Fizik Enstitüsü’nden Dr. Pan Zhang ve çalışma arkadaşları, birkaç yıl evvel Google’ın kuantum bilgisayarı Sycamore’un 200 saniyede çözdüğü ve Dünya’daki en güzel bilgisayarın çözmesi için 10.000 yıl gerekeceğini söylemiş olduği bir sorunu çözmek için epeyce daha verimli bir algoritma oluşturdu. Sycamore’un geliştiricilerinin önerdiği hantal Schrödinger-Feynman algoritmasının yerine Pan ve çalışma arkadaşları, sorunu 3d bir matematik nizam olarak modelledi ve kusursuz sonuca ulaşmaya çalışmaktan çok, Sycamore’un ulaştığı hassasiyeti kabul etti.
Pan’ın ve çalışma arkadaşlarının bilgisayarı problemi çözmek için 15 saat harcadı. Bu mühlet Sycamore’un 3,3 dakikalık tahlilinden çok uzun olsa da, klâsik bilgisayarların çözemeyeceği kadar uzun süreceği tezini ortadan kaldırıyor.
Ayrıca programın çalıştırıldığı bilgisayar çok kuvvetli değildi. Muharrirlerin dediğine nazaran, şayet bu algoritma ExaFLOPS performansa sahip kuvvetli bir çağdaş bilgisayarda işlenmiş olsa, simülasyon yalnızca birkaç düzine saniye sürecekti ve bu da Google’ın kuantum donanımından daha süratli.
Tabii ki buradaki en kıymetli nokta, Sycamore ve öteki kuantum işlemcilerin çabucak hemen gerçek bilgisayarlara dönüşmüş olmaması ve gerçekleştirebildikleri nazaranvlerin epeyce hudutlu olması. Bunların üretilmesi sırasındaki en kıymetli hedef, güçlerini kullanarak üstün olduklarını gösterebilecekleri özel bir bakılırsave göre üretilmeleri.
Klasik bilgisayarlar bilgiyi yalnızca 1’ler ve 0’lardan oluşan bir biçimde depolarken, kuantum bilgisayarlar bu iki durumun süper-konumlarını da kullanabiliyor. Teoride bu yetenek, var olan üstün bilgisayarların tamamlamak için inanılmaz derecede uzun senelera gereksinim duyacağı kimi hesaplamaları süratli bir biçimde tamamlayabilmelerine imkan tanıyor. Lakin çalışan kuantum bilgisayarların üretilmesi düşünülenden daha güç oldu ve bunların daha büyük ölçeklere çıkartılması daha da sıkıntı gözüküyor.
Kuantum işlemcilerin açık bir biçimde üstün olarak görülmelerini sağlayan suratları üzerine bir hayli farklı dayanak araştırmaya sahip olsalar da, yeni bir çalışma bu avantajın aslında gerçek olmadığını söylüyor.
Çin’in Teoretik Fizik Enstitüsü’nden Dr. Pan Zhang ve çalışma arkadaşları, birkaç yıl evvel Google’ın kuantum bilgisayarı Sycamore’un 200 saniyede çözdüğü ve Dünya’daki en güzel bilgisayarın çözmesi için 10.000 yıl gerekeceğini söylemiş olduği bir sorunu çözmek için epeyce daha verimli bir algoritma oluşturdu. Sycamore’un geliştiricilerinin önerdiği hantal Schrödinger-Feynman algoritmasının yerine Pan ve çalışma arkadaşları, sorunu 3d bir matematik nizam olarak modelledi ve kusursuz sonuca ulaşmaya çalışmaktan çok, Sycamore’un ulaştığı hassasiyeti kabul etti.
Pan’ın ve çalışma arkadaşlarının bilgisayarı problemi çözmek için 15 saat harcadı. Bu mühlet Sycamore’un 3,3 dakikalık tahlilinden çok uzun olsa da, klâsik bilgisayarların çözemeyeceği kadar uzun süreceği tezini ortadan kaldırıyor.
Ayrıca programın çalıştırıldığı bilgisayar çok kuvvetli değildi. Muharrirlerin dediğine nazaran, şayet bu algoritma ExaFLOPS performansa sahip kuvvetli bir çağdaş bilgisayarda işlenmiş olsa, simülasyon yalnızca birkaç düzine saniye sürecekti ve bu da Google’ın kuantum donanımından daha süratli.
Tabii ki buradaki en kıymetli nokta, Sycamore ve öteki kuantum işlemcilerin çabucak hemen gerçek bilgisayarlara dönüşmüş olmaması ve gerçekleştirebildikleri nazaranvlerin epeyce hudutlu olması. Bunların üretilmesi sırasındaki en kıymetli hedef, güçlerini kullanarak üstün olduklarını gösterebilecekleri özel bir bakılırsave göre üretilmeleri.