Beykozlu
New member
Uzun müddettir geçimsizlik yaşayan C.Ö. ile eşi C.Ö., karşılıklı Aile Mahkemesi’ne müracaat ederek boşanmak istedi. Davacı-karşı davalı bayan, geçimsizlik niçiniyle ortalarında daima olarak tartışma yaşandığını, fikir uyuşmazlıklarının olduğunu, son sekiz aydır farklı yaşadıklarını, davalı hakkında iki sefer meskenden uzaklaştırma sonucu aldığını öne sürdü.
Davalının daima alkol kullandığını, kendisine ruhsal ve fizikî şiddet uyguladığını, zorla cinsel münasebete girdiğini ve karşıt alaka kurduğunu ileri sürerek boşanmaya, velâyetlerin kendisine verilmesine, her bir çocuk faydasına başka ayrı 250 TL önlem iştirak nafakası ile kendi faydasına 500 TL tedbir-yoksulluk nafakası ve 40 bin TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini talep etti.
KOCA ARGÜMANLARI İNKAR ETTİ
Davalı-karşı davacı koca ise tüm argümanları inkar etti. Boşanmaya sebep olan hadiselerde bayan eşin kusurlu olduğunu, ortak çocukların yaşlarının küçük olması niçiniyle eşinin çalışmasını istemediğini, buna karşılık bayanın çalışma konusundaki ısrarlarını abartarak ‘evi terk etmekle tehdit’ boyutuna getirdiğini tez etti. Çalışmaya başlayan davacının davranışlarında vakit içinde değişmeler meydana geldiğini, çok süslendiğini, iş arkadaşları ile gezmeye başladığını, kimi günler ‘annesinde kalacağını söyleyerek’ konuta gelmediğini, birlik nazaranvlerini yerine getirmediğini lisana getirdi. Eşinin diğer bir erkekle öpüşürken gördükten daha sonra dava açtığını söylemiş oldu.
Tam kusurlu bayanın davasının reddine, karşı boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmasına, velâyetlerin babaya verilmesine, her bir çocuk faydasına farklı ayrı 250 TL tedbir-iştirak nafakası ile müvekkili faydasına 30 bin TL maddi, 50 bin TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini talep etti.
Mahkeme; tarafların eşit kusurlu olduğuna dikkat çekerek, iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, velayetlerin babaya verilmesine, çocuklar faydasına iştirak nafakası hükmedilmesine yer olmadığına, bayan faydasına 250 TL tedbir-yoksulluk nafakası ödenmesine, tarafların yasal kuralları oluşmayan tazminat taleplerinin reddine karar verdi.
Taraf avukatlarının temyiz müracaatını kıymetlendiren Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, kayınvalidesine hakaret ederek, sadakatsiz davranışlar sergileyen davacı – karşı davalı bayanın daha ağır kusurlu olduğu nedeni öne sürülerek mahkeme sonucunı bozdu. Aile Mahkemesi, bir daha yapılan yargılamada birinci sonucunda direndi. Taraf avukatları sonucu temyiz edince bu kez devreye Yargıtay Hukuk genel Şurası girdi.
“ALDATMA DAHA AĞIR KUSUR”
Emsal nitelikte bir karara imza atan Genel Konsey, aldatmanın alkol almaktan daha ağır kusur olduğuna hükmetti.
Kararda şöyleki denildi: “Tarafların ortak iki çocuklarının bulunduğu, erkeğin konuta sık sık alkollü gelmek suretiyle kusurlu olduğu, buna karşılık bayan eşin ise; kayınvalidesine ağır küfürler ettiği ve sadakat yükümlülüğüne muhalif davrandığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu kusurlu davranışlar karşılaştırıldığında tarafların kusurlarının birbirine denk olduğundan bahisle, eşit kusurlu sayılamayacakları, boşanmaya sebep olan olaylarda hanımın ağır, erkeğin ise az kusurlu olduğu hususu emsalsizdır. Hâl bu biçimde olunca tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü ile belge kapsamına uygun düşmeyen bu kusur belirlemesine bağlı olarak bayan eş faydasına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi ve ayrıyeten erkek eşin tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi açıklanan yasal düzenleme ve prensiplere uygun değildir. Mahkeme sonucunın bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
Davalının daima alkol kullandığını, kendisine ruhsal ve fizikî şiddet uyguladığını, zorla cinsel münasebete girdiğini ve karşıt alaka kurduğunu ileri sürerek boşanmaya, velâyetlerin kendisine verilmesine, her bir çocuk faydasına başka ayrı 250 TL önlem iştirak nafakası ile kendi faydasına 500 TL tedbir-yoksulluk nafakası ve 40 bin TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini talep etti.
KOCA ARGÜMANLARI İNKAR ETTİ
Davalı-karşı davacı koca ise tüm argümanları inkar etti. Boşanmaya sebep olan hadiselerde bayan eşin kusurlu olduğunu, ortak çocukların yaşlarının küçük olması niçiniyle eşinin çalışmasını istemediğini, buna karşılık bayanın çalışma konusundaki ısrarlarını abartarak ‘evi terk etmekle tehdit’ boyutuna getirdiğini tez etti. Çalışmaya başlayan davacının davranışlarında vakit içinde değişmeler meydana geldiğini, çok süslendiğini, iş arkadaşları ile gezmeye başladığını, kimi günler ‘annesinde kalacağını söyleyerek’ konuta gelmediğini, birlik nazaranvlerini yerine getirmediğini lisana getirdi. Eşinin diğer bir erkekle öpüşürken gördükten daha sonra dava açtığını söylemiş oldu.
Tam kusurlu bayanın davasının reddine, karşı boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmasına, velâyetlerin babaya verilmesine, her bir çocuk faydasına farklı ayrı 250 TL tedbir-iştirak nafakası ile müvekkili faydasına 30 bin TL maddi, 50 bin TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini talep etti.
Mahkeme; tarafların eşit kusurlu olduğuna dikkat çekerek, iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, velayetlerin babaya verilmesine, çocuklar faydasına iştirak nafakası hükmedilmesine yer olmadığına, bayan faydasına 250 TL tedbir-yoksulluk nafakası ödenmesine, tarafların yasal kuralları oluşmayan tazminat taleplerinin reddine karar verdi.
Taraf avukatlarının temyiz müracaatını kıymetlendiren Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, kayınvalidesine hakaret ederek, sadakatsiz davranışlar sergileyen davacı – karşı davalı bayanın daha ağır kusurlu olduğu nedeni öne sürülerek mahkeme sonucunı bozdu. Aile Mahkemesi, bir daha yapılan yargılamada birinci sonucunda direndi. Taraf avukatları sonucu temyiz edince bu kez devreye Yargıtay Hukuk genel Şurası girdi.
“ALDATMA DAHA AĞIR KUSUR”
Emsal nitelikte bir karara imza atan Genel Konsey, aldatmanın alkol almaktan daha ağır kusur olduğuna hükmetti.
Kararda şöyleki denildi: “Tarafların ortak iki çocuklarının bulunduğu, erkeğin konuta sık sık alkollü gelmek suretiyle kusurlu olduğu, buna karşılık bayan eşin ise; kayınvalidesine ağır küfürler ettiği ve sadakat yükümlülüğüne muhalif davrandığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu kusurlu davranışlar karşılaştırıldığında tarafların kusurlarının birbirine denk olduğundan bahisle, eşit kusurlu sayılamayacakları, boşanmaya sebep olan olaylarda hanımın ağır, erkeğin ise az kusurlu olduğu hususu emsalsizdır. Hâl bu biçimde olunca tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü ile belge kapsamına uygun düşmeyen bu kusur belirlemesine bağlı olarak bayan eş faydasına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi ve ayrıyeten erkek eşin tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi açıklanan yasal düzenleme ve prensiplere uygun değildir. Mahkeme sonucunın bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”