celikci
New member
Ölümün hayatın acı lakin kaçınılmaz gerçeklerinden biri olduğu kesin. Lakin bu kıymetli anın tam olarak ne vakit gerçekleşeceği neredeyse her vakit meçhuldür. bir hayli insan ekseriyetle öteki bir günü daha bakılırsameyeceklerine dair hiç bir belirti vermezler ve arkadaşlarından ve ailelerinden sevgi dolu bir veda alamadan ortamızdan ayrılabilirler.
Ölümü varsayım etmek, bilim insanları tarafınca uzun vakittir aranan bir “güç” ve birden fazla vakit bir biyo-belirteç yahut tahminen de vaktin yaklaştığını gösterebilecek salgılanan bir molekül üzerinden yoğunlaşıyorlar. Fakat hiç kimsenin, ölümün habercisinin kedi Oscar biçiminde gelmesini mutlaka beklemediğini söyleyebiliriz.
2005 doğumlu Oscar, bayağı bir kedi üzere görünüyordu. Providence, Rhode Island’daki Steere House Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi tarafınca alındı ve bir epeyce bakımevindeki yerleşik kedilerin yaptığı üzere, Oscar, huzurevinin toprağını keşfediyor ve nadiren etkileşim için duruyordu. Tahminen de bu düzgün bir şeydi, zira Oscar’ın mevti varsayım etmede doğal olmayan bir yeteneği varmış üzere görünüyordu.
Oscar kimi vakit durup huzurevi sakinlerinden birinin yanına kıvrılır, birden fazla vakit diğerleriyle yapmadığı biçimde onlarla vakit geçirirdi. Değişik olansa, neredeyse her vakit, bu etkileşimden kısa bir süre daha sonra, o huzurevi sakinin vefat etmesiydi.
Oscar, 2010 yılına kadar bakımevinde geçirdiği müddet boyunca, 50 sakinin vefatını gerçek bir biçimde “tahmin etti”. Oscar’ın makûs haber vermesi o kadar sağlam hale geldi ki, bakımevindeki bakım vazifelileri, Oscar’ın ziyaret ettiği sakinlerin aile üyelerini veda etmek için çağırmaya başladı.
Oscar’ın varlığı makûs bir haber olabilirdi, fakat bakımevi sakinlerine ortamızdan ayrılmadan evvel her vakit mümkün olmayan arkadaşlığı sunuyordu. Buradaki sakinler ile emsal durumda olan bir hayli insan artık akrabalarının isimlerini hatırlayamazken, Oscar yanlarında kalıyor ve sevdiklerine veda etme bahtı veriyordu.
Bakım meskeninde artık Oscar’ın inanılmaz çalışmasına adanmış ve çalışanlar tarafınca ne kadar hürmet gördüğünü gösteren bir plaket bulunuyor. Bu plakette, “Merhametli darülaceze bakımı için, bu plaket Kedi Oscar’a verildi” yazıyor.
Kedi Oscar, bilim beşerlerine ilham veriyor
Oscar’ın yetenekleri, bilim insanlarının mevti kestirim etme konusundaki anlayışlarını sorgulamalarına da sebep oldu. Parkinson hastalığının kokusunu alabilen bayan meselade de olduğu üzere, bilimin, bireylerin makinelerin yapamayacağı şeyleri nasıl yapabildiklerini ortaya çıkarmak için buna misal olayları inceleyerek ahenk sağlaması gerekiyor.
Oscar’dan ilham alan araştırmacılar, yapay zekanın bu başarıyı nasıl taklit edebileceğini ve misal bir biçimde mevti potansiyel olarak varsayım edebileceğini araştırıyor. Lakin şimdilik, tüm insan ırkının yapamadığını bir kedinin nasıl yapabildiğini manaya çalışması devam ediyor.
Ayrıca, Journal of the Intensive Deva Society’de Oscar üzerine bir araştırma da yayınlandı.
Ölümü varsayım etmek, bilim insanları tarafınca uzun vakittir aranan bir “güç” ve birden fazla vakit bir biyo-belirteç yahut tahminen de vaktin yaklaştığını gösterebilecek salgılanan bir molekül üzerinden yoğunlaşıyorlar. Fakat hiç kimsenin, ölümün habercisinin kedi Oscar biçiminde gelmesini mutlaka beklemediğini söyleyebiliriz.
2005 doğumlu Oscar, bayağı bir kedi üzere görünüyordu. Providence, Rhode Island’daki Steere House Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi tarafınca alındı ve bir epeyce bakımevindeki yerleşik kedilerin yaptığı üzere, Oscar, huzurevinin toprağını keşfediyor ve nadiren etkileşim için duruyordu. Tahminen de bu düzgün bir şeydi, zira Oscar’ın mevti varsayım etmede doğal olmayan bir yeteneği varmış üzere görünüyordu.
Oscar kimi vakit durup huzurevi sakinlerinden birinin yanına kıvrılır, birden fazla vakit diğerleriyle yapmadığı biçimde onlarla vakit geçirirdi. Değişik olansa, neredeyse her vakit, bu etkileşimden kısa bir süre daha sonra, o huzurevi sakinin vefat etmesiydi.
Oscar, 2010 yılına kadar bakımevinde geçirdiği müddet boyunca, 50 sakinin vefatını gerçek bir biçimde “tahmin etti”. Oscar’ın makûs haber vermesi o kadar sağlam hale geldi ki, bakımevindeki bakım vazifelileri, Oscar’ın ziyaret ettiği sakinlerin aile üyelerini veda etmek için çağırmaya başladı.
Oscar’ın varlığı makûs bir haber olabilirdi, fakat bakımevi sakinlerine ortamızdan ayrılmadan evvel her vakit mümkün olmayan arkadaşlığı sunuyordu. Buradaki sakinler ile emsal durumda olan bir hayli insan artık akrabalarının isimlerini hatırlayamazken, Oscar yanlarında kalıyor ve sevdiklerine veda etme bahtı veriyordu.
Bakım meskeninde artık Oscar’ın inanılmaz çalışmasına adanmış ve çalışanlar tarafınca ne kadar hürmet gördüğünü gösteren bir plaket bulunuyor. Bu plakette, “Merhametli darülaceze bakımı için, bu plaket Kedi Oscar’a verildi” yazıyor.
Kedi Oscar, bilim beşerlerine ilham veriyor
Oscar’ın yetenekleri, bilim insanlarının mevti kestirim etme konusundaki anlayışlarını sorgulamalarına da sebep oldu. Parkinson hastalığının kokusunu alabilen bayan meselade de olduğu üzere, bilimin, bireylerin makinelerin yapamayacağı şeyleri nasıl yapabildiklerini ortaya çıkarmak için buna misal olayları inceleyerek ahenk sağlaması gerekiyor.
Oscar’dan ilham alan araştırmacılar, yapay zekanın bu başarıyı nasıl taklit edebileceğini ve misal bir biçimde mevti potansiyel olarak varsayım edebileceğini araştırıyor. Lakin şimdilik, tüm insan ırkının yapamadığını bir kedinin nasıl yapabildiğini manaya çalışması devam ediyor.
Ayrıca, Journal of the Intensive Deva Society’de Oscar üzerine bir araştırma da yayınlandı.