celikci
New member
Telefonu açınca niye alo deriz? Bu soruya karşılık aradığınızda internette birtakım sitelerde uzun yıllardır dolaşan söylentiyle karşılaşırız: “Telefonun mucidi Graham Bell, aygıtı denemek için sevgilisi Allessandra Lolita Oswaldo’yu arar. Genç bayan her seferinde “Allessandra Lolita Oswaldo?” diye yanıt verir. vakit içinde bu isim kısalarak “Allo”ya dönüşür” Lakin bu kıssa gerçek değil. aslına bakarsan yabancı kaynaklarda da bu söylentiyi doğrulayan hiç bir bilgi yok.
Pekala, nitekim bir telefon görüşmesini cevaplamak için niye her vakit “alo” dediğimizi hiç merak ettiniz mi? Bu sorunun karşılığı aslında şaşırtan bir kıssaya sahip.
Ortak bir selamlama olarak “alo”nun tarihi, birçok kişinin düşündüğünden çok daha kısadır ve aslen İngilizcedeki Hello’nun (Merhaba) Fransızca bir çeşidini işaret eder. İngilizcedeki “Hello” sözü eski Fransızcada “Ha lo” olarak kullanılmıştır. İngilizcedeki “hello”nun kökeninin de bu Fransızca kelamlık olduğu düşünülüyor. ondan sonrasında, bir daha Fransızlar tarafınca “Allo” haline çevrilmiş ve bizde de “Alo” olarak son halini almış. Yalansavar.org’un mevzuyla ilgili haberinde açıklandıği üzere, sözcük lisanımıza 1909’da Posta Nezareti’nin telefonun dahliyle Posta Telefon ve Telgraf Nezareti’ne dönüşmesi ve bir selamlama sözcüğü gereksinimiyle girmiş.
Özetlemek gerekirse, sözcüğün aslen Fransızcadan geldiği varsayım edilmektedir. “Hello”, “holler”, “hollow”, “hola” ve “hello” üzere sözlerin varyasyonları, Avrupa’da dikkat cazip bir söz olarak kullanılıyordu. Hollanda’da 1790’lı senelerda ise “hallo” sözü şaşkınlık ve dikkat cazibeli bir söz olarak kullanılmıştır.
ALO NE DEMEK?
Türk Lisan Kurum Sözlüğü’nde de Alo’nun Fransızca allô’dan geldiği belirtilir ve iki manası şöyle yer alır:
1. ünlem Telefon konuşmasına başlarken kullanılan bir seslenme kelamı.
2. ünlem, argo (alooo) Kendisine bakmasını yahut kendisiyle ilgilenmesini istediği bireye karşı söylenen seslenme kelamı.
Alo’yu birinci kim önerdi?
Şaşırtan bir biçimde, telefon görüşmelerinde yaygın olarak kullanılan selamlama olarak “Hello”yu bulan, akkor ampulün mucidi Thomas Edison’dur. Edison’dan evvel telefon operatörleri “what is wanted? – ne isteniyor?” halinde bir telefon selamlaması seçmiş. Lakin, asıl istenen, bu kadar uzun olmayan bir selamlamaydı. Edison, kelimeyi birinci vakit içinderda 1877’de Pittsburgh Merkez Bölge ve Printing Telegraph Company’nin lideri olan arkadaşı Mr. David’e yazdığı mektupta bir selamlama olarak kullanmayı önerdi.
Kısa bir süre daha sonra, söz, aramaları cevaplamak için standart selamlama olarak tanınan hale geldi. 1889 yılında, sözün yaygın kullanması niçiniyle telefon operatörlerinin “Hello Girls” olarak anıldığı kaydedilmiştir. Bu, Edison’un bu kelimeyi kullanmayı önermesinden yalnızca 12 yıl daha sonraydı.
Telefonun mucidi Bell’den farklı bir teklif
Telefonun mucidi ve Thomas Edison’un rakibi olan Alexander Graham Bell, telefon görüşmeleri için selamlama sözü olarak “ahoy” kullanılmasını öneriyordu. “Ahoy” sözü, “merhaba”dan yaklaşık 100 yıl daha eskiydi ve denizciler tarafınca yaygın olarak kullanılan bir sözdü. Merhaba ile birebir manaya gelen Hollandaca “hoi” sözünden türetilmiştir.
Bell’in telefon görüşmelerinde standart selamlama olarak “ahoy”u sabit tutma gayretine karşın, Edison’un “Hello”su, New Haven Bölge Telefon Şirketi tarafınca 1878’de yayınlanan birinci telefon rehberinde listelendi. bu biçimdedan beri, “hello”, telefon görüşmelerinde baskın karşılama haline geldi ve İngilizce konuşulan ülkelerde hala standart karşılama olarak kullanılıyor.
Üstte da bahsetmiş olduğumiz üzere “Hello” sözünün lisanımıza “Alo” olarak geçmesi, büsbütün Fransızca karşılığı ile ilgili. Yani İngilizce konuşan ülkelerin kullandığı “Hello” ve bizim kullandığımız “Alo” büsbütün tıpkı manası taşıyor.
Pekala, nitekim bir telefon görüşmesini cevaplamak için niye her vakit “alo” dediğimizi hiç merak ettiniz mi? Bu sorunun karşılığı aslında şaşırtan bir kıssaya sahip.
Ortak bir selamlama olarak “alo”nun tarihi, birçok kişinin düşündüğünden çok daha kısadır ve aslen İngilizcedeki Hello’nun (Merhaba) Fransızca bir çeşidini işaret eder. İngilizcedeki “Hello” sözü eski Fransızcada “Ha lo” olarak kullanılmıştır. İngilizcedeki “hello”nun kökeninin de bu Fransızca kelamlık olduğu düşünülüyor. ondan sonrasında, bir daha Fransızlar tarafınca “Allo” haline çevrilmiş ve bizde de “Alo” olarak son halini almış. Yalansavar.org’un mevzuyla ilgili haberinde açıklandıği üzere, sözcük lisanımıza 1909’da Posta Nezareti’nin telefonun dahliyle Posta Telefon ve Telgraf Nezareti’ne dönüşmesi ve bir selamlama sözcüğü gereksinimiyle girmiş.
Özetlemek gerekirse, sözcüğün aslen Fransızcadan geldiği varsayım edilmektedir. “Hello”, “holler”, “hollow”, “hola” ve “hello” üzere sözlerin varyasyonları, Avrupa’da dikkat cazip bir söz olarak kullanılıyordu. Hollanda’da 1790’lı senelerda ise “hallo” sözü şaşkınlık ve dikkat cazibeli bir söz olarak kullanılmıştır.
ALO NE DEMEK?
Türk Lisan Kurum Sözlüğü’nde de Alo’nun Fransızca allô’dan geldiği belirtilir ve iki manası şöyle yer alır:
1. ünlem Telefon konuşmasına başlarken kullanılan bir seslenme kelamı.
2. ünlem, argo (alooo) Kendisine bakmasını yahut kendisiyle ilgilenmesini istediği bireye karşı söylenen seslenme kelamı.
Alo’yu birinci kim önerdi?
Şaşırtan bir biçimde, telefon görüşmelerinde yaygın olarak kullanılan selamlama olarak “Hello”yu bulan, akkor ampulün mucidi Thomas Edison’dur. Edison’dan evvel telefon operatörleri “what is wanted? – ne isteniyor?” halinde bir telefon selamlaması seçmiş. Lakin, asıl istenen, bu kadar uzun olmayan bir selamlamaydı. Edison, kelimeyi birinci vakit içinderda 1877’de Pittsburgh Merkez Bölge ve Printing Telegraph Company’nin lideri olan arkadaşı Mr. David’e yazdığı mektupta bir selamlama olarak kullanmayı önerdi.
Kısa bir süre daha sonra, söz, aramaları cevaplamak için standart selamlama olarak tanınan hale geldi. 1889 yılında, sözün yaygın kullanması niçiniyle telefon operatörlerinin “Hello Girls” olarak anıldığı kaydedilmiştir. Bu, Edison’un bu kelimeyi kullanmayı önermesinden yalnızca 12 yıl daha sonraydı.
Telefonun mucidi Bell’den farklı bir teklif
Telefonun mucidi ve Thomas Edison’un rakibi olan Alexander Graham Bell, telefon görüşmeleri için selamlama sözü olarak “ahoy” kullanılmasını öneriyordu. “Ahoy” sözü, “merhaba”dan yaklaşık 100 yıl daha eskiydi ve denizciler tarafınca yaygın olarak kullanılan bir sözdü. Merhaba ile birebir manaya gelen Hollandaca “hoi” sözünden türetilmiştir.
Bell’in telefon görüşmelerinde standart selamlama olarak “ahoy”u sabit tutma gayretine karşın, Edison’un “Hello”su, New Haven Bölge Telefon Şirketi tarafınca 1878’de yayınlanan birinci telefon rehberinde listelendi. bu biçimdedan beri, “hello”, telefon görüşmelerinde baskın karşılama haline geldi ve İngilizce konuşulan ülkelerde hala standart karşılama olarak kullanılıyor.
Üstte da bahsetmiş olduğumiz üzere “Hello” sözünün lisanımıza “Alo” olarak geçmesi, büsbütün Fransızca karşılığı ile ilgili. Yani İngilizce konuşan ülkelerin kullandığı “Hello” ve bizim kullandığımız “Alo” büsbütün tıpkı manası taşıyor.