celikci
New member
Rok adında pek de genç olmayan bir adam hastanede uyanır; İlk başta hiçbir şey hatırlayamıyor. Önceki yaşamına ait görüntüler, hafıza kaybının pusundan ancak yavaş yavaş ortaya çıkıyor. Bunlar nefret ve şiddet dolu hoş olmayan görüntüler ve ne kadar çok parça toplarsa onları bir bütün halinde bir araya getirmek o kadar zorlaşıyor. Rok giderek kendine yabancılaşıyor. Daha sonra kazadan önce Müslümanları avlayan şiddet yanlısı bir çeteye ait olması gerektiğini fark etmeye başlar. Düşüyor, kalkıyor, kurbanlarıyla temas kurmaya çalışıyor ve bu da eski dostlarını olay yerine çağırıyor.
Marko Šantić'in “Zbudi me” (Beni Uyandır!) Slovenya'dan yeni yapımların yer aldığı bir film serisi için programlı, sivri uçlu bir travma dramasıdır. Aslına bakılırsa, altı katkının tümü (dördü uzun metrajlı film ve iki belgesel) unutmak ve hatırlamak arasındaki çözümsüz gerilim etrafında dönüyor.
Sonja Prosenc'in saçmalık derecesinde stilize ettiği “Odrešitev za začetnike” (Yeni Başlayanlar İçin Kurtarma) adlı komedide, küçük bir dünyaları, ilk doğdukları andan itibaren bir çocuğun gelişiyle çökme tehlikesiyle karşı karşıya olan şık bir çift küratörün hikâyesini izliyoruz. evlilik. Darko Sinko, “Inventura” ile birdenbire ortaya çıkan bir tehdit senaryosu yaratıyor. Peki üniversite çalışanı Boris gerçekten göründüğü kadar iyi mi?
Sürpriz hit filmi “Gepack”te Žiga Kukovič, genç kuşaklara kadar ayakta kalan Yugoslavya'nın yüceltilmesini ironik bir şekilde ironik bir şekilde ele alıyor ve bunu çalkantılı bir yol filmine dönüştürüyor. Petra Seliškar, “Beden” adlı Haber makalesiyle çok daha ciddi bir yaklaşım sergiliyor. 20 yıldan fazla bir süre boyunca, amansız derecede ilerleyen bir bağışıklık yetersizliğinden muzdarip olan arkadaşı Urška ile birlikte vakit geçirdi.
Film için, sevilen Prespa Gölü'ne yapılan birçok geziden konuşmaları, rastgele çekimleri veya sahneleri samimi bir mozaik halinde düzenledi. O yalnızca insanların yakınlığının toplam durumunu tanımlamayı başarmıyor. Tüm üzüntüye rağmen “Beden” aynı zamanda güveni de serbest bırakıyor. Çünkü hastalık dostluğun özüne dokunmaz.
Lebensborn evlerindeki çocukların hayatları
İnsan hakları aktivisti ve film yapımcısı Maja Weiß, birkaç yıldır Nasyonal Sosyalist Lebensborn'un Slovenya açısından sonuçlarını araştırıyor. Ciddi bir “kayıtlı dernek” görünümüne bürünen örgüt, doğrudan SS'ye bağlıydı ve Heinrich Himmler bizzat bu işin içindeydi. İlk görev kürtajı mümkün olduğu kadar zorlaştırmaktı; sonuçta Reich'ın orta ve uzun vadede top yemine de ihtiyacı vardı. Lebensborn evlerinde kadınlar isimsiz doğum yapabiliyor ve yeni doğan bebeklerini evlatlık verebiliyordu; Tabii ki bunların “ırk bilim adamlarının” yanıltıcı yönergelerine uyması şartıyla.
1942'den itibaren Lebensborn'un faaliyetleri fetih kampanyaları sonucunda genişledi. İşgal altındaki bölgelerde “ırksal değeri olan” yavruların sisteme entegre edilmesi için arayışlar sürüyordu. SS, tutuklanan veya öldürülen direniş savaşçılarının çocukları ile yetinmedi. Maja Weiß bunu önde gelen Lebensborn araştırmacısı Dr. Georg Lilienthal, bir zamanlar kaçırılan ve hâlâ hayatta olan birkaç çocuğun yerini tespit edecek ve onlarla kamera önünde konuşacak. Ancak büyüdüklerinde gerçek adlarını ve ebeveynlerinin yaşam tarihlerini öğrendiler.
Vili Goručan, savaşın bitiminden sonra Kosta Rika'ya kaçan Himmler'le akraba olan bir Nazi yetkilisinin sözde oğlu olarak Haymo Henry Heyder adı altında büyüdü. Acı ironi: 70'li ve 80'li yıllarda Federal Cumhuriyet'te sık sık ses mühendisi olarak çalıştı; örneğin 1974'te Werner Herzog'un Kaspar Hauser hakkındaki uzun metrajlı filmi “Her İnsan Kendi İçin ve Tanrı Herkese Karşı” filminde.
SloVision: Slovenya Film Günleri Berlin. 12-15 Aralık'ta Sputnik sinemasında yapımcıların huzurunda. Tüm filmler orijinal Slovence dilinde ve İngilizce altyazılı olarak gösterilmektedir.
Marko Šantić'in “Zbudi me” (Beni Uyandır!) Slovenya'dan yeni yapımların yer aldığı bir film serisi için programlı, sivri uçlu bir travma dramasıdır. Aslına bakılırsa, altı katkının tümü (dördü uzun metrajlı film ve iki belgesel) unutmak ve hatırlamak arasındaki çözümsüz gerilim etrafında dönüyor.
Sonja Prosenc'in saçmalık derecesinde stilize ettiği “Odrešitev za začetnike” (Yeni Başlayanlar İçin Kurtarma) adlı komedide, küçük bir dünyaları, ilk doğdukları andan itibaren bir çocuğun gelişiyle çökme tehlikesiyle karşı karşıya olan şık bir çift küratörün hikâyesini izliyoruz. evlilik. Darko Sinko, “Inventura” ile birdenbire ortaya çıkan bir tehdit senaryosu yaratıyor. Peki üniversite çalışanı Boris gerçekten göründüğü kadar iyi mi?
Sürpriz hit filmi “Gepack”te Žiga Kukovič, genç kuşaklara kadar ayakta kalan Yugoslavya'nın yüceltilmesini ironik bir şekilde ironik bir şekilde ele alıyor ve bunu çalkantılı bir yol filmine dönüştürüyor. Petra Seliškar, “Beden” adlı Haber makalesiyle çok daha ciddi bir yaklaşım sergiliyor. 20 yıldan fazla bir süre boyunca, amansız derecede ilerleyen bir bağışıklık yetersizliğinden muzdarip olan arkadaşı Urška ile birlikte vakit geçirdi.
Film için, sevilen Prespa Gölü'ne yapılan birçok geziden konuşmaları, rastgele çekimleri veya sahneleri samimi bir mozaik halinde düzenledi. O yalnızca insanların yakınlığının toplam durumunu tanımlamayı başarmıyor. Tüm üzüntüye rağmen “Beden” aynı zamanda güveni de serbest bırakıyor. Çünkü hastalık dostluğun özüne dokunmaz.
Lebensborn evlerindeki çocukların hayatları
İnsan hakları aktivisti ve film yapımcısı Maja Weiß, birkaç yıldır Nasyonal Sosyalist Lebensborn'un Slovenya açısından sonuçlarını araştırıyor. Ciddi bir “kayıtlı dernek” görünümüne bürünen örgüt, doğrudan SS'ye bağlıydı ve Heinrich Himmler bizzat bu işin içindeydi. İlk görev kürtajı mümkün olduğu kadar zorlaştırmaktı; sonuçta Reich'ın orta ve uzun vadede top yemine de ihtiyacı vardı. Lebensborn evlerinde kadınlar isimsiz doğum yapabiliyor ve yeni doğan bebeklerini evlatlık verebiliyordu; Tabii ki bunların “ırk bilim adamlarının” yanıltıcı yönergelerine uyması şartıyla.
1942'den itibaren Lebensborn'un faaliyetleri fetih kampanyaları sonucunda genişledi. İşgal altındaki bölgelerde “ırksal değeri olan” yavruların sisteme entegre edilmesi için arayışlar sürüyordu. SS, tutuklanan veya öldürülen direniş savaşçılarının çocukları ile yetinmedi. Maja Weiß bunu önde gelen Lebensborn araştırmacısı Dr. Georg Lilienthal, bir zamanlar kaçırılan ve hâlâ hayatta olan birkaç çocuğun yerini tespit edecek ve onlarla kamera önünde konuşacak. Ancak büyüdüklerinde gerçek adlarını ve ebeveynlerinin yaşam tarihlerini öğrendiler.
Vili Goručan, savaşın bitiminden sonra Kosta Rika'ya kaçan Himmler'le akraba olan bir Nazi yetkilisinin sözde oğlu olarak Haymo Henry Heyder adı altında büyüdü. Acı ironi: 70'li ve 80'li yıllarda Federal Cumhuriyet'te sık sık ses mühendisi olarak çalıştı; örneğin 1974'te Werner Herzog'un Kaspar Hauser hakkındaki uzun metrajlı filmi “Her İnsan Kendi İçin ve Tanrı Herkese Karşı” filminde.
SloVision: Slovenya Film Günleri Berlin. 12-15 Aralık'ta Sputnik sinemasında yapımcıların huzurunda. Tüm filmler orijinal Slovence dilinde ve İngilizce altyazılı olarak gösterilmektedir.