celikci
New member
Işık kirliliği yıldızları görmemizi zorlaştırdığından dolayı, bilhassa gece gökyüzü müşahedesi yapan astronomların ve bilim insanlarının en büyük meselelerinden biri haline gelmeye başlıyor. Dünya’nın birfazlaca noktasında artık geceleri gökyüzü hiç bir vakit tam “zifiri karanlık” olmuyor.
Katılımcılarından Orion takımyıldızına bakarak ışık kirliliğini raporlamasını isteyen bir toplum projesi olan “Globe at Night” da düşündürücü sonuçlara ulaşmış durumda. Takım, 2011 ile 2022 içinde yapılmış 51.351 müşahededen alınan bilgileri kıymetlendirdi. Ortaya epey fazla ölçüde bilgi çıktı, lakin iştirakçilerin Dünya’nın tamamını kapsamaması niçiniyle eksiklikler bulunuyor. Takım, birinci yılları gökyüzünün parlaklığının uydu ölçümleriyle karşılaştırdı ve 2014’te bir taban çizgisi oluşturmak için ortak bir nokta buldu: Son dokuz yılda, işlerin berbata gittiği açıkça görülüyor.
Bu gidişat bu biçimde devam ederse, kestirimlere bakılırsa sonuç şöyleki olacak: Bir insan doğduğunda 250 yıldız görülebilen bir yerde dünyaya gelirse, 18 yaşına geldiğinde yalnızca 100 yıldız nazaranbilecek.
Alman Yerbilimleri Araştırma Merkezi’nden Dr. Christopher Kyba, “Gördüğümüz şey, 2014’teki bu temel haritaya kıyasla insanların gördüğü yıldız sayısında sahiden dramatik bir düşüş olduğu” dedi ve devam etti: “hemen sonrasında bu bilgileri, dünyanın giderek daha parlak hale gelmesini açıklayacak biçimde kullanıp kullanamayacağımıza baktık. Evet, kullanabiliyoruz. Dünya, giderek daha parlak bir gezegen haline geliyor.”
Kyba, durumun her yer için birebir olmadığının da altını çiziyor. Parlaklıktaki artış ABD’de daha barizken, Avrupa’da daha az görünüyor. Ortalamaya vurulduğunda ise, gökyüzünün parlaklığının 2014’ten bu yana yılda yaklaşık yüzde 7 ila 10 içinde arttığı ortaya çıkıyor.
Çalışmanın sonuçları Science mecmuasında yayınlandı.
Katılımcılarından Orion takımyıldızına bakarak ışık kirliliğini raporlamasını isteyen bir toplum projesi olan “Globe at Night” da düşündürücü sonuçlara ulaşmış durumda. Takım, 2011 ile 2022 içinde yapılmış 51.351 müşahededen alınan bilgileri kıymetlendirdi. Ortaya epey fazla ölçüde bilgi çıktı, lakin iştirakçilerin Dünya’nın tamamını kapsamaması niçiniyle eksiklikler bulunuyor. Takım, birinci yılları gökyüzünün parlaklığının uydu ölçümleriyle karşılaştırdı ve 2014’te bir taban çizgisi oluşturmak için ortak bir nokta buldu: Son dokuz yılda, işlerin berbata gittiği açıkça görülüyor.
Bu gidişat bu biçimde devam ederse, kestirimlere bakılırsa sonuç şöyleki olacak: Bir insan doğduğunda 250 yıldız görülebilen bir yerde dünyaya gelirse, 18 yaşına geldiğinde yalnızca 100 yıldız nazaranbilecek.
Alman Yerbilimleri Araştırma Merkezi’nden Dr. Christopher Kyba, “Gördüğümüz şey, 2014’teki bu temel haritaya kıyasla insanların gördüğü yıldız sayısında sahiden dramatik bir düşüş olduğu” dedi ve devam etti: “hemen sonrasında bu bilgileri, dünyanın giderek daha parlak hale gelmesini açıklayacak biçimde kullanıp kullanamayacağımıza baktık. Evet, kullanabiliyoruz. Dünya, giderek daha parlak bir gezegen haline geliyor.”
Kyba, durumun her yer için birebir olmadığının da altını çiziyor. Parlaklıktaki artış ABD’de daha barizken, Avrupa’da daha az görünüyor. Ortalamaya vurulduğunda ise, gökyüzünün parlaklığının 2014’ten bu yana yılda yaklaşık yüzde 7 ila 10 içinde arttığı ortaya çıkıyor.
Çalışmanın sonuçları Science mecmuasında yayınlandı.