celikci
New member
Dünya’nın, sıra dışı bir kaynak sayesinde daha sürdürülebilir pilleri olabilir: Kabuklular.
Geçtiğimiz hafta Matter mecmuasında yayınlanan bir makalede araştırmacılar, yengeç ve ıstakoz kabuklarında bulunan bir maddeyle biyolojik olarak parçalanabilen bir pil yaptıklarını söylüyor.
Pillerin çalışma halinin değerli bir kesimi, her iki uçtaki iki elektrik terminali içinde bulunan ve iyonların elektrik üretmek için olumlu ve negatif yüklü terminaller içinde ileri geri hareket etmesine yardımcı olan elektrolit unsur. Geleneksel pillerde bu emelle kurşun yahut lityum kullanılıyor.
Fosil yakıtlardan kurtulmak için epey büyük ölçüde pile muhtaçlığımız olacak, fakat klasik elektrolit hususları birlikteinde bir dizi yeni sorunu getiriyor: Geri dönüştürülmeleri inanılmaz derecede karmaşık, elektrolitler biyolojik olarak parçalanamıyor ve kendi başlarına tehlikeliler. kimi vakit patlayabiliyor yahut yangına niye olabiliyorlar. Lityum piller kelam konusu olduğunda, öngörülen güç gereksinimimiz için kâfi lityum elde etmek emeliyle büyük çapta madencilik uygulamaları gerekiyor ve bu da etrafa ziyan veriyor.
Yengeçler ve ıstakozların dış iskeletlerinde kitin ismi verilen ve kabuklarını sağlam ve kuvvetli tutmaya yardımcı olan bir husus bulunuyor. Kitin ayrıyeten, araştırmacıların pile güç sağlamak hedefiyle yeni bir elektrolit unsuru oluşturmak için çinko ile birleştirdiği kitosan ismi verilen bir türev haline getirilebiliyor. 400 saatlik kullanımdan daha sonra bile verimli çalışmaya devam ettikleri söyleniyor. Dahası, klasik pil elektrolitlerinin tersine, bu madde yaklaşık beş ay ortasında toprakta parçalanarak geri dönüştürülebilen çinkoyu geride bırakıyor.
Maryland Üniversitesi Gereç İnovasyonu Merkezi yöneticisi Liangbing Hu, bir basın açıklamasında “Gelecekte, pillerdeki tüm bileşenlerin biyolojik olarak parçalanabilir olmasını umuyorum” dedi ve ekledi: “Sadece gerecin kendisi değil, beraberinde biyomalzemelerin üretim süreci de etrafa hassas olacak.”
Ne yazık ki, bu üretim laboratuvarda başarılmış olsa bile, tüm kirli pil problemlerimizin çözüldüğü manasına gelmiyor. Nottingham Üniversitesi’nde gereç kimyası profesörü olan ve çalışmaya dahil olmayan Graham Newton, “Pil teknolojileri için yeni materyaller geliştirdiğinizde, gelecek vaat eden laboratuvar sonuçları ile kanıtlanabilir ve ölçeklenebilir bir eser içinde kıymetli bir boşluk oluyor” diyor.
bir daha de Newton, çalışmanın yürek verici olduğunu söylemiş oldu: “Çinko iyon pillerin geliştirilmesinde hala karşılaşılması gereken birkaç zorluk var, fakat bunun üzere temel çalışmalar son derece kıymetli.”
Geçtiğimiz hafta Matter mecmuasında yayınlanan bir makalede araştırmacılar, yengeç ve ıstakoz kabuklarında bulunan bir maddeyle biyolojik olarak parçalanabilen bir pil yaptıklarını söylüyor.
Pillerin çalışma halinin değerli bir kesimi, her iki uçtaki iki elektrik terminali içinde bulunan ve iyonların elektrik üretmek için olumlu ve negatif yüklü terminaller içinde ileri geri hareket etmesine yardımcı olan elektrolit unsur. Geleneksel pillerde bu emelle kurşun yahut lityum kullanılıyor.
Fosil yakıtlardan kurtulmak için epey büyük ölçüde pile muhtaçlığımız olacak, fakat klasik elektrolit hususları birlikteinde bir dizi yeni sorunu getiriyor: Geri dönüştürülmeleri inanılmaz derecede karmaşık, elektrolitler biyolojik olarak parçalanamıyor ve kendi başlarına tehlikeliler. kimi vakit patlayabiliyor yahut yangına niye olabiliyorlar. Lityum piller kelam konusu olduğunda, öngörülen güç gereksinimimiz için kâfi lityum elde etmek emeliyle büyük çapta madencilik uygulamaları gerekiyor ve bu da etrafa ziyan veriyor.
Yengeçler ve ıstakozların dış iskeletlerinde kitin ismi verilen ve kabuklarını sağlam ve kuvvetli tutmaya yardımcı olan bir husus bulunuyor. Kitin ayrıyeten, araştırmacıların pile güç sağlamak hedefiyle yeni bir elektrolit unsuru oluşturmak için çinko ile birleştirdiği kitosan ismi verilen bir türev haline getirilebiliyor. 400 saatlik kullanımdan daha sonra bile verimli çalışmaya devam ettikleri söyleniyor. Dahası, klasik pil elektrolitlerinin tersine, bu madde yaklaşık beş ay ortasında toprakta parçalanarak geri dönüştürülebilen çinkoyu geride bırakıyor.
Maryland Üniversitesi Gereç İnovasyonu Merkezi yöneticisi Liangbing Hu, bir basın açıklamasında “Gelecekte, pillerdeki tüm bileşenlerin biyolojik olarak parçalanabilir olmasını umuyorum” dedi ve ekledi: “Sadece gerecin kendisi değil, beraberinde biyomalzemelerin üretim süreci de etrafa hassas olacak.”
Ne yazık ki, bu üretim laboratuvarda başarılmış olsa bile, tüm kirli pil problemlerimizin çözüldüğü manasına gelmiyor. Nottingham Üniversitesi’nde gereç kimyası profesörü olan ve çalışmaya dahil olmayan Graham Newton, “Pil teknolojileri için yeni materyaller geliştirdiğinizde, gelecek vaat eden laboratuvar sonuçları ile kanıtlanabilir ve ölçeklenebilir bir eser içinde kıymetli bir boşluk oluyor” diyor.
bir daha de Newton, çalışmanın yürek verici olduğunu söylemiş oldu: “Çinko iyon pillerin geliştirilmesinde hala karşılaşılması gereken birkaç zorluk var, fakat bunun üzere temel çalışmalar son derece kıymetli.”