celikci
New member
çoğunlukla Netflix’i açıp, kendinizi bir dizi yahut sinema seçmeye çalışırken dakikalarca ekranda dolaşır biçimde bulmuşsunuzdur. Ortalarından seçim yapabileceğiniz sayısız sinema ve dizi varken, bir karara varmakta zorlanmak neredeyse bir paradoks üzere gözükebilir. Bu kararsızlık, akış hizmetinde bulunan The Good Place isimli bir dizinin kıymetli bir kesimi haline bile geldi, lakin hepsinin ardında gerçek bir bilim var.
Bu kararsızlık, yalnızca Making a Murderer ve American Vandal üzere gösteriler içinde seçim yapmakla ilgili değil. beraberinde, öğlen yemeği siparişinizi seçmekten bir daha sonraki cümlenizde hangi sözleri kullanacağınızı belirlemeye kadar biroldukca diğer şey için geçerli olabilir.
California Teknoloji Enstitüsü’ndeki araştırmacılar tarafınca yapılan bir araştırmaya göre, bütün bu kararsızlık, ön singulat korteks ve striatum ile ilgili gözüküyor.
Science Daily’nin bildirdiği üzere, araştırmacılar deneklere 6, 12 yahut 24 nesniçin oluşan kümeler verdi. Bu örnekte, güya alışveriş seçimlerini taklit eder bir biçimde farklı reçeller sundu ve her birinden birini seçmelerini istedi.
Bu devam ederken deneklerin beyin aktiviteleri izlendi ve 12 seçenek içinden en güzelini seçmeleri istendiğinde aktivitenin en yüksek olduğu bulundu.
Çalışmayı düzenleyen profesör Colin Camerer’in dediğine nazaran, ön singulat korteks (maliyet-fayda tahlilinden sorumlu) ve striatum (değeri belirlemekten sorumlu), her obje kümesi içinden “en iyi”yi seçmeye çalışırken daha yüksek aktivite gördü.
Araştırmaya nazaran 6 eser içinden bir seçim sorulduğunda beyniniz “Bu hakikaten bir seçim değil, bunlardan rastgele biri benim Netflix isteklerimi nasıl işaretleyebilir. Bana seçenekler sunmakla uğraşmayacaksan, bunu kendim de yapabilirim” diyor.
12 esere çıkıldığında ise “Vay canına, hoş seçenekler. Gereksinimlerimi karşılayacak ziyadesiyle var, üzerinde epeyce fazla düşünmeden gerçek bir karar vermem için kâfi teklifim varmış üzere hissediyorum” diyor.
24 seçenekte ise tavşan deliğine girmiş üzere hissediyor beynimiz: “Çok fazla sinema var! Bana hepsinin olağanüstü olduğunu, her insanın hepsi hakkında konuştuğunu ve hepsinin eleştirmenlerce beğenildiğini söyleyip dururken, bunlardan birini nasıl seçebilirim ki!” diyor.
özetlemek gerekirsesı Camerer, seçenekler aşikâr bir sayının üzerine çıktığında, seçim yapmanın zorlaştığını belirtiyor. Bu sayı, muhtemelen şahıstan şahsa ya da husustan bahse değişse de, fazlaca fazla seçeneğe sahip olmanın karar vermeyi bir çok zorlaştırdığı açık.
Bu kararsızlık, yalnızca Making a Murderer ve American Vandal üzere gösteriler içinde seçim yapmakla ilgili değil. beraberinde, öğlen yemeği siparişinizi seçmekten bir daha sonraki cümlenizde hangi sözleri kullanacağınızı belirlemeye kadar biroldukca diğer şey için geçerli olabilir.
California Teknoloji Enstitüsü’ndeki araştırmacılar tarafınca yapılan bir araştırmaya göre, bütün bu kararsızlık, ön singulat korteks ve striatum ile ilgili gözüküyor.
Science Daily’nin bildirdiği üzere, araştırmacılar deneklere 6, 12 yahut 24 nesniçin oluşan kümeler verdi. Bu örnekte, güya alışveriş seçimlerini taklit eder bir biçimde farklı reçeller sundu ve her birinden birini seçmelerini istedi.
Bu devam ederken deneklerin beyin aktiviteleri izlendi ve 12 seçenek içinden en güzelini seçmeleri istendiğinde aktivitenin en yüksek olduğu bulundu.
Çalışmayı düzenleyen profesör Colin Camerer’in dediğine nazaran, ön singulat korteks (maliyet-fayda tahlilinden sorumlu) ve striatum (değeri belirlemekten sorumlu), her obje kümesi içinden “en iyi”yi seçmeye çalışırken daha yüksek aktivite gördü.
Araştırmaya nazaran 6 eser içinden bir seçim sorulduğunda beyniniz “Bu hakikaten bir seçim değil, bunlardan rastgele biri benim Netflix isteklerimi nasıl işaretleyebilir. Bana seçenekler sunmakla uğraşmayacaksan, bunu kendim de yapabilirim” diyor.
12 esere çıkıldığında ise “Vay canına, hoş seçenekler. Gereksinimlerimi karşılayacak ziyadesiyle var, üzerinde epeyce fazla düşünmeden gerçek bir karar vermem için kâfi teklifim varmış üzere hissediyorum” diyor.
24 seçenekte ise tavşan deliğine girmiş üzere hissediyor beynimiz: “Çok fazla sinema var! Bana hepsinin olağanüstü olduğunu, her insanın hepsi hakkında konuştuğunu ve hepsinin eleştirmenlerce beğenildiğini söyleyip dururken, bunlardan birini nasıl seçebilirim ki!” diyor.
özetlemek gerekirsesı Camerer, seçenekler aşikâr bir sayının üzerine çıktığında, seçim yapmanın zorlaştığını belirtiyor. Bu sayı, muhtemelen şahıstan şahsa ya da husustan bahse değişse de, fazlaca fazla seçeneğe sahip olmanın karar vermeyi bir çok zorlaştırdığı açık.