celikci
New member
Kuantum bilgisayarların potansiyelinden tam olarak yaralanmanın yollarından biri, hem ışığı tıpkı vakitte maddeyi temel almalarını sağlamak. Bu sayede bilgi depolanıp işlenirken, ışık suratında da seyahat edebilir.
Bilim insanları, şimdiye kadar oluşturulmuş en büyük ışık ve unsur hibrit parçacıklarını muvaffakiyetle üreterek bu amaca bir adım daha yaklaştılar.
Rydberg polaritonları olarak bilinen bu kuasipartiküller, kıymetli taş kalitesinde bakır oksidin bulunduğu dünyadaki birkaç yerden biri olan Namibya’daki eski bir tortudan gelen bakır oksit (Cu2O) kristalleri içeren bir taş modülünün sayesinde oluşturuldu. Taştan çıkarılan kristal parlatıldı, insan saçından daha ince hale getirilirdi ve ışığı hapsetmek için iki ayna ortasına sıkıştırıldı. Bu da daha evvel görülenlerden 100 kat daha büyük Rydberg polaritonlarının oluşturulmasını sağladı.
Bu muvaffakiyet ile bilim insanları, klasik bilgi süreç bitlerinin sadece 1’leri ve 0’ları yerine, ayrıntıları 0’lar, 1’ler ve ortadaki oldukcalu kıymetlerde depolamak için kuantum bitleri yahut kübitler kullanarak Rydberg polaritonları ile çalışabilen bir kuantum simülatörü üretmeye daha da yaklaşıyor.
İngiltere’deki St Andrews Üniversitesi’nden fizikçi Hamid Ohadi, “Işıkla kuantum simülatörü yapmak bilimin kutsal kasesidir” diyor ve ekliyor: “Bunun ana bileşeni olan Rydberg polaritonlarını ortaya çıkartarak buna yanlışsız büyük bir adım attık.“
Rydberg polaritonları niye bu kadar özel?
Rydberg polaritonlarını bu kadar özel yapan şey, daima olarak ışıktan unsura ve yeniden ışığa geri dönmeleridir. Araştırmacılar ışığı ve maddeyi tıpkı madalyonun iki yüzü olarak tanımlıyor ve polaritonların birbirleriyle etkileşime girebildiği taraf husus tarafını oluşturuyor.
yavaşça parçacıkların süratli hareket edebilmeleri, lakin birbirleriyle etkileşime girmemelerinden dolayı bu pek değerli bir tanımlama. Unsur daha yavaştır, lakin etkileşime girebilir. Bu iki yeteneği bir ortaya getirmek, kuantum bilgisayarların potansiyelinden yaralanmaya yardımcı olabilir.
Bu esneklik, gözlemlenene kadar tanımsız kalan kuantum durumlarının idaresinde hayli değerli bir yere sahip. Bu teknoloji üzerine inşa edilmiş tam fonksiyonlu bir kuantum bilgisayar hâlâ bilinmeyen bir gelecekte yer alsa da, artık bu biçimde bir bilgisayar oluşturmaya her zamankinden daha yakınız.
Araştırmanın, Nature Materials mecmuasında yayınlandığını da belirtelim…
Bilim insanları, şimdiye kadar oluşturulmuş en büyük ışık ve unsur hibrit parçacıklarını muvaffakiyetle üreterek bu amaca bir adım daha yaklaştılar.
Rydberg polaritonları olarak bilinen bu kuasipartiküller, kıymetli taş kalitesinde bakır oksidin bulunduğu dünyadaki birkaç yerden biri olan Namibya’daki eski bir tortudan gelen bakır oksit (Cu2O) kristalleri içeren bir taş modülünün sayesinde oluşturuldu. Taştan çıkarılan kristal parlatıldı, insan saçından daha ince hale getirilirdi ve ışığı hapsetmek için iki ayna ortasına sıkıştırıldı. Bu da daha evvel görülenlerden 100 kat daha büyük Rydberg polaritonlarının oluşturulmasını sağladı.
Bu muvaffakiyet ile bilim insanları, klasik bilgi süreç bitlerinin sadece 1’leri ve 0’ları yerine, ayrıntıları 0’lar, 1’ler ve ortadaki oldukcalu kıymetlerde depolamak için kuantum bitleri yahut kübitler kullanarak Rydberg polaritonları ile çalışabilen bir kuantum simülatörü üretmeye daha da yaklaşıyor.
İngiltere’deki St Andrews Üniversitesi’nden fizikçi Hamid Ohadi, “Işıkla kuantum simülatörü yapmak bilimin kutsal kasesidir” diyor ve ekliyor: “Bunun ana bileşeni olan Rydberg polaritonlarını ortaya çıkartarak buna yanlışsız büyük bir adım attık.“
Rydberg polaritonları niye bu kadar özel?
Rydberg polaritonlarını bu kadar özel yapan şey, daima olarak ışıktan unsura ve yeniden ışığa geri dönmeleridir. Araştırmacılar ışığı ve maddeyi tıpkı madalyonun iki yüzü olarak tanımlıyor ve polaritonların birbirleriyle etkileşime girebildiği taraf husus tarafını oluşturuyor.
yavaşça parçacıkların süratli hareket edebilmeleri, lakin birbirleriyle etkileşime girmemelerinden dolayı bu pek değerli bir tanımlama. Unsur daha yavaştır, lakin etkileşime girebilir. Bu iki yeteneği bir ortaya getirmek, kuantum bilgisayarların potansiyelinden yaralanmaya yardımcı olabilir.
Bu esneklik, gözlemlenene kadar tanımsız kalan kuantum durumlarının idaresinde hayli değerli bir yere sahip. Bu teknoloji üzerine inşa edilmiş tam fonksiyonlu bir kuantum bilgisayar hâlâ bilinmeyen bir gelecekte yer alsa da, artık bu biçimde bir bilgisayar oluşturmaya her zamankinden daha yakınız.
Araştırmanın, Nature Materials mecmuasında yayınlandığını da belirtelim…