bencede
New member
Bir fabrikada vardiya formeni olarak çalışan emekçi, resmi tatil fiyatlarının ödenmemesi sebebiyle iş mukavelesini tek taraflı feshetti. Patrondan alacaklarını tahsil edemeyen emekçi, İş Mahkemesi’nin kapısını çaldı.
Davacı emekçi, ulusal ve dini bayram günlerindeki çalışmalarına ait fiyatlarının ödenmemesi ve iş kontratı uyarınca yevmiye yordamı çalıştığı için 31 gün çeken aylarda 31 gün üzerinden fiyat ödenmemesi sebebiyle istifa ettiğini lisana getirdi.
Emekçi, kıdem tazminatı, dini, ulusal bayram resmi ve genel tatil fiyatı ile eksik fiyat alacağının karar altına alınmasını talep etti.
Davalı şirket sahibi ise iş kontratında davacının telafi çalışması yapabileceği, ayrıyeten gerekli görüldüğünde fazla çalışma ve vardiyalı çalışma yapmayı kabul ettiğine dair karar bulunduğuna dikkat çekti. Şirket, davacının eksik yevmiye ödendiğine ait tezinin yerinde olmadığını, davacının bayrama rastlayan günlerde çalışması halinde denkleştirme müsaadesi kullandığını yahut bu çalışmaların karşılığı olan fiyatların ödendiğini belirterek davanın reddinin gerektiğini savundu.
Mahkeme, davacının ulusal bayram ve genel tatil fiyatı alacağının bulunmadığını lakin eksik fiyat alacağına hak kazandığını, bu biçimdece davacının iş kontratını haklı sebeple feshettiği kararına vararak, kıdem tazminatı ile eksik fiyat alacağı talebinin kabulüne, ulusal bayram ve genel tatil fiyatı alacağı talebinin ise reddine karar verdi. Davalı şirket sonucu istinafa götürdü.
Bölge Adliye Mahkemesi, davacının 31 gün çeken aylar için bir gün eksik fiyat ödendiği kararına varılamayacağını, bu biçimdece davacının eksik fiyat alacağı ve kıdem tazminatına hak kazanamayacağı öne sürülen nedeni ile davalı vekilinin bu taraftaki istinaf müracaatının kabulüne ve İş Mahkemesi sonucunın ortadan kaldırılmasına hükmetti. sonucu davacı çalışanın avukatı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
“İŞÇİNİN İSTEĞİ OLMADAN DENKLEŞTİRME YAPILAMAZ”
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yüksek Mahkeme, emekçinin resmi tatil müsaadelerini öteki günlerde kullanmaya zorlanmasının yasal olmadığına dikkat çekti. Kararda kanunda ulusal bayram ve genel tatil günlerindeki çalışmalar için rastgele bir denkleştirme kuralına yer verilmediği hatırlatıldı.
Fazla çalışmada olduğu üzere özgür vakit verilmesine ait bir düzenlemeye de yer verilmediği vurgulandı. Emekçinin ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışacağının iş kontratı ile kararlaştırılabileceği, lakin çalışandan buna ait ayrıyeten muvafakat alınması gerektiği lisana getirildi.
Kararda şöyleki denildi:
“Tarafların emekçinin ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışacağına dair muahedeleri mümkün olup, bu çalışmanın karşılığı da emekçiye çalıştığı günün karşılığı için ayrıyeten bir yevmiye fiyatında ücret ödenmesidir. Somut hadisede ise, çalışanın ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı taraflar içinde uyuşmazlık konusu değildir. Davalı patron belgeye davacının da imzasını içeren müsaade formları sunmuş olup, bu müsaade formlarından davacıya çalışılan ulusal bayram ve genel tatil günlerinin karşılığında müsaade kullandırıldığı tespit edilmektedir.
bu biçimdece davacıya ulusal bayram ve genel tatil fiyatı ödenmemiş, bunun yerine müsaade kullandırılmıştır. Taraflar içindeki iş mukavelesinde davacının bayram çalışmalarının karşılığında bir öbür gün müsaade kullanacağına dair rastgele bir karar bulunmamaktadır. Davacı, müsaade formlarında müsaade kullandığı belirtilen günlerin birçoğunun hafta tatili günü olduğunu belirterek, kendisine aslında müsaade dahi kullandırılmadığını ileri sürmüştür.
Ulusal bayram ve genel tatil günleri, dayanışma, birlik ve birliktelik günleri olup, başka günlerden farklı bir özellik gösterir. Bu günlerde bayramlaşma, toplumsallaşma, aile ve toplumun öbür bireyleri ile birlikte vakit geçirme üzere manevi birtakım gereksinimlerin giderilmesi kelam konusudur. Emekçinin açık onayı olmadığı sürece ulusal bayram yahut genel tatil gününde çalışmanın öbür rastgele bir günde çalışmamak suretiyle telafisi mümkün görülmemelidir. Tüm belge kapsamında patronun ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışan personele bu çalışmasının karşılığını ödemek yerine müsaade kullandırdığı ve davacının da buna muvafakat etmediği açık olduğuna göre, müsaade kullanması uygulamasının geçerli bir uygulama olarak kabul edilmesi mümkün değildir.
hal bu türlü olunca emekçinin iş mukavelesini haklı sebeple feshettiği kabul edilmeli, buna göre sonuca gidilmelidir. Ödenmeyen ulusal bayram ve genel tatil fiyatı alacağının varlığı karşısında feshin haklı sebebe dayandığı kabul edilmeli ve davacının kıdem tazminatı alacağı karar altına alınmalıdır. İş Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi’nce belirtilen istikametler gözetilmeden kıdem tazminatının reddine dair yazılı münasebet ile karar kurulması yanlışlı olup, sonucun bu sebeple bozulması gerekmiştir. sonucun bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
Davacı emekçi, ulusal ve dini bayram günlerindeki çalışmalarına ait fiyatlarının ödenmemesi ve iş kontratı uyarınca yevmiye yordamı çalıştığı için 31 gün çeken aylarda 31 gün üzerinden fiyat ödenmemesi sebebiyle istifa ettiğini lisana getirdi.
Emekçi, kıdem tazminatı, dini, ulusal bayram resmi ve genel tatil fiyatı ile eksik fiyat alacağının karar altına alınmasını talep etti.
Davalı şirket sahibi ise iş kontratında davacının telafi çalışması yapabileceği, ayrıyeten gerekli görüldüğünde fazla çalışma ve vardiyalı çalışma yapmayı kabul ettiğine dair karar bulunduğuna dikkat çekti. Şirket, davacının eksik yevmiye ödendiğine ait tezinin yerinde olmadığını, davacının bayrama rastlayan günlerde çalışması halinde denkleştirme müsaadesi kullandığını yahut bu çalışmaların karşılığı olan fiyatların ödendiğini belirterek davanın reddinin gerektiğini savundu.
Mahkeme, davacının ulusal bayram ve genel tatil fiyatı alacağının bulunmadığını lakin eksik fiyat alacağına hak kazandığını, bu biçimdece davacının iş kontratını haklı sebeple feshettiği kararına vararak, kıdem tazminatı ile eksik fiyat alacağı talebinin kabulüne, ulusal bayram ve genel tatil fiyatı alacağı talebinin ise reddine karar verdi. Davalı şirket sonucu istinafa götürdü.
Bölge Adliye Mahkemesi, davacının 31 gün çeken aylar için bir gün eksik fiyat ödendiği kararına varılamayacağını, bu biçimdece davacının eksik fiyat alacağı ve kıdem tazminatına hak kazanamayacağı öne sürülen nedeni ile davalı vekilinin bu taraftaki istinaf müracaatının kabulüne ve İş Mahkemesi sonucunın ortadan kaldırılmasına hükmetti. sonucu davacı çalışanın avukatı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
“İŞÇİNİN İSTEĞİ OLMADAN DENKLEŞTİRME YAPILAMAZ”
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yüksek Mahkeme, emekçinin resmi tatil müsaadelerini öteki günlerde kullanmaya zorlanmasının yasal olmadığına dikkat çekti. Kararda kanunda ulusal bayram ve genel tatil günlerindeki çalışmalar için rastgele bir denkleştirme kuralına yer verilmediği hatırlatıldı.
Fazla çalışmada olduğu üzere özgür vakit verilmesine ait bir düzenlemeye de yer verilmediği vurgulandı. Emekçinin ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışacağının iş kontratı ile kararlaştırılabileceği, lakin çalışandan buna ait ayrıyeten muvafakat alınması gerektiği lisana getirildi.
Kararda şöyleki denildi:
“Tarafların emekçinin ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışacağına dair muahedeleri mümkün olup, bu çalışmanın karşılığı da emekçiye çalıştığı günün karşılığı için ayrıyeten bir yevmiye fiyatında ücret ödenmesidir. Somut hadisede ise, çalışanın ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı taraflar içinde uyuşmazlık konusu değildir. Davalı patron belgeye davacının da imzasını içeren müsaade formları sunmuş olup, bu müsaade formlarından davacıya çalışılan ulusal bayram ve genel tatil günlerinin karşılığında müsaade kullandırıldığı tespit edilmektedir.
bu biçimdece davacıya ulusal bayram ve genel tatil fiyatı ödenmemiş, bunun yerine müsaade kullandırılmıştır. Taraflar içindeki iş mukavelesinde davacının bayram çalışmalarının karşılığında bir öbür gün müsaade kullanacağına dair rastgele bir karar bulunmamaktadır. Davacı, müsaade formlarında müsaade kullandığı belirtilen günlerin birçoğunun hafta tatili günü olduğunu belirterek, kendisine aslında müsaade dahi kullandırılmadığını ileri sürmüştür.
Ulusal bayram ve genel tatil günleri, dayanışma, birlik ve birliktelik günleri olup, başka günlerden farklı bir özellik gösterir. Bu günlerde bayramlaşma, toplumsallaşma, aile ve toplumun öbür bireyleri ile birlikte vakit geçirme üzere manevi birtakım gereksinimlerin giderilmesi kelam konusudur. Emekçinin açık onayı olmadığı sürece ulusal bayram yahut genel tatil gününde çalışmanın öbür rastgele bir günde çalışmamak suretiyle telafisi mümkün görülmemelidir. Tüm belge kapsamında patronun ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışan personele bu çalışmasının karşılığını ödemek yerine müsaade kullandırdığı ve davacının da buna muvafakat etmediği açık olduğuna göre, müsaade kullanması uygulamasının geçerli bir uygulama olarak kabul edilmesi mümkün değildir.
hal bu türlü olunca emekçinin iş mukavelesini haklı sebeple feshettiği kabul edilmeli, buna göre sonuca gidilmelidir. Ödenmeyen ulusal bayram ve genel tatil fiyatı alacağının varlığı karşısında feshin haklı sebebe dayandığı kabul edilmeli ve davacının kıdem tazminatı alacağı karar altına alınmalıdır. İş Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi’nce belirtilen istikametler gözetilmeden kıdem tazminatının reddine dair yazılı münasebet ile karar kurulması yanlışlı olup, sonucun bu sebeple bozulması gerekmiştir. sonucun bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”