celikci
New member
12 Temmuz’da NASA, James Webb uzay teleskobunun kaydettiği birinci imajlarını yayınlamıştı. Şimdiyse uzay ajansı, bu imajlardan gelen dataları sese dönüştürerek teleskobun gördüğü kozmik mükemmelleri duymamızı sağladı.
Yakın-kızılötesi ve orta-kızılötesindeki Webb manzaraları, insan gözünün bakılırsamediği dalga uzunluklarını kapsıyor. Teleskobun imajları, ham datalardan gorebildiğimiz ışığa dönüştürülüyor. Sese dönüştürülmüş imajlar, bu kızılötesi dalga uzunluklarını alarak ve bunları ses perdeleriyle eşleştirerek bir adım daha ileri gidiyor. Bu sesler, Karina Bulutsusu’nun Kozmik Uçurumlarını, Güney Halka Bulutsusu’nu (hem yakın-kızılötesi birebir vakitte orta-kızılötesinde) ve suyun var olabileceğine işaret eden gösteren ötegezegen WASP-96b’nin atmosferinin spektrumlarını anlatıyor.
Bu sese dönüştürmeler (sonifikasyon), imajdaki farklı kaynaklardan gelen bilgileri farklı seslere dönüştürüyor. Geniş gaz ve toz sütunlarını ve genç yıldızları betimleyen Karina Bulutsusu imgesine bakıldığında, daha parlak ışık, daha soluk kaynaklara bakılırsa daha yüksek frekanslı sese sahip. İmgede ışık kaynağı ne kadar düşükse, sesin atanan frekans da o kadar düşük oluyor.
Webb teleskobu Aralık 2021’de fırlatıldı ve bir ay daha sonra uzaydaki müşahede noktasına, yani Dünya’dan yaklaşık bir buçuk milyon kilometre uzaklıktaki noktaya ulaştı. Teleskop ondan sonrasındaki birkaç ay boyunca aygıtlarını devreye alma ve aynalarını hizalama süreçlerini geçirerek büsbütün çalışır duruma geldi. Artık, cihandaki en sönük ve en eski ışık kaynaklarından kimilerinin dikkat alımlı keskin manzaralarını alıyor.
NASA yayınında, Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü’nde kıdemli bir eğitim ve toplumsal yardım bilimcisi olan Quyen Hart, “Bu kompozisyonlar, Webb’in birinci bilgilerindeki detaylı ayrıntıları deneyimlemek için farklı bir yol sağlıyor” dedi ve devam etti: “Yazılı açıklamaların görsel imgelerin eşsiz çevirileri bulunmasına emsal biçimde, sese dönüştürmeler de renk, parlaklık, yıldız pozisyonları yahut su emme imzaları üzere ayrıntıları ses olarak kodlayarak görsel imgeleri dönüştürüyor.”
Güney Halka Bulutsusu’nun sesi iki katlıydı. Bu bulutsu, süpernova kalıntısının farklı özelliklerini vurgulayan hem yakın kızılötesi tıpkı vakitte orta kızılötesi ışıkta görüntülendi. Yakından dinlerseniz, orta kızılötesi ışığın yakın kızılötesi ışıktan daha uzun dalga uzunluklarına sahip bulunmasına karşılık gelen, orta kızılötesi manzaradan dönüştürülen sesin daha düşük olduğunu duyabilirsiniz.
Perseus sesi de düzinelerce oktav boyunca üst üste yerleştirildi. Perseus kara deliğini çevreleyen gazdaki dalgalanmaların gerçek sesi, orta C’nin yaklaşık 57 oktav altında yaklaşık 262 Hz’de yer alıyor.
Webb teleskopb, göz kamaştırıcı derin alanlardan muhakkak yıldız kümelerine kadar yeni maksatları gözlemledikçe, bu sese dönüştürülmüş imajların daha fazlası ile karşılaşabiliriz…
Yakın-kızılötesi ve orta-kızılötesindeki Webb manzaraları, insan gözünün bakılırsamediği dalga uzunluklarını kapsıyor. Teleskobun imajları, ham datalardan gorebildiğimiz ışığa dönüştürülüyor. Sese dönüştürülmüş imajlar, bu kızılötesi dalga uzunluklarını alarak ve bunları ses perdeleriyle eşleştirerek bir adım daha ileri gidiyor. Bu sesler, Karina Bulutsusu’nun Kozmik Uçurumlarını, Güney Halka Bulutsusu’nu (hem yakın-kızılötesi birebir vakitte orta-kızılötesinde) ve suyun var olabileceğine işaret eden gösteren ötegezegen WASP-96b’nin atmosferinin spektrumlarını anlatıyor.
Bu sese dönüştürmeler (sonifikasyon), imajdaki farklı kaynaklardan gelen bilgileri farklı seslere dönüştürüyor. Geniş gaz ve toz sütunlarını ve genç yıldızları betimleyen Karina Bulutsusu imgesine bakıldığında, daha parlak ışık, daha soluk kaynaklara bakılırsa daha yüksek frekanslı sese sahip. İmgede ışık kaynağı ne kadar düşükse, sesin atanan frekans da o kadar düşük oluyor.
Webb teleskobu Aralık 2021’de fırlatıldı ve bir ay daha sonra uzaydaki müşahede noktasına, yani Dünya’dan yaklaşık bir buçuk milyon kilometre uzaklıktaki noktaya ulaştı. Teleskop ondan sonrasındaki birkaç ay boyunca aygıtlarını devreye alma ve aynalarını hizalama süreçlerini geçirerek büsbütün çalışır duruma geldi. Artık, cihandaki en sönük ve en eski ışık kaynaklarından kimilerinin dikkat alımlı keskin manzaralarını alıyor.
NASA yayınında, Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü’nde kıdemli bir eğitim ve toplumsal yardım bilimcisi olan Quyen Hart, “Bu kompozisyonlar, Webb’in birinci bilgilerindeki detaylı ayrıntıları deneyimlemek için farklı bir yol sağlıyor” dedi ve devam etti: “Yazılı açıklamaların görsel imgelerin eşsiz çevirileri bulunmasına emsal biçimde, sese dönüştürmeler de renk, parlaklık, yıldız pozisyonları yahut su emme imzaları üzere ayrıntıları ses olarak kodlayarak görsel imgeleri dönüştürüyor.”
Güney Halka Bulutsusu’nun sesi iki katlıydı. Bu bulutsu, süpernova kalıntısının farklı özelliklerini vurgulayan hem yakın kızılötesi tıpkı vakitte orta kızılötesi ışıkta görüntülendi. Yakından dinlerseniz, orta kızılötesi ışığın yakın kızılötesi ışıktan daha uzun dalga uzunluklarına sahip bulunmasına karşılık gelen, orta kızılötesi manzaradan dönüştürülen sesin daha düşük olduğunu duyabilirsiniz.
Perseus sesi de düzinelerce oktav boyunca üst üste yerleştirildi. Perseus kara deliğini çevreleyen gazdaki dalgalanmaların gerçek sesi, orta C’nin yaklaşık 57 oktav altında yaklaşık 262 Hz’de yer alıyor.
Webb teleskopb, göz kamaştırıcı derin alanlardan muhakkak yıldız kümelerine kadar yeni maksatları gözlemledikçe, bu sese dönüştürülmüş imajların daha fazlası ile karşılaşabiliriz…