celikci
New member
Ev
Kültür
“Indiana Jones ve Kader Çarkı”: Bir kahraman istifa ediyor
Dijital olarak yenilenen Harrison Ford, klasik Indy: Grandiose ile en etkili film serilerinden birine bir kez daha veda edebilir. Eleştirmen.
Indiana Jones ve Kader Çarkı’nda Harrison Fordlucasfilm ltd. & TM
Bir adam, Nazi yandaşları tarafından götürülür. Kafasını çuvalın içine koydular. Altında kimin yüzünün saklı olduğunu elbette tahmin edebiliriz. Gözü pek arkeolog Indiana Jones hakkındaki ikonik film serisinin hiçbir zaman büyük sürprizleri olmadı. Aksine, her zaman bir güvenlik duygusuyla ilgiliydi: kahramanın, kahraman olmasa bile, bir sokak köpeğinin şansıyla dünyanın tüm tehlikelerinin arasından tökezleyeceğinden emin olabilirsiniz.
Şimdi, Steven Spielberg’in George Lucas’ın kendisini uzaylı konusuna ikna etmesine izin verdiği hayal kırıklığı yaratan Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull’dan 15 yıl sonra, James Mangold yönetmen koltuğundaki yerini alıyor. Değer verilmeyen Stallone draması Copland (1997) ve beğenilen, son derece ciddi X-Men yan kuruluşu Logan (2017) gibi filmlerle, Hollywood klavyesindeki ustalığını kanıtladı. Sinema tarihinin en popüler karakterlerinden birini sona erdirecek cesarete sahip olmalısınız. Herkesin franchise ile kendi geçmişi ve dolayısıyla kendi beklentileri vardır. Aslında, yalnızca başarısız olabilirsiniz.
Dijital olarak canlanmış Harrison Ford’un klasik Indy’yi kendisine ve arkeoloji meslektaşı Basil Shaw’a (Toby Jones) hareket halindeyken vermesine izin verildiği nefes kesen genç bir ilk saatten sonra “Indiana Jones and the Wheel of Destiny” tam olarak bunu yapıyor. tren. şeytani, karikatürize Nazilerden. İki bilim adamı aslında sadece burunlarının dibinden, savaşın gidişatını alt üst edebileceği söylenen bir eser kapmak istediler.
Kader çarkını aramak için
Nazi Almanyası çöküşün eşiğinde. Patlamalar havada gürledi. Ve çılgın fizikçi Dr. Zoller (Mads Mikkelsen) gerçekten de tarihi bir silahın bir parçasını ele geçiriyor: Arşimet tarafından tasarlanan ve zaman yolculuğuna olanak sağladığına inanılan, adını taşıyan Kader Çarkı’nın yarısı. Indy -kimin aklına gelirdi- kaçar ve tipik gerçekçi kurnazlığıyla değerli varlığı çalar.
Sonra, zaman içinde büyük bir sıçrama, 1969’da, Indiana Jones kariyerinin sonuna gelmiştir. Yaşlı ve huysuz, üniversitede büyük ölçüde ilgisiz öğrencilere ders veriyor. Vaftiz çocuğu ortaya çıkana kadar, merhum meslektaşı Basil’in kızı: Helena Shaw (Phoebe Waller-Bridge). Kader çarkını arıyor – ve yalnız değil. ayrıca dr Amerikan hükümeti için sahte bir isim altında çalışan Zoller, şeytani bir plan yapmıştır. Tüm Indiana Jones filmlerinde böyle olur: Dünya çapında hızlı tempolu bir yarış başlar.
Indiana Jones 5’in Berlin’deki prömiyeri: Amerikan sanatı bir müze dükkanına dönüştü
Bir kez daha, sadece ortalama bir filmle uğraşıyorsunuz.
Ama bu sefer de sadece ortalama bir filmle uğraşıyorsunuz. Bu konuda dürüst olmalısınız: ilk üç macera ulaşılamaz, dokunulmaz ve başka bir zamandan. “Raiders of the Lost Ark” bugün yayınlansa bu kadar olumlu tepki alır mıydı? Ciddi şüpheler var. Günümüzün gişe rekorları kıran filmleri farklı çalışıyor, seri anlatım (Marvel) mantığını takip ediyor ve büyük boyutlu dijital savaş sahneleriyle izleyicinin gözlerini devirmek zorunda.
Harrison Ford Berlin’de: “Yaşlandığımı biliyorum. Sorun değil”
Bugün hayal gücümde her zaman biraz meyve çayı ve tereyağlı bisküvi gibi kokan bu resimlerde sonsuz bir rahatlık hissi var. Bizi heyecanlandıran Indy karakteriydi ve hala da öyle. Şapka, deri ceket ve çıtırdayan kırbaç, temiz bir kahraman olmaktan uzak maceracının sarsılmaz popüler kültür imajını çağrıştırıyor. Jones giderek her duruma uygun bir adam, son derece zeki bir fahişe ve çapkın oldu. Tüm bu büyüleyici kusurlar, tüm pürüzler arasında, kendi fikrinizi oluşturmak için her zaman yeterli yer vardı.
Hepimiz arkeolog olmak istiyorduk.
Ben (1986 doğumlu) ve arkadaşlarım filmleri izlediğimizde televizyon programının ayrılmaz bir parçasıydık. Lineer TV sayesinde okulun ertesi günü izleme olayını hemen paylaştık. Ve biz aslında çok gençtik. Ama Indiana Jones bir tür çocuk filmiyse, en azından onu bir film yaptık ve ebeveynlerimiz nazikçe kabul etti. Bu nedenle, en azından belirli bir süre için hepimiz arkeolog olmak istedik, çünkü aynı zamanda maceralı faaliyetlerin gerçek bilimle çok az ilgisi var.
Anja Rützel’in köşe yazısı: Sophia Thomalla iyi bilgilendirilmiş
Ama aynı zamanda nostaljinin her zaman “Indiana Jones”un bir parçası olduğunu da gösteriyor: Filmler geçmiş bir dönemi özlüyor ve onu şimdi çoktan gitmiş olan günümüze geri getiriyorlar. Bugün oğlum ve ben kanepede oturuyoruz, Indy’ye ve hiçbir devam filminin boy ölçüşemeyeceği içsel bir zamansızlığa sahip olan onun maceralarına bir göz atıyoruz. O da zorunda değil. Ama Mangold’un filminde olduğu gibi, eski büyünün bir dokunuşu onun üzerinden geçtiği için ekranda uzlaştırıcı bir veda çağrıştırırsa, o zaman sondaki CGI fırtınasını güvenle gözden kaçırabilirsiniz. Kendine iyi bak Indiana Jones.
Kültür
“Indiana Jones ve Kader Çarkı”: Bir kahraman istifa ediyor
Dijital olarak yenilenen Harrison Ford, klasik Indy: Grandiose ile en etkili film serilerinden birine bir kez daha veda edebilir. Eleştirmen.
Indiana Jones ve Kader Çarkı’nda Harrison Fordlucasfilm ltd. & TM
Bir adam, Nazi yandaşları tarafından götürülür. Kafasını çuvalın içine koydular. Altında kimin yüzünün saklı olduğunu elbette tahmin edebiliriz. Gözü pek arkeolog Indiana Jones hakkındaki ikonik film serisinin hiçbir zaman büyük sürprizleri olmadı. Aksine, her zaman bir güvenlik duygusuyla ilgiliydi: kahramanın, kahraman olmasa bile, bir sokak köpeğinin şansıyla dünyanın tüm tehlikelerinin arasından tökezleyeceğinden emin olabilirsiniz.
Şimdi, Steven Spielberg’in George Lucas’ın kendisini uzaylı konusuna ikna etmesine izin verdiği hayal kırıklığı yaratan Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull’dan 15 yıl sonra, James Mangold yönetmen koltuğundaki yerini alıyor. Değer verilmeyen Stallone draması Copland (1997) ve beğenilen, son derece ciddi X-Men yan kuruluşu Logan (2017) gibi filmlerle, Hollywood klavyesindeki ustalığını kanıtladı. Sinema tarihinin en popüler karakterlerinden birini sona erdirecek cesarete sahip olmalısınız. Herkesin franchise ile kendi geçmişi ve dolayısıyla kendi beklentileri vardır. Aslında, yalnızca başarısız olabilirsiniz.
Dijital olarak canlanmış Harrison Ford’un klasik Indy’yi kendisine ve arkeoloji meslektaşı Basil Shaw’a (Toby Jones) hareket halindeyken vermesine izin verildiği nefes kesen genç bir ilk saatten sonra “Indiana Jones and the Wheel of Destiny” tam olarak bunu yapıyor. tren. şeytani, karikatürize Nazilerden. İki bilim adamı aslında sadece burunlarının dibinden, savaşın gidişatını alt üst edebileceği söylenen bir eser kapmak istediler.
Kader çarkını aramak için
Nazi Almanyası çöküşün eşiğinde. Patlamalar havada gürledi. Ve çılgın fizikçi Dr. Zoller (Mads Mikkelsen) gerçekten de tarihi bir silahın bir parçasını ele geçiriyor: Arşimet tarafından tasarlanan ve zaman yolculuğuna olanak sağladığına inanılan, adını taşıyan Kader Çarkı’nın yarısı. Indy -kimin aklına gelirdi- kaçar ve tipik gerçekçi kurnazlığıyla değerli varlığı çalar.
Sonra, zaman içinde büyük bir sıçrama, 1969’da, Indiana Jones kariyerinin sonuna gelmiştir. Yaşlı ve huysuz, üniversitede büyük ölçüde ilgisiz öğrencilere ders veriyor. Vaftiz çocuğu ortaya çıkana kadar, merhum meslektaşı Basil’in kızı: Helena Shaw (Phoebe Waller-Bridge). Kader çarkını arıyor – ve yalnız değil. ayrıca dr Amerikan hükümeti için sahte bir isim altında çalışan Zoller, şeytani bir plan yapmıştır. Tüm Indiana Jones filmlerinde böyle olur: Dünya çapında hızlı tempolu bir yarış başlar.
Indiana Jones 5’in Berlin’deki prömiyeri: Amerikan sanatı bir müze dükkanına dönüştü
Bir kez daha, sadece ortalama bir filmle uğraşıyorsunuz.
Ama bu sefer de sadece ortalama bir filmle uğraşıyorsunuz. Bu konuda dürüst olmalısınız: ilk üç macera ulaşılamaz, dokunulmaz ve başka bir zamandan. “Raiders of the Lost Ark” bugün yayınlansa bu kadar olumlu tepki alır mıydı? Ciddi şüpheler var. Günümüzün gişe rekorları kıran filmleri farklı çalışıyor, seri anlatım (Marvel) mantığını takip ediyor ve büyük boyutlu dijital savaş sahneleriyle izleyicinin gözlerini devirmek zorunda.
Harrison Ford Berlin’de: “Yaşlandığımı biliyorum. Sorun değil”
Bugün hayal gücümde her zaman biraz meyve çayı ve tereyağlı bisküvi gibi kokan bu resimlerde sonsuz bir rahatlık hissi var. Bizi heyecanlandıran Indy karakteriydi ve hala da öyle. Şapka, deri ceket ve çıtırdayan kırbaç, temiz bir kahraman olmaktan uzak maceracının sarsılmaz popüler kültür imajını çağrıştırıyor. Jones giderek her duruma uygun bir adam, son derece zeki bir fahişe ve çapkın oldu. Tüm bu büyüleyici kusurlar, tüm pürüzler arasında, kendi fikrinizi oluşturmak için her zaman yeterli yer vardı.
Hepimiz arkeolog olmak istiyorduk.
Ben (1986 doğumlu) ve arkadaşlarım filmleri izlediğimizde televizyon programının ayrılmaz bir parçasıydık. Lineer TV sayesinde okulun ertesi günü izleme olayını hemen paylaştık. Ve biz aslında çok gençtik. Ama Indiana Jones bir tür çocuk filmiyse, en azından onu bir film yaptık ve ebeveynlerimiz nazikçe kabul etti. Bu nedenle, en azından belirli bir süre için hepimiz arkeolog olmak istedik, çünkü aynı zamanda maceralı faaliyetlerin gerçek bilimle çok az ilgisi var.
Anja Rützel’in köşe yazısı: Sophia Thomalla iyi bilgilendirilmiş
Ama aynı zamanda nostaljinin her zaman “Indiana Jones”un bir parçası olduğunu da gösteriyor: Filmler geçmiş bir dönemi özlüyor ve onu şimdi çoktan gitmiş olan günümüze geri getiriyorlar. Bugün oğlum ve ben kanepede oturuyoruz, Indy’ye ve hiçbir devam filminin boy ölçüşemeyeceği içsel bir zamansızlığa sahip olan onun maceralarına bir göz atıyoruz. O da zorunda değil. Ama Mangold’un filminde olduğu gibi, eski büyünün bir dokunuşu onun üzerinden geçtiği için ekranda uzlaştırıcı bir veda çağrıştırırsa, o zaman sondaki CGI fırtınasını güvenle gözden kaçırabilirsiniz. Kendine iyi bak Indiana Jones.