celikci
New member
Çoğumuz hassaslık ve bilişi ferdî organizmaların özellikleri olarak düşünürüz, fakat kışkırtıcı yeni bir çalışmanın muharrirleri, zekanın aslında gezegen ölçeğinde var olduğunu ve Dünya’daki tüm hayatın birleşik bir şuurlu sistem olarak hareket ettiğini öne sürüyorlar.
Milletlerarası Astrobiyoloji Mecmuası’nda teorilerini özetleyen araştırmacılar, insanlığın şu anda genel gezegensel zeka ile uyumsuz olduğunu ve gelecekteki hayatta kalmamızın aksiyonlarımızı global zihinle uyumlu hale getirme yeteneğimize bağlı olabileceğini söylüyorlar.
Tek tek çeşitler içinde bir çatışma ve rekabet süreci olarak evrimin klasik görüşünün bilakis, muharrirler tarafınca önerilen model, hayatın aslında tekil, işbirliğine dayalı bir ağ olduğunu ima ediyor. Bu niçinle, her tıp birbiriyle rekabet etmek için var olmak yerine, biyosferin istikrarını müdafaadaki rolünü oynamak için ortaya çıkıyor.
Araştırmacılar, “Yaklaşımımız, araştırmacılar içinde, ferdî çeşitlere klasik odaklanmanın bilakis, hayatın ve evrimin temel istikametlerini anlamak için gerçek ölçeğin gezegensel olduğunu kabul ediyor” diye yazıyor.
hayatın bu perspektiften incelenmesi, Dünya sistemleri bilimi olarak isimlendiriliyor Gezegen sistemlerini sürdürmeye yardımcı olmak için farklı cinslerin birbirlerine karşı değil, birlikte nasıl çalıştığını aydınlatmaya çalışan bir disiplin…
Örnekler, orman bitkilerinin irtibat kurmasını ve besin alışverişinde bulunmasını sağlayan ve genel ekosistemin sıhhatini sağlayan yeraltı mantar ağlarını içeriyor. Emsal biçimde, büyük mikrop popülasyonları, kritik biyosferik geri bildirimleri düzenlemek için birlikte çalışıyor ve genel olarak hayata elverişli olan kararlı atmosferik şartları sağlıyor.
Lakin, bu kusursuz işbirliğinin gelişmesi vakit alıyor ve tiplerin bu gezegen şuuruna entegre olması için evrimleşmesi gerekiyor. Rochester Üniversitesi fizik profesörü ve makalenin müelliflerinden Adam Frank yaptığı açıklamada, “gezegenlerin olgunlaşmamış ve olgun basamaklardan geçerek geliştiğini ve gezegensel zekanın ne vakit olgun bir gezegene ulaştığınızın göstergesi olduğunu” söylüyor.
Bu noktayı genişleten araştırmacılar, gezegensel evrimin dört basamağını özetliyor. Birincisi, gezegen sistemlerini düzenlemek için bir arada çalışma yeteneğini çabucak hemen geliştirmemiş ömür formlarının ortaya çıkışını içeren olgunlaşmamış bir biyosfer tarafınca temsil ediliyor.
Bunu, bir gezegendeki tüm cinslerin hayatın çoğalması için harika şartları korumak gayesiyle meselesiz bir biçimde işbirliği yaptığı olgun biyosfer izliyor. Lakin çabucak sonrasında, gezegeni etkileyen lakin biyosferin geri kalanıyla entegre olmayan ve nihayetinde ona karşı çalışan teknolojilerin geliştirilmesiyle karakterize edilen olgunlaşmamış teknosfer gelir.
Muharrirler, insanlığın şu anda ortasında bulunduğu kademenin bu olduğunu söylüyor. Sırf endüstriyel faaliyetlerimizin gezegeni desteklemeye başladığı olgun bir teknosfere geçerek gezegen zekasının bir modülü olabilir ve bir cins olarak geleceğimizi garanti altına alabiliriz.
Frank, “çabucak hemen gezegenin çıkarları doğrultusunda toplumsal olarak karşılık verme yeteneğine sahip değiliz” diyor ve ekliyor: “Milyon dolarlık soru, gezegensel zekanın bizim için pratikte nasıl göründüğünü ve ne manaya geldiğini bulmaktır. Zira çabucak hemen olgun bir teknosfere nasıl geçeceğimizi bilmiyoruz.“
Müellifler teorilerini öbür gezegenlere de genişleterek, galaksinin öbür yerlerinde teknolojik olarak gelişmiş hayatın bariz kıtlığının, olgunlaşmayan medeniyetlerin fazlaca uzun sürme eğiliminde olmadığı gerçeğini yansıtabileceğini söylüyorlar. Öteki bir deyişle, Frank’in deklare ettiğı üzere, “nazaranbileceğimiz tek teknolojik uygarlıklar – görmeyi beklememiz gerekenler – kendilerini öldürmeyen, yani gerçek bir gezegensel zeka etabına ulaşmış olmalılar.“
Milletlerarası Astrobiyoloji Mecmuası’nda teorilerini özetleyen araştırmacılar, insanlığın şu anda genel gezegensel zeka ile uyumsuz olduğunu ve gelecekteki hayatta kalmamızın aksiyonlarımızı global zihinle uyumlu hale getirme yeteneğimize bağlı olabileceğini söylüyorlar.
Tek tek çeşitler içinde bir çatışma ve rekabet süreci olarak evrimin klasik görüşünün bilakis, muharrirler tarafınca önerilen model, hayatın aslında tekil, işbirliğine dayalı bir ağ olduğunu ima ediyor. Bu niçinle, her tıp birbiriyle rekabet etmek için var olmak yerine, biyosferin istikrarını müdafaadaki rolünü oynamak için ortaya çıkıyor.
Araştırmacılar, “Yaklaşımımız, araştırmacılar içinde, ferdî çeşitlere klasik odaklanmanın bilakis, hayatın ve evrimin temel istikametlerini anlamak için gerçek ölçeğin gezegensel olduğunu kabul ediyor” diye yazıyor.
hayatın bu perspektiften incelenmesi, Dünya sistemleri bilimi olarak isimlendiriliyor Gezegen sistemlerini sürdürmeye yardımcı olmak için farklı cinslerin birbirlerine karşı değil, birlikte nasıl çalıştığını aydınlatmaya çalışan bir disiplin…
Örnekler, orman bitkilerinin irtibat kurmasını ve besin alışverişinde bulunmasını sağlayan ve genel ekosistemin sıhhatini sağlayan yeraltı mantar ağlarını içeriyor. Emsal biçimde, büyük mikrop popülasyonları, kritik biyosferik geri bildirimleri düzenlemek için birlikte çalışıyor ve genel olarak hayata elverişli olan kararlı atmosferik şartları sağlıyor.
Lakin, bu kusursuz işbirliğinin gelişmesi vakit alıyor ve tiplerin bu gezegen şuuruna entegre olması için evrimleşmesi gerekiyor. Rochester Üniversitesi fizik profesörü ve makalenin müelliflerinden Adam Frank yaptığı açıklamada, “gezegenlerin olgunlaşmamış ve olgun basamaklardan geçerek geliştiğini ve gezegensel zekanın ne vakit olgun bir gezegene ulaştığınızın göstergesi olduğunu” söylüyor.
Bu noktayı genişleten araştırmacılar, gezegensel evrimin dört basamağını özetliyor. Birincisi, gezegen sistemlerini düzenlemek için bir arada çalışma yeteneğini çabucak hemen geliştirmemiş ömür formlarının ortaya çıkışını içeren olgunlaşmamış bir biyosfer tarafınca temsil ediliyor.
Bunu, bir gezegendeki tüm cinslerin hayatın çoğalması için harika şartları korumak gayesiyle meselesiz bir biçimde işbirliği yaptığı olgun biyosfer izliyor. Lakin çabucak sonrasında, gezegeni etkileyen lakin biyosferin geri kalanıyla entegre olmayan ve nihayetinde ona karşı çalışan teknolojilerin geliştirilmesiyle karakterize edilen olgunlaşmamış teknosfer gelir.
Muharrirler, insanlığın şu anda ortasında bulunduğu kademenin bu olduğunu söylüyor. Sırf endüstriyel faaliyetlerimizin gezegeni desteklemeye başladığı olgun bir teknosfere geçerek gezegen zekasının bir modülü olabilir ve bir cins olarak geleceğimizi garanti altına alabiliriz.
Frank, “çabucak hemen gezegenin çıkarları doğrultusunda toplumsal olarak karşılık verme yeteneğine sahip değiliz” diyor ve ekliyor: “Milyon dolarlık soru, gezegensel zekanın bizim için pratikte nasıl göründüğünü ve ne manaya geldiğini bulmaktır. Zira çabucak hemen olgun bir teknosfere nasıl geçeceğimizi bilmiyoruz.“
Müellifler teorilerini öbür gezegenlere de genişleterek, galaksinin öbür yerlerinde teknolojik olarak gelişmiş hayatın bariz kıtlığının, olgunlaşmayan medeniyetlerin fazlaca uzun sürme eğiliminde olmadığı gerçeğini yansıtabileceğini söylüyorlar. Öteki bir deyişle, Frank’in deklare ettiğı üzere, “nazaranbileceğimiz tek teknolojik uygarlıklar – görmeyi beklememiz gerekenler – kendilerini öldürmeyen, yani gerçek bir gezegensel zeka etabına ulaşmış olmalılar.“