Fukushima Santralinin Ürpertici Yeni İmgelerini Yayınlandı

celikci

New member
Uzaktan denetim edilen bir robot, 11 Mart 2011’de yaşanan Fukuşima nükleer felaketinin incelemesi için Fukuşima santralinin ışınımla dolu sularına daldı ve reaktörün karanlık derinlikleri boyunca uzanan erimiş nükleer yakıtı görüntüledi.

Tesis operatörü Tokyo Electric Power Company Holdings (TEPCO) tarafınca söylenene göre, Japonya’daki Fukushima Daiichi Nükleer Santrali’ndeki paklık operasyonların bir modülü olarak mühendisler, 9 Şubat’ta Ünite 1’in derinliklerine uzaktan kumandalı bir robot gönderdi.

Bir zelzele ve 15 metrelik bir tsunami tarafınca vurulduktan daha sonra, kuzeydoğu Japonya’daki Fukushima Daiichi nükleer santralindeki üç reaktör, 1986 Çernobil olayından bu yana en şiddetli nükleer felakette önemli erimeler yaşadı. Etrafa yayılan ziyanlı radyoaktif izotoplar niçiniyle, yaklaşık 160.000 bölge sakini derhal tahliye edildi ve Japon yetkililer santralin etrafına 30 kilometrelik bir yasak bölge oluşturdu.


Bu son vazifenin hedefi, Ünite 1’in birincil koruma kazanı hakkında bilgi edinmek ve ayrıyeten batık yüksek radyoaktif sularda bulunan tonlarca erimiş nükleer yakıt enkazını tespit edebilmekti. Planın sonunda bu radyoaktif enkazın ortadan kaldırılması amaçlanıyor, fakat grup şu anda erimiş enkazın boyutunu araştırıyor ve yayılan izotopları tahlil ediyor.

Tesisin derinliklerindeki ışınım düzeyleri beşerler için hayli tehlikeli olduğu için robotlar kullanılıyor. Associated Press’in dediğine nazaran, robotun keşfettiği birtakım alanlar, beşerler için ölümcül olan iyonlaştırıcı bir ışınım dozu olan iki sievertlik düzeylere ulaşıyor.


Grup, robot denizaltının kamerasının sayesinde, binanın etrafına, gelecekteki incelemeler için yolu yönlendirmeye yardımcı olacak özel kılavuz halkalar yerleştirdi. Kamera ayrıyeten eriyen ve hasarlı reaktörün tabanına düşen nükleer yakıtın birtakım imajlarını de yakalamayı başardı.

TEPCO, Milletlerarası Nükleer Hizmetten Çıkarma Araştırma Enstitüsü (IRID) ve Hitachi-GE Nükleer Güç, elektrik santralinin temizlenmesi ve “devreden çıkarılması” ile bakılırsavlendirildi. Gayretlerin bir kısmı bu fizikî nükleer enkazın ortadan kaldırılmasına yönelik olacak, lakin beraberinde santrali sular altında bırakan çok radyoaktif sularla uğraşma problemleri da var. Halihazırda plan, bu kirlenmiş suyun bir kısmını Pasifik Okyanusu’na atmak, fakat bu fikir farklı bir tartışma fırtınası yaratıyor. Toplamda, tüm devreden çıkarma sürecinin bundan 30 ila 40 yıl daha sonrasına kadar tamamlanması beklenmiyor…
 
Üst