celikci
New member
Santino ve ailesi seyircilere alışkın. Büyük görünümü biliyorsunuz çünkü tüm yıl boyunca sirkinizle Almanya'da seyahat ediyorsunuz. Bu Pazartesi sabahı normalden farklı.
Bir ZDF ekibi on iki yaşındaki Santino'yu ve uropasını girişin önünde durdurur. İkisinin arkasında Anna Koch'u, işlemeli sıcak hava balonları ve şenlikli bir parıltı blusonunda Julia Lemke ile siyah kadife cekette bekliyor. Onlar yönetmenler. Binada, sirk ailesinin ortasında, sanki onun bir parçasıymış gibi kayboluyorlar.
Senin için özel bir gün. Bununla birlikte, üçüncü filmleri, Alman film ve televizyon akademisi Berlin'in iki mezunu Berlinale'ye ilk kez davet ediliyor. Önümüzdeki iki saat içinde bunun ne anlama geldiğini hissedebilirsiniz. Büyük Sinema Salonu'ndaki seyirci, okul dersleri, selamlama konusunda hevesli olmanıza izin veriyor, film sırasında bir ara alkış bile var, güldü ve fısıldadı.
Büyülü bir yer
Birkaç gün önce Nollendorfplatz'da bir ofiste buluştuğumuzda Julia Lemke, “Sirkte her çocuk bunun ne olduğunu biliyor” diyor. “Bir palyaçonun ne olduğunu, bir sirk yönetmeni, bir halat dansçısı olduğunu biliyor, hiç bir performans sergilemese bile. Sirk kitaplarda, filmlerde, oyuncak olarak, kafasında bir şeyler oluyor. Ama gösteri bittiğinde kimse nasıl göründüğünü bilmiyor. Ve büyük bir ailede büyümek ve her zaman başka bir yerde okula gitmek? “
Sonra “sirk çocuğu” nun sadece bir şeyi göstermek istemediği, aynı zamanda toplumumuzda neredeyse bilinmeyen bir yaşam modelini görünür kılan bir salıncak var. “Her çocuğun temas ettiği bu büyülü yerin birçok insanı sinemaya getirmek için güzel bir davet olabileceğini düşündük.”
Anna Koch, yönetmenlik ve kamera için bir ikili olarak çalışma şeklini anlatıyor. Her ikisinin de katı yapılar için bir tercihi vardı ve aynı zamanda çocukların ve gençlerin büyüdüğü sıra dışı yerler. İlk filmi “Omuz Zaferi”, uzun süredir algılanan bir spor olan Rings'i eğiten kızlara söyledi. İkinci film “Glitzer & Staub” onları ABD'de yaptı. Dört kovboy kızına eşlik ettiler – erkeklerin baskın rodeosport'ta hüküm süren genç kızlar. Julia Lemke, annesinin, öğretmenin bazen okuluna gelen sirk çocukları hakkında bilgi verildiğini söylüyor. “Bir sirkte ateş etme fikri uzun süre sallandı.”
Berlinale'de, çoğu şimdiye kadar diğer ülkelerden, çocuklar için belgesel formların gösterilmesi nadir değildir. Film endüstrisi ve siyasi destek memurları olan kamu hizmeti televizyonu tarafından başlatılan 2013 “Özel Çocuk Filmi” girişimi, “Circus Child” ile ilk kez bir belgesel destekledi. Anna Koch ikna etti: “Çocuk belgeselinin ana akım çocuk sinemasına karşı koymak için büyük bir potansiyele sahip olduğuna inanıyoruz.” Seyircinin Pazartesi sabahı tezahüratları aynı fikirde.
Cuma günü, iki kadın iki masalı bir çalışmada basit sandalyelere oturuyor, çeşitli film posterleri her yerde rüzgarlara asılıyor, bunlardan biri filmlerini ifade ediyor. Uropayı kırmızı kuyrukta altın düğmeler ve kavgalarla gösterir, kolunu siyah bir yelek ile beyaz bir takım gömlekle genç Santino'nun etrafına koyar. Konuşmada, soruları sırayla Julia Lemke ve Anna Koch'a ele almak gerekli değildir, diğerine dikkat ederler. Anna Koch başlangıçta biraz daha canlı görünüyor, Julia Lemke daha fazla konuşuyor. İkisi de kumaşlarına olan heveslerini dillerinde taşırlar.
Pandemide Destek Yok
Uzun süre doğru sirk aradınız. Pandemi zamanında, tiyatro gibi kültürel destek almadıkları için kötü olan birkaç sirkle karşılaştılar. Bu tür eğlence geniş bir kitleyi çekmeye devam ediyor, daha ziyade toplumda liderlik ediyor. Eskiden oynadıkları yerleri yapmak çok daha zordur, artık şehirlerin ortasında konuk görünümü değil, süpermarketlerin yanında park yerlerinde.
Ve bu hayvan terzisi bugün filmde iki kez tartışmalı. Santino önümüzdeki iki hafta boyunca ziyaret edeceği bir okul sınıfının önünde durduğunda, bir kız şöyle soruyor: “Hayvanlara iyi davranıyor musunuz?” Ve bir performansta, babası Gitano izleyiciye veterinerlik ofisinin düzenli olarak kontrol etmeye geldiğini açıklıyor. Arena web sitesi şöyle diyor: “Tüm hayvanlar bizimle aile üyeleri gibi yaşıyor.”
Anna Koch (solda) ve Julia Lemke filminiz için posterleThomas Meyer/Ostkreuz
Film yapımcılarının “iyi durumda iyi” bir sirklere ihtiyacı vardı. Bu ne anlama gelir? Seyirciler sadece mahvolmuş bir şirkete üzülmemelidir. Anna Koch şöyle diyor: “İnsanlar dostça, komik ve sıcak olmalı, hayvanlar iyi gitmeli.” Esas olarak doğru yaşta bir kahramanı umuyorlardı. Julia Lemke şöyle açıklıyor: “Altı ya da yedi yıldan daha yaşlı bir çocuk arıyorduk, böylece zaten bazı şeyleri formüle edebilir, ancak henüz ergenlik döneminde değil. Meraklı olmalı ve ihale, geçirgen bir şey olmalı ” Ve geçmişten söyleyebilecek birine ihtiyaç duyuyorlardı. Anna Koch: “Arena sirkinden kardeş sirkini tanıyana kadar uzun süre istedik. Sonra yönetmen dedi ki: Babamı arıyorsun. Bununla tanıştığımızda, Georg, 'Frank'tan önce: o o. Julia Lemke devam ediyor: “Ve sonra Santino yeni geldi – sonra herkesin hazır olduğunu açıklığa kavuşturmak zorunda kaldık.”
Aslında, ailenin birçok üyesi filmde, çoğunlukla günlük havada çok çeşitli görevleri nasıl takip edeceği ve daha sonra akşamları performansa dikkatle uydurulacağı konusunda görülebilir. Film ilkbaharda, “bahar” yer paylaşımı ile başlar, mevsimlere “bahar tekrar” anlamına gelene kadar liderlik eder. Karavanlar ve çocuk arabaları ile hayatı görebilirsiniz, midillilerin ekstra çadırda tedariki, Watussi sığır ve develerin beslenmesi.
Kamera, Snack Bar'ın hazırlanması, Santino ve erkek kardeşinin saklanma oyunu gibi küçük şeylere tanıklık ediyor, aynı zamanda şovun “Almanya'nın en eski sirk direktörü” olarak şovu açtığı büyük görünümde. Yeni bir yerde tam dolaşım, arabalar büyük bir dekore edilmiş chapiteau'nun tüm ekip tarafından inşa edilen saatlerden sonra yükseldiği çıplak bir yere gittiğinde deneyimlenebilir. Yönetmenlerin en az on farklı film çekebileceklerini söylediklerinde ne düşündüklerini anlıyorsunuz, bu yüzden çok şey oluyor.
Yedi yaşından itibaren önerilen çocuklar için bir belgesel yapmak, kendinizi sınırlamak anlamına gelir. Anna Koch şöyle diyor: “Düşündüğünüz bir dramaturji istedik: Biraz benim gibi. Ve sinema sandalyesinde heyecanla alkışlamak zorunda değilim. ” Julia Lemke ekliyor: “Kendimize her zaman çocuğun bakış açısına uyup uymadığını sorduk. Birçok konu sadece dönerken açıldı ve daha sonra bunu nasıl anlatacağımız karar vermek zorunda kaldık. Örneğin, dışlanmayı nasıl açıklıyorsunuz?
Kafadaki resimler için animasyon
Kıdemli, göremediğiniz hikayelerden sorumludur. Filmde Santino üropasında oturduğunda ve geçmişi canlandıran birkaç sakin ada var. Film yapımcıları bunun için bir hile seçiyorlar: Anlatı seslerini animasyonlu sahnelerle birleştiriyorlar. Örneğin, efsanevi fil bayan Sahib ortaya çıkıyor. Frank “Kötü Zaman” a gelmeden önce: kalıcı bir ikamet yeri olmayan insanlar Nazi döneminde zor zamanlar geçirdiler. Özellikle sık sık böyle mesleklerde var olan Sinti ve Roma, haklarından mahrum bırakıldı ve zulüm gördü.
Swastika bandajı olan üniformalı bir grup adamdan birkaç figür çizilmiş resimlerde çıkarılır. Kışla ve Auschwitz toplama kampının amacı birkaç satırla oluşturuldu. Animasyonlar Julia Lemke'nin “Baş Sinema” dediği şeye eşlik ediyor: “Sirk ailesine ait kimliğin bu hikayelerden beslendiğini anladık.”
Tabii ki, bu bir tarih dersinin yerini almaz, eğitimin yerini almaz. Ancak seyirci sirkin her zaman eğlenceli olmadığından şüpheleniyor. Ve her zaman komik değil: Santino'nun babası okulda nasıl olduğunu sorar ve kısaca kendisinin sadece son bankacılık sırasında oturduğunu ve boyamak için yapraklar aldığını bildirir. Öğretmenler yabancılarla hiçbir şey yapamadılar.
Sadece mevsimler değil, aynı zamanda ruh halleri de değişir. Bir sirk çocuğu olarak Santino, bir yandan kalıcı bir topluluğa katılıyor, diğer yandan merak ettiği her şeyi denemek özgür. Anna Koch, çok fazla benlik, çocuklar için hızla üretiyor, çünkü çok güveniliyorlar. “Her zaman kendi kapasitemizde inanılmaz bir işin bulunduğu yerdeydik.” Ve daha iyi ve daha iyi olmak isteyen Amerika'daki cowgirls bizi çok etkiledi. Bununla birlikte, sirk yine yeni bir seviyeydi: her şeyin devam etmesi ne kadar iş. Bu arada, kendilerini “eğlence alanında çalışan geniş bir aile işletmesi” olarak görüyorlar. Çadırın girişi kapandığında cazibe ortaya çıkar. Ve bu biraz sinemaya benziyor.
Pazartesi sabahı, alkış ve azarlama kredilerin başında alkışlanacak. Bir sirk ailesi ve film ekibi olarak sahnede yeni alkışlar pes ve parlak kremalı perdenin önünde duruyor. Sirk direktörü resepsiyon için teşekkürler. Oğlu diyor ki: “Bu kadar bombalı olacağını düşünmezdim.” Gerçekten bunun bir parçasıymış gibi yönetmenlere döndü: “Seninle gurur duyuyorum Anna ve Julia.” Aile için bir sonraki görünüm çadırda tekrar gerçekleşir. Halle An Der Saale'deki konuk görünüşü 21 Şubat'ta başlıyor. Berlin seyircisi onları en geç Aralık ayında Potsdam'daki Noel Sirki'nde deneyimleyebilir.
Sirk çocuğu. Fırsatlar ve 22.2.
Bir ZDF ekibi on iki yaşındaki Santino'yu ve uropasını girişin önünde durdurur. İkisinin arkasında Anna Koch'u, işlemeli sıcak hava balonları ve şenlikli bir parıltı blusonunda Julia Lemke ile siyah kadife cekette bekliyor. Onlar yönetmenler. Binada, sirk ailesinin ortasında, sanki onun bir parçasıymış gibi kayboluyorlar.
Senin için özel bir gün. Bununla birlikte, üçüncü filmleri, Alman film ve televizyon akademisi Berlin'in iki mezunu Berlinale'ye ilk kez davet ediliyor. Önümüzdeki iki saat içinde bunun ne anlama geldiğini hissedebilirsiniz. Büyük Sinema Salonu'ndaki seyirci, okul dersleri, selamlama konusunda hevesli olmanıza izin veriyor, film sırasında bir ara alkış bile var, güldü ve fısıldadı.
Büyülü bir yer
Birkaç gün önce Nollendorfplatz'da bir ofiste buluştuğumuzda Julia Lemke, “Sirkte her çocuk bunun ne olduğunu biliyor” diyor. “Bir palyaçonun ne olduğunu, bir sirk yönetmeni, bir halat dansçısı olduğunu biliyor, hiç bir performans sergilemese bile. Sirk kitaplarda, filmlerde, oyuncak olarak, kafasında bir şeyler oluyor. Ama gösteri bittiğinde kimse nasıl göründüğünü bilmiyor. Ve büyük bir ailede büyümek ve her zaman başka bir yerde okula gitmek? “
Sonra “sirk çocuğu” nun sadece bir şeyi göstermek istemediği, aynı zamanda toplumumuzda neredeyse bilinmeyen bir yaşam modelini görünür kılan bir salıncak var. “Her çocuğun temas ettiği bu büyülü yerin birçok insanı sinemaya getirmek için güzel bir davet olabileceğini düşündük.”
Anna Koch, yönetmenlik ve kamera için bir ikili olarak çalışma şeklini anlatıyor. Her ikisinin de katı yapılar için bir tercihi vardı ve aynı zamanda çocukların ve gençlerin büyüdüğü sıra dışı yerler. İlk filmi “Omuz Zaferi”, uzun süredir algılanan bir spor olan Rings'i eğiten kızlara söyledi. İkinci film “Glitzer & Staub” onları ABD'de yaptı. Dört kovboy kızına eşlik ettiler – erkeklerin baskın rodeosport'ta hüküm süren genç kızlar. Julia Lemke, annesinin, öğretmenin bazen okuluna gelen sirk çocukları hakkında bilgi verildiğini söylüyor. “Bir sirkte ateş etme fikri uzun süre sallandı.”
Berlinale'de, çoğu şimdiye kadar diğer ülkelerden, çocuklar için belgesel formların gösterilmesi nadir değildir. Film endüstrisi ve siyasi destek memurları olan kamu hizmeti televizyonu tarafından başlatılan 2013 “Özel Çocuk Filmi” girişimi, “Circus Child” ile ilk kez bir belgesel destekledi. Anna Koch ikna etti: “Çocuk belgeselinin ana akım çocuk sinemasına karşı koymak için büyük bir potansiyele sahip olduğuna inanıyoruz.” Seyircinin Pazartesi sabahı tezahüratları aynı fikirde.
Cuma günü, iki kadın iki masalı bir çalışmada basit sandalyelere oturuyor, çeşitli film posterleri her yerde rüzgarlara asılıyor, bunlardan biri filmlerini ifade ediyor. Uropayı kırmızı kuyrukta altın düğmeler ve kavgalarla gösterir, kolunu siyah bir yelek ile beyaz bir takım gömlekle genç Santino'nun etrafına koyar. Konuşmada, soruları sırayla Julia Lemke ve Anna Koch'a ele almak gerekli değildir, diğerine dikkat ederler. Anna Koch başlangıçta biraz daha canlı görünüyor, Julia Lemke daha fazla konuşuyor. İkisi de kumaşlarına olan heveslerini dillerinde taşırlar.
Pandemide Destek Yok
Uzun süre doğru sirk aradınız. Pandemi zamanında, tiyatro gibi kültürel destek almadıkları için kötü olan birkaç sirkle karşılaştılar. Bu tür eğlence geniş bir kitleyi çekmeye devam ediyor, daha ziyade toplumda liderlik ediyor. Eskiden oynadıkları yerleri yapmak çok daha zordur, artık şehirlerin ortasında konuk görünümü değil, süpermarketlerin yanında park yerlerinde.
Ve bu hayvan terzisi bugün filmde iki kez tartışmalı. Santino önümüzdeki iki hafta boyunca ziyaret edeceği bir okul sınıfının önünde durduğunda, bir kız şöyle soruyor: “Hayvanlara iyi davranıyor musunuz?” Ve bir performansta, babası Gitano izleyiciye veterinerlik ofisinin düzenli olarak kontrol etmeye geldiğini açıklıyor. Arena web sitesi şöyle diyor: “Tüm hayvanlar bizimle aile üyeleri gibi yaşıyor.”
Anna Koch (solda) ve Julia Lemke filminiz için posterleThomas Meyer/Ostkreuz
Film yapımcılarının “iyi durumda iyi” bir sirklere ihtiyacı vardı. Bu ne anlama gelir? Seyirciler sadece mahvolmuş bir şirkete üzülmemelidir. Anna Koch şöyle diyor: “İnsanlar dostça, komik ve sıcak olmalı, hayvanlar iyi gitmeli.” Esas olarak doğru yaşta bir kahramanı umuyorlardı. Julia Lemke şöyle açıklıyor: “Altı ya da yedi yıldan daha yaşlı bir çocuk arıyorduk, böylece zaten bazı şeyleri formüle edebilir, ancak henüz ergenlik döneminde değil. Meraklı olmalı ve ihale, geçirgen bir şey olmalı ” Ve geçmişten söyleyebilecek birine ihtiyaç duyuyorlardı. Anna Koch: “Arena sirkinden kardeş sirkini tanıyana kadar uzun süre istedik. Sonra yönetmen dedi ki: Babamı arıyorsun. Bununla tanıştığımızda, Georg, 'Frank'tan önce: o o. Julia Lemke devam ediyor: “Ve sonra Santino yeni geldi – sonra herkesin hazır olduğunu açıklığa kavuşturmak zorunda kaldık.”
Aslında, ailenin birçok üyesi filmde, çoğunlukla günlük havada çok çeşitli görevleri nasıl takip edeceği ve daha sonra akşamları performansa dikkatle uydurulacağı konusunda görülebilir. Film ilkbaharda, “bahar” yer paylaşımı ile başlar, mevsimlere “bahar tekrar” anlamına gelene kadar liderlik eder. Karavanlar ve çocuk arabaları ile hayatı görebilirsiniz, midillilerin ekstra çadırda tedariki, Watussi sığır ve develerin beslenmesi.
Kamera, Snack Bar'ın hazırlanması, Santino ve erkek kardeşinin saklanma oyunu gibi küçük şeylere tanıklık ediyor, aynı zamanda şovun “Almanya'nın en eski sirk direktörü” olarak şovu açtığı büyük görünümde. Yeni bir yerde tam dolaşım, arabalar büyük bir dekore edilmiş chapiteau'nun tüm ekip tarafından inşa edilen saatlerden sonra yükseldiği çıplak bir yere gittiğinde deneyimlenebilir. Yönetmenlerin en az on farklı film çekebileceklerini söylediklerinde ne düşündüklerini anlıyorsunuz, bu yüzden çok şey oluyor.
Yedi yaşından itibaren önerilen çocuklar için bir belgesel yapmak, kendinizi sınırlamak anlamına gelir. Anna Koch şöyle diyor: “Düşündüğünüz bir dramaturji istedik: Biraz benim gibi. Ve sinema sandalyesinde heyecanla alkışlamak zorunda değilim. ” Julia Lemke ekliyor: “Kendimize her zaman çocuğun bakış açısına uyup uymadığını sorduk. Birçok konu sadece dönerken açıldı ve daha sonra bunu nasıl anlatacağımız karar vermek zorunda kaldık. Örneğin, dışlanmayı nasıl açıklıyorsunuz?
Kafadaki resimler için animasyon
Kıdemli, göremediğiniz hikayelerden sorumludur. Filmde Santino üropasında oturduğunda ve geçmişi canlandıran birkaç sakin ada var. Film yapımcıları bunun için bir hile seçiyorlar: Anlatı seslerini animasyonlu sahnelerle birleştiriyorlar. Örneğin, efsanevi fil bayan Sahib ortaya çıkıyor. Frank “Kötü Zaman” a gelmeden önce: kalıcı bir ikamet yeri olmayan insanlar Nazi döneminde zor zamanlar geçirdiler. Özellikle sık sık böyle mesleklerde var olan Sinti ve Roma, haklarından mahrum bırakıldı ve zulüm gördü.
Swastika bandajı olan üniformalı bir grup adamdan birkaç figür çizilmiş resimlerde çıkarılır. Kışla ve Auschwitz toplama kampının amacı birkaç satırla oluşturuldu. Animasyonlar Julia Lemke'nin “Baş Sinema” dediği şeye eşlik ediyor: “Sirk ailesine ait kimliğin bu hikayelerden beslendiğini anladık.”
Tabii ki, bu bir tarih dersinin yerini almaz, eğitimin yerini almaz. Ancak seyirci sirkin her zaman eğlenceli olmadığından şüpheleniyor. Ve her zaman komik değil: Santino'nun babası okulda nasıl olduğunu sorar ve kısaca kendisinin sadece son bankacılık sırasında oturduğunu ve boyamak için yapraklar aldığını bildirir. Öğretmenler yabancılarla hiçbir şey yapamadılar.
Sadece mevsimler değil, aynı zamanda ruh halleri de değişir. Bir sirk çocuğu olarak Santino, bir yandan kalıcı bir topluluğa katılıyor, diğer yandan merak ettiği her şeyi denemek özgür. Anna Koch, çok fazla benlik, çocuklar için hızla üretiyor, çünkü çok güveniliyorlar. “Her zaman kendi kapasitemizde inanılmaz bir işin bulunduğu yerdeydik.” Ve daha iyi ve daha iyi olmak isteyen Amerika'daki cowgirls bizi çok etkiledi. Bununla birlikte, sirk yine yeni bir seviyeydi: her şeyin devam etmesi ne kadar iş. Bu arada, kendilerini “eğlence alanında çalışan geniş bir aile işletmesi” olarak görüyorlar. Çadırın girişi kapandığında cazibe ortaya çıkar. Ve bu biraz sinemaya benziyor.
Pazartesi sabahı, alkış ve azarlama kredilerin başında alkışlanacak. Bir sirk ailesi ve film ekibi olarak sahnede yeni alkışlar pes ve parlak kremalı perdenin önünde duruyor. Sirk direktörü resepsiyon için teşekkürler. Oğlu diyor ki: “Bu kadar bombalı olacağını düşünmezdim.” Gerçekten bunun bir parçasıymış gibi yönetmenlere döndü: “Seninle gurur duyuyorum Anna ve Julia.” Aile için bir sonraki görünüm çadırda tekrar gerçekleşir. Halle An Der Saale'deki konuk görünüşü 21 Şubat'ta başlıyor. Berlin seyircisi onları en geç Aralık ayında Potsdam'daki Noel Sirki'nde deneyimleyebilir.
Sirk çocuğu. Fırsatlar ve 22.2.