celikci
New member
1864’te çekilmiş buğulu bir fotoğraf, Mısır’daki Büyük Giza Sfenksi’nin önünde duran bir küme Japon samurayını gösteriyor. Bu değişik imajda yer alan samuraylar, muhtemelen ikonik bir fotoğrafın baş kahramanı olduklarını bilmiyorlardı. Klâsik Japon kıyafetleri, eski Mısır anıtı ve Avrupa kamerasının bir ortaya gelmesi pek baş karıştırıcı gözüküyordu ancak aslında, tarihin değerli bir geçiş devrinin simgesi olacaktı. Bu kombinasyon ne kadar beklenmedik olsa da, 159 yıllık fotoğraf, Japonya ve globalleşen dünya tarihinde epeyce kıymetli bir anı vurguluyor.
Fotoğraf, “Ikeda nazaranvi” olarak da isimlendirilen ve Japonya tarihinin kıymetli kilometre taşlarından biri olan bir misyon sırasında çekildi. Feodal Japonya’yı yöneten askeri diktatörlük Tokugawa şogunluğunun buyruğuyla lokal vali Ikeda Nagaoki, 1864’te Yokohama limanıyla ilgili hararetli bir uyuşmazlığı çözmek için Paris’e gönderildi. 27 yaşındaki Nagoki’nin yanında 36 kişilik bir heyet vardı.
Ikeda bakılırsavi’nin niçini neydi?
19. yüzyılın ikinci yarısı, Japonya’nın varoluşsal zorluk periyoduydu. Avrupalı sömürgeciler, Afrika ve Amerika’nın yanı sıra Asya’nın geniş topraklarının denetimini de ele geçirmişti. Japonya, onları uzak tutmak için, 17. yüzyıldan beri adayı yabancılardan müdafaaya çalışan, sakoku ismi verilen katı bir izolasyon siyaseti izliyordu. Bu siyasetin bir modülü olarak Hristiyanlık katiyetle yasaklandı ve yalnızca Çinliler ve Hollandalılarla ticaret yapılabiliyordu.
Gururlu Japonya adası, sömürgeciliğin amansız gücü tarafınca nispeten dokunulmamış kalmayı başardı, lakin değişimin kaçınılmaz olduğu giderek daha açık hale geliyordu.
1853 yılında, ABD’li Amiral Matthew Perry, bir Amerikan savaş gemisi filosuyla Yokohama kıyılarına geldi ve Japonya’nın limanlarını memleketler arası ticarete açmasını talep etti. Bu talep isteksizce kabul edildi ve Yokohama’nın kıyı yerleşimi süratle bir dış ticaret merkezi haline geldi.
Japonya, yabancıların kendi ülkeleri üstündeki artan tesirinden anlaşılır bir biçimde rahatsızdı ve yabancı aykırısı hisler alevlendi. 1863’te İmparator Kōmei, denetimi geri alma gayretinin bir kesimi olarak, Ikeda’ya Fransa’ya gitmesini ve Yokohama’nın açık liman statüsüne son verilmesini talep etmesini emretti. Bir Fransız savaş gemisinde, Ikeda ve mürettebatı yola koyuldu ve Şangay, Hindistan ve Kahire’de mola verdi.
Mısır’daki molaları sırasında, Büyük Giza Piramitlerini ziyaret etmek için vakit ayırdılar. Burası, Sfenks’in eteğinde, delegasyonun fotoğraflarını fotoğrafçı Antonio Beato’ya çektirmiş olduğu yerdi.
Yolculuğun sonunda Ikeda, Fransızlarla bir ortaya geldi. Lakin Yokohama limanını kapatma talepleri büsbütün reddedildi ve bakılırsav tam bir başarısızlıkla sonuçlandı.
Japonya en sonunda isteklerinden vazgeçmek ve açık ticareti büsbütün kabul etmek zorunda kaldı. 1868’de Japonlar Meiji Onarımını başlattı. Tokugawa Shogunate‘nin devrilmesinin akabinde ada kapılarını Batılılaşmaya büsbütün açarak süratli çağdaşlaşmayı, endüstrileşmeyi ve kentleşmeyi ateşledi. Ağır toplumsal değişimin ortasında kalan Japonya, bir daha de kimliğini kaybetmedi. Geleneklerine ve kültürlerine hâlâ dikkat eden ülke, sonunda Batı’ya rakip olmaya başlayan emperyal bir güç merkezi haline geldi.
Belki bu biçimdelar buna dikkat etmediler lakin Ikeda Misyonu 1864’te Sfenks’in eteğinde mola verdiğinde ve bu kareyi çektirmiş olduğunde, gerilerinde dünyanın çağdaş öncesi periyodu ve önlerinde çağdaş bir geleceğin izleri olduğunu fark etmediler. Ve bu geçişin kendi ülkeleri için de yaşanmak üzere olduğunu bilmiyorlardı. özetlemek gerekirsesı, Japonya’nın çağdaş tarihinin uçurumunda duruyorlardı. Bu fotoğrafın gerçek bir sembol haline gelmesinin sebebi de tam olarak buydu.
Fotoğraf, “Ikeda nazaranvi” olarak da isimlendirilen ve Japonya tarihinin kıymetli kilometre taşlarından biri olan bir misyon sırasında çekildi. Feodal Japonya’yı yöneten askeri diktatörlük Tokugawa şogunluğunun buyruğuyla lokal vali Ikeda Nagaoki, 1864’te Yokohama limanıyla ilgili hararetli bir uyuşmazlığı çözmek için Paris’e gönderildi. 27 yaşındaki Nagoki’nin yanında 36 kişilik bir heyet vardı.
Ikeda bakılırsavi’nin niçini neydi?
19. yüzyılın ikinci yarısı, Japonya’nın varoluşsal zorluk periyoduydu. Avrupalı sömürgeciler, Afrika ve Amerika’nın yanı sıra Asya’nın geniş topraklarının denetimini de ele geçirmişti. Japonya, onları uzak tutmak için, 17. yüzyıldan beri adayı yabancılardan müdafaaya çalışan, sakoku ismi verilen katı bir izolasyon siyaseti izliyordu. Bu siyasetin bir modülü olarak Hristiyanlık katiyetle yasaklandı ve yalnızca Çinliler ve Hollandalılarla ticaret yapılabiliyordu.
Gururlu Japonya adası, sömürgeciliğin amansız gücü tarafınca nispeten dokunulmamış kalmayı başardı, lakin değişimin kaçınılmaz olduğu giderek daha açık hale geliyordu.
1853 yılında, ABD’li Amiral Matthew Perry, bir Amerikan savaş gemisi filosuyla Yokohama kıyılarına geldi ve Japonya’nın limanlarını memleketler arası ticarete açmasını talep etti. Bu talep isteksizce kabul edildi ve Yokohama’nın kıyı yerleşimi süratle bir dış ticaret merkezi haline geldi.
Japonya, yabancıların kendi ülkeleri üstündeki artan tesirinden anlaşılır bir biçimde rahatsızdı ve yabancı aykırısı hisler alevlendi. 1863’te İmparator Kōmei, denetimi geri alma gayretinin bir kesimi olarak, Ikeda’ya Fransa’ya gitmesini ve Yokohama’nın açık liman statüsüne son verilmesini talep etmesini emretti. Bir Fransız savaş gemisinde, Ikeda ve mürettebatı yola koyuldu ve Şangay, Hindistan ve Kahire’de mola verdi.
Mısır’daki molaları sırasında, Büyük Giza Piramitlerini ziyaret etmek için vakit ayırdılar. Burası, Sfenks’in eteğinde, delegasyonun fotoğraflarını fotoğrafçı Antonio Beato’ya çektirmiş olduğu yerdi.
Yolculuğun sonunda Ikeda, Fransızlarla bir ortaya geldi. Lakin Yokohama limanını kapatma talepleri büsbütün reddedildi ve bakılırsav tam bir başarısızlıkla sonuçlandı.
Japonya en sonunda isteklerinden vazgeçmek ve açık ticareti büsbütün kabul etmek zorunda kaldı. 1868’de Japonlar Meiji Onarımını başlattı. Tokugawa Shogunate‘nin devrilmesinin akabinde ada kapılarını Batılılaşmaya büsbütün açarak süratli çağdaşlaşmayı, endüstrileşmeyi ve kentleşmeyi ateşledi. Ağır toplumsal değişimin ortasında kalan Japonya, bir daha de kimliğini kaybetmedi. Geleneklerine ve kültürlerine hâlâ dikkat eden ülke, sonunda Batı’ya rakip olmaya başlayan emperyal bir güç merkezi haline geldi.
Belki bu biçimdelar buna dikkat etmediler lakin Ikeda Misyonu 1864’te Sfenks’in eteğinde mola verdiğinde ve bu kareyi çektirmiş olduğunde, gerilerinde dünyanın çağdaş öncesi periyodu ve önlerinde çağdaş bir geleceğin izleri olduğunu fark etmediler. Ve bu geçişin kendi ülkeleri için de yaşanmak üzere olduğunu bilmiyorlardı. özetlemek gerekirsesı, Japonya’nın çağdaş tarihinin uçurumunda duruyorlardı. Bu fotoğrafın gerçek bir sembol haline gelmesinin sebebi de tam olarak buydu.