celikci
New member
Bir Avustralya tortusu yığınına gömülü olarak bulunan 380 milyon yıllık bir balık kalbi fosili, bilim insanları içinde heyecan yarattı. Bu organ olağanüstü bir biçimde korunmuş olması yardımıyla, bizleri de içeren çeneli omurgalıların evrimi hakkında ipuçları verebilir.
Batı Avustralya’nın Kimberley bölgesinde tortul bir tortu olan GoGo Formasyonu, sonlar kadar hassas doku kalıntıları ve göbek kordonlu embriyolar da dahil olmak üzere Paleozoyik çağın Devoniyen devrinden resif hayatını koruyan güçlü fosil kayıtları ile biliniyor.
Kalp, 419.2 milyon ila 358.9 milyon yıl evvel Devoniyen devrinde gelişen, arthrodires ismi verilen soyu tükenmiş zırhlı, çeneli bir balık sınıfına aitti ve şu anda “en yaşlı” unvanına sahip çeneli balık kalbinden 250 milyon yıl daha yaşlı. Fakat balığın fazlaca arkaik bulunmasına karşın, iki odacıklı S biçimindeki kalbinin pozisyonu, araştırmacıları antik yüzücüler ile çağdaş köpekbalıkları içindeki şaşırtan anatomik benzerlikleri gözlemlemelerini sağladı.
Avustralya’daki Curtin Üniversitesi’nde omurgalı paleontolog ve yeni bir çalışmanın ortak muharriri olan profesör Kate Trinajstic, bulgular hakkında yaptığı açıklamada “Evrim çoklukla bir dizi küçük adım olarak düşünülür, lakin bu eski fosiller çenesiz ve çeneli omurgalılar içinde daha büyük bir sıçrama olduğunu gösteriyor. Bu balıkların kalpleri sözün tam manasıyla ağızlarında ve solungaçlarının altında – tıpkı günümüzdeki köpekbalıkları üzere…” dedi.
Çalışma Science mecmuasında yayınlandı.
Bilim insanları, ender bir biçimde balığın fosilleşmiş midesi, bağırsağı ve karaciğeri ile mukayeseli olarak gorebildikleri için organın tam pozisyonunu yeterli bir biçimde inceleyebildi. Trinajstic, “Bu eski fosilde 3 boyutlu ve hoş bir biçimde korunmuş bir kalp ve öbür organları bulduğuma ne kadar şaşırdığımı anlatamam” diyor.
İsveç Uppsala Üniversitesi’nden ortak müellif profesör Per Ahlberg, “Yumuşak doku müdafaa hadiselerinin birçok, yumuşak anatominin kayadaki bir lekeden biraz daha fazla olduğu düzleştirilmiş fosillerde bulunur. Çağdaş tarama teknikleri, bu hassas yumuşak dokuları gidermeden incelememize müsaade verdiği için de epeyce şanslıyız. Birkaç on yıl evvel, proje imkansız olurdu” diyor.
Bu teknikler, ondan sonrasında sanal üç boyutlu modelleri bir daha oluşturmak için kullanılabilecek fizikî objelerin kesitlerini oluşturan nötron ışınları ve X-ışını mikrotomografisini de içeriyordu…
Batı Avustralya’nın Kimberley bölgesinde tortul bir tortu olan GoGo Formasyonu, sonlar kadar hassas doku kalıntıları ve göbek kordonlu embriyolar da dahil olmak üzere Paleozoyik çağın Devoniyen devrinden resif hayatını koruyan güçlü fosil kayıtları ile biliniyor.
Kalp, 419.2 milyon ila 358.9 milyon yıl evvel Devoniyen devrinde gelişen, arthrodires ismi verilen soyu tükenmiş zırhlı, çeneli bir balık sınıfına aitti ve şu anda “en yaşlı” unvanına sahip çeneli balık kalbinden 250 milyon yıl daha yaşlı. Fakat balığın fazlaca arkaik bulunmasına karşın, iki odacıklı S biçimindeki kalbinin pozisyonu, araştırmacıları antik yüzücüler ile çağdaş köpekbalıkları içindeki şaşırtan anatomik benzerlikleri gözlemlemelerini sağladı.
Avustralya’daki Curtin Üniversitesi’nde omurgalı paleontolog ve yeni bir çalışmanın ortak muharriri olan profesör Kate Trinajstic, bulgular hakkında yaptığı açıklamada “Evrim çoklukla bir dizi küçük adım olarak düşünülür, lakin bu eski fosiller çenesiz ve çeneli omurgalılar içinde daha büyük bir sıçrama olduğunu gösteriyor. Bu balıkların kalpleri sözün tam manasıyla ağızlarında ve solungaçlarının altında – tıpkı günümüzdeki köpekbalıkları üzere…” dedi.
Çalışma Science mecmuasında yayınlandı.
Bilim insanları, ender bir biçimde balığın fosilleşmiş midesi, bağırsağı ve karaciğeri ile mukayeseli olarak gorebildikleri için organın tam pozisyonunu yeterli bir biçimde inceleyebildi. Trinajstic, “Bu eski fosilde 3 boyutlu ve hoş bir biçimde korunmuş bir kalp ve öbür organları bulduğuma ne kadar şaşırdığımı anlatamam” diyor.
İsveç Uppsala Üniversitesi’nden ortak müellif profesör Per Ahlberg, “Yumuşak doku müdafaa hadiselerinin birçok, yumuşak anatominin kayadaki bir lekeden biraz daha fazla olduğu düzleştirilmiş fosillerde bulunur. Çağdaş tarama teknikleri, bu hassas yumuşak dokuları gidermeden incelememize müsaade verdiği için de epeyce şanslıyız. Birkaç on yıl evvel, proje imkansız olurdu” diyor.
Bu teknikler, ondan sonrasında sanal üç boyutlu modelleri bir daha oluşturmak için kullanılabilecek fizikî objelerin kesitlerini oluşturan nötron ışınları ve X-ışını mikrotomografisini de içeriyordu…