celikci
New member
Bir hafta önce burada Thomas Arslan'ın filmlerine ve DFFB'de öğretim görevlisi olarak Harun Farocki'nin Arslan üzerinde yarattığı önemli etkiye değinilmişti. Tam olarak yirmi yıl önce Farocki'nin kendisi de DFFB öğrencisiydi; Batı Berlin film okulunun efsanevi ilk yılının bir parçasıydı. Onun yanı sıra, 1966 sonbaharının başlarında, Hırvatistan'dan gelen Hartmut Bitomsky, Holger Meins, Gerd Conradt, Helke Sander ve Irena Vrkljan'ın da aralarında bulunduğu 34 genç sinema tutkunu daha çalışmaya başladı.
Batı Berlin Belediye Başkanı Willy Brandt, 17 Eylül 1966'da “Alman Film ve Televizyon Akademisi”nin açılışını törenle yaptığında, kuruluş belgesinin ardından yaşanacak dramatik gelişmeyi kimse hayal edemezdi. Sadece sekiz ay sonra Berlin Senatosu darmadağın oldu. Yeni kurulan sinema okulu kapatılma tehdidiyle karşı karşıya kaldı. Her şey o kadar güzel başlamıştı ki, o kadar iyi düşünülmüştü ki!
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Senato ve SPD'nin prestij projesi olan DFFB, uluslararası deneyime dayanıyordu, giriş engelleri yüksekti ve öğretmenler özenle seçilmişti. Ancak açılıştan kısa bir süre sonra projede pek çok sorun yaşanmaya başladı. Görünüşe göre yöneticilerin ve öğretmenlerin öğrenecekleri daha çok şey vardı. Satın alınan teknolojinin yetersiz olduğu ve film projelerinin hazırlık sürelerinin çok kısa olduğu ortaya çıktı.
İşleri daha da kötüleştiren ise, kendi projeleriyle meşgul önemli bir belgesel yönetmeni olan yönetmen Erwin Leiser'in çok sık ortalarda olmaması ve kısa sürede cahil olarak ün kazanmasıydı. Öğrenciler için sınır, kısa süre içinde ara sınavların planlanması ve yetersiz performans iddiası nedeniyle beş öğrencinin okuldan atılmasıyla nihayet doldu. Öğrenci arkadaşlarının çoğunluğu dayanışma gösterdi ve tam tersine Leiser'in görevden alınması çağrısında bulundu.
Belgeler, fotoğraflar ve filmler 1960'ların sonundaki iyimserlik ruhunu yansıtıyor
Mevcut sergi “İlk Yıl. DFFB 1966/67'den ayrılış” o dönemdeki olayları takip ediyor. Ziyaret buna değer. Çok sayıda belge ve fotoğraf, özellikle de ayrı bir odada gösterilen filmler, o dönemin iyimserlik ruhunu anlaşılır kılıyor. Ekim 1966'dan Mayıs 1967'ye kadar olan aylara odaklanma kararının da akıllıca olduğu ortaya çıktı.
Sergileri daha derinlemesine incelediğinizde, küratörlerin yalnızca bir film okulu tarihi olan “Chronique skandaleuse” ile hiçbir şekilde ilgilenmediği hemen anlaşılıyor. O zamanki karmaşık durumu yeniden yapılandırmaktan daha fazlasıyla ilgileniyorlardı. Onlar için önemli olan tarihsel sürecin tamamlanmış olması değil, o dönemde yaşanan olayların sonuçlarına atıf yapılmasıydı.
DFFB ilk krizinden dolayı çökmedi ama öğretim devam etti. Ancak kısa bir süre sonra birçok öğrenci siyasi açıdan radikalleşti ve cepheler sertleşti. Mayıs 1968'de yönetim ofisi işgal edildi ve okulun adı sembolik olarak “Dsiga Vertov Akademisi” olarak değiştirildi. Farocki “Başkanın Sözleri” adlı bir film yaptı, Conradt “Kırmızı Bayrak Renk Testi”ni kutladı. Holger Meins örneğinde bu gelişme daha sonra doğrudan “Kızıl Ordu Grubu”na ve dolayısıyla “Alman Sonbaharı”na yol açtı.
Üniversiteye girdiğinde başlangıçta politize olmuş ancak henüz radikalleşmemiş bir genç olan Meins, ilk filmini 1966 yılında “Oskar Langenfeld” ile çekti. 12 kez”, tüberküloz hastası bir paçavracının empatik portresini filme aldı. Onun olağanüstü yeteneği bu kısa filme ve kamera arkasında olduğu öğrenci arkadaşlarının birçok çalışmasına da yansıyor. Sonunda 1970 yılında Bolex kamerasını hafif makineli tüfekle değiştirmesi hem insani hem de sanatsal bir trajediydi.
Sergi “İlk Yıl. DFFB'den Ayrılış 1966/67” 11 Ağustos'a kadar “Villa Oppenheim” Charlottenburg, Schloßstraße 55
“DFFB 1966-1968'de kameraman olarak Holger Meins” dersi, 11 Temmuz, 18.00, tartışma ile. Giriş ücreti yok
Batı Berlin Belediye Başkanı Willy Brandt, 17 Eylül 1966'da “Alman Film ve Televizyon Akademisi”nin açılışını törenle yaptığında, kuruluş belgesinin ardından yaşanacak dramatik gelişmeyi kimse hayal edemezdi. Sadece sekiz ay sonra Berlin Senatosu darmadağın oldu. Yeni kurulan sinema okulu kapatılma tehdidiyle karşı karşıya kaldı. Her şey o kadar güzel başlamıştı ki, o kadar iyi düşünülmüştü ki!
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Senato ve SPD'nin prestij projesi olan DFFB, uluslararası deneyime dayanıyordu, giriş engelleri yüksekti ve öğretmenler özenle seçilmişti. Ancak açılıştan kısa bir süre sonra projede pek çok sorun yaşanmaya başladı. Görünüşe göre yöneticilerin ve öğretmenlerin öğrenecekleri daha çok şey vardı. Satın alınan teknolojinin yetersiz olduğu ve film projelerinin hazırlık sürelerinin çok kısa olduğu ortaya çıktı.
İşleri daha da kötüleştiren ise, kendi projeleriyle meşgul önemli bir belgesel yönetmeni olan yönetmen Erwin Leiser'in çok sık ortalarda olmaması ve kısa sürede cahil olarak ün kazanmasıydı. Öğrenciler için sınır, kısa süre içinde ara sınavların planlanması ve yetersiz performans iddiası nedeniyle beş öğrencinin okuldan atılmasıyla nihayet doldu. Öğrenci arkadaşlarının çoğunluğu dayanışma gösterdi ve tam tersine Leiser'in görevden alınması çağrısında bulundu.
Belgeler, fotoğraflar ve filmler 1960'ların sonundaki iyimserlik ruhunu yansıtıyor
Mevcut sergi “İlk Yıl. DFFB 1966/67'den ayrılış” o dönemdeki olayları takip ediyor. Ziyaret buna değer. Çok sayıda belge ve fotoğraf, özellikle de ayrı bir odada gösterilen filmler, o dönemin iyimserlik ruhunu anlaşılır kılıyor. Ekim 1966'dan Mayıs 1967'ye kadar olan aylara odaklanma kararının da akıllıca olduğu ortaya çıktı.
Sergileri daha derinlemesine incelediğinizde, küratörlerin yalnızca bir film okulu tarihi olan “Chronique skandaleuse” ile hiçbir şekilde ilgilenmediği hemen anlaşılıyor. O zamanki karmaşık durumu yeniden yapılandırmaktan daha fazlasıyla ilgileniyorlardı. Onlar için önemli olan tarihsel sürecin tamamlanmış olması değil, o dönemde yaşanan olayların sonuçlarına atıf yapılmasıydı.
DFFB ilk krizinden dolayı çökmedi ama öğretim devam etti. Ancak kısa bir süre sonra birçok öğrenci siyasi açıdan radikalleşti ve cepheler sertleşti. Mayıs 1968'de yönetim ofisi işgal edildi ve okulun adı sembolik olarak “Dsiga Vertov Akademisi” olarak değiştirildi. Farocki “Başkanın Sözleri” adlı bir film yaptı, Conradt “Kırmızı Bayrak Renk Testi”ni kutladı. Holger Meins örneğinde bu gelişme daha sonra doğrudan “Kızıl Ordu Grubu”na ve dolayısıyla “Alman Sonbaharı”na yol açtı.
Üniversiteye girdiğinde başlangıçta politize olmuş ancak henüz radikalleşmemiş bir genç olan Meins, ilk filmini 1966 yılında “Oskar Langenfeld” ile çekti. 12 kez”, tüberküloz hastası bir paçavracının empatik portresini filme aldı. Onun olağanüstü yeteneği bu kısa filme ve kamera arkasında olduğu öğrenci arkadaşlarının birçok çalışmasına da yansıyor. Sonunda 1970 yılında Bolex kamerasını hafif makineli tüfekle değiştirmesi hem insani hem de sanatsal bir trajediydi.
Sergi “İlk Yıl. DFFB'den Ayrılış 1966/67” 11 Ağustos'a kadar “Villa Oppenheim” Charlottenburg, Schloßstraße 55
“DFFB 1966-1968'de kameraman olarak Holger Meins” dersi, 11 Temmuz, 18.00, tartışma ile. Giriş ücreti yok