celikci
New member
Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’ndeki (MIT) gökbilimciler grubu, bizimkine en yakın fazlacalu gezegen sistemlerinden birini keşfetti. İki harika Dünya, havalı M-cüce yıldızı HD 260655’in etrafında dönüyor ve tüm sistem 10 parsek yahut yaklaşık 33 ışıkyılı uzaklıkta bulunuyor.
HD 260655 b isimli birinci gezegen, yıldızın yörüngesinde her 2,8 günde bir dönüyor ve Dünya’nın yaklaşık 1,2 katı, fakat yaklaşık iki katı kütleye sahip. HD 260655 c ise daha ileride. 5,7 günde yıldızın yörüngesinde dönüyor, yaklaşık üç Dünya kütlesine sahip ve 1,5 kat daha büyük. Keşif, Amerikan Astronomi Derneği’nin 240. Toplantısında sunuldu.
Bu cüce yıldız Güneşimizden çok daha soğuk olsa da, gezegenlerin epey daha yakın olmaları daha sıcak olmalarına ve “yaşanabilir bölgenin” haricinde kalmalarına sebep oluyor. En içteki gezegenin 437°C kavurucu sıcaklıklara sahip olduğu, dış gezegenin ise 287°C civarında olduğu varsayım ediliyor.
MIT’nin Kavli Astrofizik ve Uzay Araştırmaları Enstitüsü’nde doktora daha sonrası araştırmacı olan ve keşfin önde gelen bilim erkeklerindan Michelle Kunimoto yaptığı açıklamada, “Bu aralığın yaşanabilir bölgenin haricinde olduğunu ve yüzeyde sıvı su bulunması için hayli sıcak olduğunu düşünüyoruz” dedi.
Gezegenler yaşanabilir olmayabilir, fakat bize gorece yakınlıkları ve yıldızlarının parlaklığı, gökbilimcilerin onları detaylı olarak incelemesine ve tahminen de sahip olabilecekleri rastgele bir atmosferin özelliklerini ortaya çıkarmasına müsaade verecektir.
Kunimoto, “Bu sistemdeki her iki gezegen de yıldızlarının parlaklığı niçiniyle atmosferik çalışma için en yeterli gayeler içinde sayılıyor” diyor ve devam ediyor: “Bu gezegenlerin etrafında uçucu açısından varlıklı bir atmosfer var mı? Ve su yahut karbon bazlı tiplerin belirtileri var mı? Bu gezegenler, bu keşifler için mükemmel test yatakları olacak.”
İki gezegen yalnız olmayabilir
Ortak müellif Avi Shporer, “sistemde daha fazla gezegen olabilir” diye ekliyor: “Özellikle bunun üzere küçük yıldızların etrafında beş yahut altı gezegene mesken sahipliği yapan biroldukça oldukcalu gezegen sistemi var. Umarım daha fazlasını bulacağız ve biri yaşanabilir bölgede olabilir. Bu optimist bir fikir.“
Sistem birinci vakit içinderda, gezegenler yıldızlarının önünden nizamlı olarak geçerken parlaklıktaki düşüşleri tanımlayan NASA’nın gezegen avcısı Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) kullanılarak tanımlandı. Gezegenlerin nitekim orada olduğunu doğrulamak için takımın bağımsız bir yol kullanımı gerekiyordu. Gezegenlerin yerçekimsel çekiminden kaynaklanan potansiyel yalpaları belirlemek için HD 260655 yıldızının müşahedelerine baktılar.
Kunimoto, “Bir yıldızın yörüngesinde dönen her gezegen, yıldızı üzerinde biraz yerçekimi tesirine sahip olacak” diyor ve devam ediyor: “Aradığımız şey, o yıldızın gezegen kütleli bir cismin onu çektiğini gösterebilecek küçük bir hareketi.“
HD 260655 b isimli birinci gezegen, yıldızın yörüngesinde her 2,8 günde bir dönüyor ve Dünya’nın yaklaşık 1,2 katı, fakat yaklaşık iki katı kütleye sahip. HD 260655 c ise daha ileride. 5,7 günde yıldızın yörüngesinde dönüyor, yaklaşık üç Dünya kütlesine sahip ve 1,5 kat daha büyük. Keşif, Amerikan Astronomi Derneği’nin 240. Toplantısında sunuldu.
Bu cüce yıldız Güneşimizden çok daha soğuk olsa da, gezegenlerin epey daha yakın olmaları daha sıcak olmalarına ve “yaşanabilir bölgenin” haricinde kalmalarına sebep oluyor. En içteki gezegenin 437°C kavurucu sıcaklıklara sahip olduğu, dış gezegenin ise 287°C civarında olduğu varsayım ediliyor.
MIT’nin Kavli Astrofizik ve Uzay Araştırmaları Enstitüsü’nde doktora daha sonrası araştırmacı olan ve keşfin önde gelen bilim erkeklerindan Michelle Kunimoto yaptığı açıklamada, “Bu aralığın yaşanabilir bölgenin haricinde olduğunu ve yüzeyde sıvı su bulunması için hayli sıcak olduğunu düşünüyoruz” dedi.
Gezegenler yaşanabilir olmayabilir, fakat bize gorece yakınlıkları ve yıldızlarının parlaklığı, gökbilimcilerin onları detaylı olarak incelemesine ve tahminen de sahip olabilecekleri rastgele bir atmosferin özelliklerini ortaya çıkarmasına müsaade verecektir.
Kunimoto, “Bu sistemdeki her iki gezegen de yıldızlarının parlaklığı niçiniyle atmosferik çalışma için en yeterli gayeler içinde sayılıyor” diyor ve devam ediyor: “Bu gezegenlerin etrafında uçucu açısından varlıklı bir atmosfer var mı? Ve su yahut karbon bazlı tiplerin belirtileri var mı? Bu gezegenler, bu keşifler için mükemmel test yatakları olacak.”
İki gezegen yalnız olmayabilir
Ortak müellif Avi Shporer, “sistemde daha fazla gezegen olabilir” diye ekliyor: “Özellikle bunun üzere küçük yıldızların etrafında beş yahut altı gezegene mesken sahipliği yapan biroldukça oldukcalu gezegen sistemi var. Umarım daha fazlasını bulacağız ve biri yaşanabilir bölgede olabilir. Bu optimist bir fikir.“
Sistem birinci vakit içinderda, gezegenler yıldızlarının önünden nizamlı olarak geçerken parlaklıktaki düşüşleri tanımlayan NASA’nın gezegen avcısı Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) kullanılarak tanımlandı. Gezegenlerin nitekim orada olduğunu doğrulamak için takımın bağımsız bir yol kullanımı gerekiyordu. Gezegenlerin yerçekimsel çekiminden kaynaklanan potansiyel yalpaları belirlemek için HD 260655 yıldızının müşahedelerine baktılar.
Kunimoto, “Bir yıldızın yörüngesinde dönen her gezegen, yıldızı üzerinde biraz yerçekimi tesirine sahip olacak” diyor ve devam ediyor: “Aradığımız şey, o yıldızın gezegen kütleli bir cismin onu çektiğini gösterebilecek küçük bir hareketi.“