celikci
New member
Alternatif akım üzerine yaptığı çalışmalarla ünlü bilim insanı Nikola Tesla, süper bir mucit, makine mühendisi ve fizikçiydi. Buluşlarının, onları yazmasından 100 yıl daha sonra bile beklenenden daha düzgün çalıştığı kanıtlanmış durumda. Lakin hiç kimsenin her vakit haklı olmadığını gösteren bir biçimde, Nikola Tesla’nın yanıldığı kimi mevzular da yok değil.
Tesla, Einstein ile birebir fikirde değildi
Tesla, bakılırsalilik hayranı değildi ve onu “cahil insanların kral sandığı mora sarılı bir dilenci” olarak nitelendirmişti: “Ben uzayın hiç bir özelliği olamayacağı için eğri olamayacağını düşünüyorum. Allah’ın özellikleri olduğu da söylenebilir. O’nun yoktur, yalnızca nitelikleri vardır ve bunlar bizim yapımızdır. Yalnızca alanı dolduran unsur ile uğraşırken özelliklerden bahsedebiliriz. Büyük cisimlerin mevcudiyetinde uzayın büküldüğünü söylemek, bir şeyin hiç bir şey üzerinde hareket edemeyeceğini söylemekle muadildir. Ben şahsen bu biçimde bir görüşe katılmayı reddediyorum.“
normal olarak bu bahiste haklı değildi. Örneğin, uzaydaki galaksiler ve başka büyük objeler, uzay-zamanı, teleskopları kullanarak nazaranbileceğimiz biçimde bükebilir, art plandaki objeler kimi vakit “yerçekimsel merceklenme” olarak bilinen olay ile büyütülür.
Tesla, ışıktan daha süratli seyahati ölçtüğünü düşündü
Einstein’ın yanıldığından bu kadar emin olmasının bir sebebi, ışıktan süratli seyahati ölçtüğüne inanmasıydı. Akrep takımyıldızındaki en parlak yıldız olan Antares’ten gelen ve kozmosun sürat hududundan 50 kat daha süratli hareket ettiğini düşündüğü kozmik bir ışın bulduğunu söylüyordu.
Bir güvercine aşıktı
Her ne kadar bunun tam bir “doğru” yahut “yanlış” olduğunu söyleyemesek de, bahsetmeye bedel göründüğü kesin. Tesla, onu nizamlı olarak ziyaret eden bir güvercine aşık olmak da dahil olmak üzere pek garip bir son birkaç yıl geçirdi. Kuş hakkında “Bir erkeğin bir hanımı sevdiği üzere o güvercini sevdim” dedi ve ekledi: “Ve o da beni sevdi. O yanımda olduğu sürece, ömrümün bir hedefi vardı.”
Elektronlara inanmıyordu
Elektrik (bir iletkenden elektronların akışı) üzerine yaptığı çalışmalar göz önüne alındığında bunun tuhaf olduğu kesin. Fakat Tesla elektronlara inanmıyordu, atomların kozmosun en küçük yapı taşları olduğunu düşünüyor ve şayet daha küçük yapı taşları var olursa yalnızca harika bir boşlukta olabileceklerini savunuyordu. 19. yüzyılın “eter” (ether yahut aether) ile elektrik akımları ilettiği görüşüne inanıyordu.
Atomun bölünemeyeceğini düşünüyordu
Doğal olarak elektronlara inanmaması onu atomların bölünemeyeceği inancına götürdü. “Atom gücü fikri bir yanılsamadır, lakin zihinlerde o kadar kuvvetli bir yer edinmiştir ki, 25 yıldır ona karşı vaaz vermeme karşın, hala gerçekleştirilebileceğine inananlar var. En güzel icatlarımdan biri olarak kabul ettiğim 1896’da çıkardığım yüksek potansiyelli bir vakum tüpüyle yaptığım deneylerde atomları parçaladım. 4.000.000 ila 18.000.000 volt içinde değişen basınçlarla çalıştırdım. Daha yakın vakit içinderda, büyük bilimsel kıymete sahip birfazlaca sonuç üretmesi gereken 50.000.000 volt için bir aygıt tasarladım” diyordu.
Ama atom gücüne gelince, deher neysel müşahedelerinin, parçalanma sürecine, mevcut teorilerden beklenebileceği üzere, bu biçimde bir gücün hür bırakılmasının eşlik etmediğini gördüğünü söylemişti.
Atom birinci vakit içinderda 1932’de parçalanmıştı.
Tesla, Einstein ile birebir fikirde değildi
Tesla, bakılırsalilik hayranı değildi ve onu “cahil insanların kral sandığı mora sarılı bir dilenci” olarak nitelendirmişti: “Ben uzayın hiç bir özelliği olamayacağı için eğri olamayacağını düşünüyorum. Allah’ın özellikleri olduğu da söylenebilir. O’nun yoktur, yalnızca nitelikleri vardır ve bunlar bizim yapımızdır. Yalnızca alanı dolduran unsur ile uğraşırken özelliklerden bahsedebiliriz. Büyük cisimlerin mevcudiyetinde uzayın büküldüğünü söylemek, bir şeyin hiç bir şey üzerinde hareket edemeyeceğini söylemekle muadildir. Ben şahsen bu biçimde bir görüşe katılmayı reddediyorum.“
normal olarak bu bahiste haklı değildi. Örneğin, uzaydaki galaksiler ve başka büyük objeler, uzay-zamanı, teleskopları kullanarak nazaranbileceğimiz biçimde bükebilir, art plandaki objeler kimi vakit “yerçekimsel merceklenme” olarak bilinen olay ile büyütülür.
Tesla, ışıktan daha süratli seyahati ölçtüğünü düşündü
Einstein’ın yanıldığından bu kadar emin olmasının bir sebebi, ışıktan süratli seyahati ölçtüğüne inanmasıydı. Akrep takımyıldızındaki en parlak yıldız olan Antares’ten gelen ve kozmosun sürat hududundan 50 kat daha süratli hareket ettiğini düşündüğü kozmik bir ışın bulduğunu söylüyordu.
Bir güvercine aşıktı
Her ne kadar bunun tam bir “doğru” yahut “yanlış” olduğunu söyleyemesek de, bahsetmeye bedel göründüğü kesin. Tesla, onu nizamlı olarak ziyaret eden bir güvercine aşık olmak da dahil olmak üzere pek garip bir son birkaç yıl geçirdi. Kuş hakkında “Bir erkeğin bir hanımı sevdiği üzere o güvercini sevdim” dedi ve ekledi: “Ve o da beni sevdi. O yanımda olduğu sürece, ömrümün bir hedefi vardı.”
Elektronlara inanmıyordu
Elektrik (bir iletkenden elektronların akışı) üzerine yaptığı çalışmalar göz önüne alındığında bunun tuhaf olduğu kesin. Fakat Tesla elektronlara inanmıyordu, atomların kozmosun en küçük yapı taşları olduğunu düşünüyor ve şayet daha küçük yapı taşları var olursa yalnızca harika bir boşlukta olabileceklerini savunuyordu. 19. yüzyılın “eter” (ether yahut aether) ile elektrik akımları ilettiği görüşüne inanıyordu.
Atomun bölünemeyeceğini düşünüyordu
Doğal olarak elektronlara inanmaması onu atomların bölünemeyeceği inancına götürdü. “Atom gücü fikri bir yanılsamadır, lakin zihinlerde o kadar kuvvetli bir yer edinmiştir ki, 25 yıldır ona karşı vaaz vermeme karşın, hala gerçekleştirilebileceğine inananlar var. En güzel icatlarımdan biri olarak kabul ettiğim 1896’da çıkardığım yüksek potansiyelli bir vakum tüpüyle yaptığım deneylerde atomları parçaladım. 4.000.000 ila 18.000.000 volt içinde değişen basınçlarla çalıştırdım. Daha yakın vakit içinderda, büyük bilimsel kıymete sahip birfazlaca sonuç üretmesi gereken 50.000.000 volt için bir aygıt tasarladım” diyordu.
Ama atom gücüne gelince, deher neysel müşahedelerinin, parçalanma sürecine, mevcut teorilerden beklenebileceği üzere, bu biçimde bir gücün hür bırakılmasının eşlik etmediğini gördüğünü söylemişti.
Atom birinci vakit içinderda 1932’de parçalanmıştı.