celikci
New member
Ev
Kültür
“Meşe – Evim”: Bu filmden sonra ağaçlara farklı bakıyorsunuz
Doğa belgeselleri genellikle egzotik iklimlerdeki muhteşem hayatı vurgular. Bu film, bir meşe ağacının etrafında ne kadar güzel ve heyecan verici şeyler olduğunu gösteriyor.
Cornelia Geissler
“Meşe – Evim” filminin adı bu hayvandan gelebilir.Gaumont/X kiralama
Bu filmdeki tek başrol oyuncusu olduğu yerden kıpırdamıyor. 200 yaşında, geniş yayılışlı bir meşe ağacıdır. Yönetmen ikilisi Laurent Charbonnier ve Michel Seydoux onları Fransa’da karışık bir ormanın kenarında, bir göletin yanında bulmuşlar. Abartmadan bir macera filmi olarak adlandırılabilecek bir doğa belgeseli olan “The Oak – My Home”daki diğer tüm aktörlerin ikamet yeri ve geçimini sağlayan yer aynı zamanda burasıdır. Rüzgar meşe ağacını dalgalandırır, yağmur ona saldırır, güneşin sıcak ışınları ona vurur. İçinde, üzerinde, çevresinde vahşi yaşam öfkeleniyor.
Bu film kelimeler olmadan idare ediyor ve yine de çok şey anlatıyor. Yıl boyunca bir sincabın, bir çift alakarganın ve büyük bir orman faresi topluluğunun günlük yaşamını takip ediyoruz. Unutulmaması gereken, insan gözüne sadece bir sivrisinek büyüklüğünde sürünen yaratıklar olan weevil ailesinden çok sayıda meşe palamudu kurdu. Kamera onları aşırı büyütmeyle gösteriyor, böylece kıllı uzuvları, dairesel siyah gözleri ve katlanmış kanatları açıkça görülebiliyor. Her şeyden önce, vücut uzunluğundaki hortum: Dişi, yumurtalarını içine bırakmak için onu olgunlaşmamış bir penis başına sokar. Daha sonra şişman beyaz bir larva delikten geçerken orada olacağız. Bir süre sonra pupa haline gelmesi ve beyaz lifli bir pelerinin içinden tığ işi gibi tığ işi gibi yavaşça yeni bir böceğe dönüşmesi, bir hayalet gösterisi gibi.
Biyoçeşitlilik hakkındaki büyük söz bu filmle bir hikayeye kavuşuyor. Meşe palamudu birçok misafirin menüsünde. Sincap onları daldan komik bir şekilde yakalar, bir geyik, yakınlarda utangaç bir geyik otlatır, domuz yavruları olan bir yaban domuzu sürüsü, yosun ve yaprakların arasından meyveyi çıkarır. Geceleri başka bir kıllı hayvan gelir ve kendisini ağacın gövdesine yoğun bir şekilde iter. Fareler, kökler arasındaki yuvalarında meşe palamudu oluşturur. Peçeli baykuş buna uzun süre bakmaz, uçar ve – yuh! – bu küçük fare öylece zıplıyor.
Yuvadaki alakarga civcivleri hala çıplak.Gaumont/X kiralama
Uzun burunlu küçük böcek, ağacın etrafında dolaşan kurbağanın diline veya büyük baştankaranın gagasına da düşebilir. Ya da heyecanlı geçen 80 dakikanın hayranlık uyandıran yıldızları arasında yer alan jay çiftiyle. Enfes tüyleri ve gıcırtılı sesi olan kuşların birbirlerine bağlılıkları ve küçük tartışmalarla yağmur onları serseri gibi gösterir, bahar onları yuva yapmaya zorlar. İki alakargadan biri ile bir atmaca arasındaki tehlikeli uçuş rekabeti, “Harry Potter” filmindeki av gibi yaşanabilir. büyük orkestra.
Canlı orada olun: Bir kartal ailesi üreme ve ölüm dramını yaşıyor
Müzik bu filmde yorumu sağlar. Bir Handel aryası, caz ve Latin unsurlarıyla dramatize edilmiş bir sahne, daha uzun görüntü sekanslarına eşlik eden biraz müdahaleci istisnalardır. Çoğu zaman müzik idareli bir şekilde amplifikatör olarak kullanılır, böylece kişi bilinçli olarak hareketleri algılar, aynı zamanda hayvan sesleri, yaprakların hışırtısı ve dalların çıtırtısı da algılanır.
Böyle bir orman faresi bir süre meşe palamudu kemirmek zorundadır.Gaumont/X kiralama
Doğa belgeselleri genellikle uzak bölgelere, Kuzey Kutbu’na veya yağmur ormanlarına götürür ve egzotik olanı yakınlaştırır. Örneğin, yardımcı yönetmen Laurent Charbonnier, kıtaları dolaşan 2001 tarihli Nomads of the Air belgeselinin kamera çalışmasından sorumluydu. Ancak burada olup biten her şey mahallemizde olduğu gibi tek bir yerde toplanmıştır. Bu kadar farklı görünmesi, bu kadar değişiklik olması film ekibinin dikkatinden, duyarlılığından ve teknik inceliğinden kaynaklanıyor. Ancak nihayetinde, bu tür maceraların bir Orta Avrupa ağacının etrafında yerleşmesi, doğanın zenginliği sayesindedir. Mesaj açık.
Meşe – benim evim. Fransa 2022. Yönetmen Laurent Charbonnier ve Michel Seydoux. 80 dakika
Kültür
“Meşe – Evim”: Bu filmden sonra ağaçlara farklı bakıyorsunuz
Doğa belgeselleri genellikle egzotik iklimlerdeki muhteşem hayatı vurgular. Bu film, bir meşe ağacının etrafında ne kadar güzel ve heyecan verici şeyler olduğunu gösteriyor.
Cornelia Geissler
“Meşe – Evim” filminin adı bu hayvandan gelebilir.Gaumont/X kiralama
Bu filmdeki tek başrol oyuncusu olduğu yerden kıpırdamıyor. 200 yaşında, geniş yayılışlı bir meşe ağacıdır. Yönetmen ikilisi Laurent Charbonnier ve Michel Seydoux onları Fransa’da karışık bir ormanın kenarında, bir göletin yanında bulmuşlar. Abartmadan bir macera filmi olarak adlandırılabilecek bir doğa belgeseli olan “The Oak – My Home”daki diğer tüm aktörlerin ikamet yeri ve geçimini sağlayan yer aynı zamanda burasıdır. Rüzgar meşe ağacını dalgalandırır, yağmur ona saldırır, güneşin sıcak ışınları ona vurur. İçinde, üzerinde, çevresinde vahşi yaşam öfkeleniyor.
Bu film kelimeler olmadan idare ediyor ve yine de çok şey anlatıyor. Yıl boyunca bir sincabın, bir çift alakarganın ve büyük bir orman faresi topluluğunun günlük yaşamını takip ediyoruz. Unutulmaması gereken, insan gözüne sadece bir sivrisinek büyüklüğünde sürünen yaratıklar olan weevil ailesinden çok sayıda meşe palamudu kurdu. Kamera onları aşırı büyütmeyle gösteriyor, böylece kıllı uzuvları, dairesel siyah gözleri ve katlanmış kanatları açıkça görülebiliyor. Her şeyden önce, vücut uzunluğundaki hortum: Dişi, yumurtalarını içine bırakmak için onu olgunlaşmamış bir penis başına sokar. Daha sonra şişman beyaz bir larva delikten geçerken orada olacağız. Bir süre sonra pupa haline gelmesi ve beyaz lifli bir pelerinin içinden tığ işi gibi tığ işi gibi yavaşça yeni bir böceğe dönüşmesi, bir hayalet gösterisi gibi.
Biyoçeşitlilik hakkındaki büyük söz bu filmle bir hikayeye kavuşuyor. Meşe palamudu birçok misafirin menüsünde. Sincap onları daldan komik bir şekilde yakalar, bir geyik, yakınlarda utangaç bir geyik otlatır, domuz yavruları olan bir yaban domuzu sürüsü, yosun ve yaprakların arasından meyveyi çıkarır. Geceleri başka bir kıllı hayvan gelir ve kendisini ağacın gövdesine yoğun bir şekilde iter. Fareler, kökler arasındaki yuvalarında meşe palamudu oluşturur. Peçeli baykuş buna uzun süre bakmaz, uçar ve – yuh! – bu küçük fare öylece zıplıyor.
Yuvadaki alakarga civcivleri hala çıplak.Gaumont/X kiralama
Uzun burunlu küçük böcek, ağacın etrafında dolaşan kurbağanın diline veya büyük baştankaranın gagasına da düşebilir. Ya da heyecanlı geçen 80 dakikanın hayranlık uyandıran yıldızları arasında yer alan jay çiftiyle. Enfes tüyleri ve gıcırtılı sesi olan kuşların birbirlerine bağlılıkları ve küçük tartışmalarla yağmur onları serseri gibi gösterir, bahar onları yuva yapmaya zorlar. İki alakargadan biri ile bir atmaca arasındaki tehlikeli uçuş rekabeti, “Harry Potter” filmindeki av gibi yaşanabilir. büyük orkestra.
Canlı orada olun: Bir kartal ailesi üreme ve ölüm dramını yaşıyor
Müzik bu filmde yorumu sağlar. Bir Handel aryası, caz ve Latin unsurlarıyla dramatize edilmiş bir sahne, daha uzun görüntü sekanslarına eşlik eden biraz müdahaleci istisnalardır. Çoğu zaman müzik idareli bir şekilde amplifikatör olarak kullanılır, böylece kişi bilinçli olarak hareketleri algılar, aynı zamanda hayvan sesleri, yaprakların hışırtısı ve dalların çıtırtısı da algılanır.
Böyle bir orman faresi bir süre meşe palamudu kemirmek zorundadır.Gaumont/X kiralama
Doğa belgeselleri genellikle uzak bölgelere, Kuzey Kutbu’na veya yağmur ormanlarına götürür ve egzotik olanı yakınlaştırır. Örneğin, yardımcı yönetmen Laurent Charbonnier, kıtaları dolaşan 2001 tarihli Nomads of the Air belgeselinin kamera çalışmasından sorumluydu. Ancak burada olup biten her şey mahallemizde olduğu gibi tek bir yerde toplanmıştır. Bu kadar farklı görünmesi, bu kadar değişiklik olması film ekibinin dikkatinden, duyarlılığından ve teknik inceliğinden kaynaklanıyor. Ancak nihayetinde, bu tür maceraların bir Orta Avrupa ağacının etrafında yerleşmesi, doğanın zenginliği sayesindedir. Mesaj açık.
Meşe – benim evim. Fransa 2022. Yönetmen Laurent Charbonnier ve Michel Seydoux. 80 dakika