celikci
New member
Dünyanın dört bir yanındaki sıcaklıklar dramatik bir biçimde değişirken, yabanî ömür çoklukla uygun habitatları bulmak için yer değiştirmeye zorlanıyor ve bilim insanları, yeni bir konut bulmaya çalışırken kaç tıbbın gayret edebileceğini bulmak için epey çalışıyorlar.
Daha yüksek yerlere giden hayvanlar, daha düşük sıcaklıklarla ve daha ince, oksijen açısından güçlü hava niçiniyle nefes alma zorluğu olmak üzere iki problemle karşı karşıya.
Bu sorunun boyutunu öğrenmek isteyen araştırmacılar, bir küme Anna sinek kuşunu (Calypte anna), olağan ömür alanlarının yaklaşık 1.200 metre üzerinde bir bölgeye saldı. Farklı bir biçimde, sinek kuşlarının metabolizma suratları, havada asılı kaldıkça azaldı. Ayrıyeten, muhtemelen daha fazla oksijene gereksinim duymaları niçiniyle daha az verimlilikle ve daha kısa mühletler boyunca uçtular.
Gelecekteki sıcaklıklar daha yüksek olabilir, lakin şimdilik daha soğuk olan yükseklikler sinek kuşunun uyku tertipleri üzerinde ürpertici bir tesire sahip. Kuşlar uyuduklarında, daha sık bir biçimde bir cins küçük kış uykusuna girdiler ve bu da metabolizmalarını ortalama yüzde 37 oranında düşürdü.
Çalışmanın ardındaki grup, en azından sinek kuşlarının durumunda, daha yüksek bir yere gitmenin kıymetli bir zorluk teşkil edeceğini ortaya çıkarttıklarını düşünüyor.
Yayınlanan makalede araştırmacılar, “sonuçlarımız, daha düşük oksijen mevcudiyeti ve düşük hava basıncının, bilhassa de uzun vadeli iklime alışma devri epey az yahut hiç yoksa, yükselen sıcaklıkların bir kararı olarak yüksek yerlere çıkan sinek kuşları için üstesinden gelinmesi sıkıntı zorluklar olabileceğini gösteriyor” diyor.
Bu kuşlar, artan sıcaklıklara reaksiyon olarak aslına bakarsan meskenlerini taşımak zorundalar ve şu anda 10 – 2.800 metre içindeki yüksekliklerde bulunabiliyor. Bu, pek geniş bir sıcaklık aralığını kapsıyor, lakin araştırma takımı bir üst hudut olup olmadığını bulmaya çalışıyordu.
Bu çalışma için, mevcut yükseklik aralığının her yerinden 26 sinekkuşu taşındı ve hepsi ahenk sağlamak için yaklaşık olarak birebir ölçüde çaba etti. Lakin bu çalışma, daha yüksek rakımlardan gelenlerin, oksijenin bedende daha düzgün dolaşabilmesini sağlamak için daha büyük kalplere sahip olma eğiliminde olduğunu buldu.
Araştırmacılar, oksijen tüketimini izlerken kuşların yemesini sağlamak için şurupla doldurulmuş huniler de dahil olmak üzere, sinek kuşlarının uyku düzeylerini ve metabolizma suratını ölçmek için çeşitli sistemler kullandılar.
Metabolik suratın bir diğer göstergesi olan uyku sırasında karbondioksit üretimi de kaydedildi. Sinek kuşları, gecenin en az yüzde 87,5’ini uyuşukluk yahut güç tasarrufu sağlayan küçük kış uykusu durumunda geçirdi, bu oran olağanda yüzde 70’ti. bir daha, sinek kuşlarının hangi yükseklikten geldiğine bakılmadan, burada bir tutarlılık görülüyordu.
Connecticut Üniversitesi ekolojisti Austin Spence, bahis hakkında “Bu, sıcak yahut soğuk bir yerden gelseler bile, harika soğuk olduğunda torpor kullandıkları manasına geliyor” diyor.
Çalışma muharrirleri ayrıyeten, gelecekteki çalışmaların ve modellerin, tiplerin yer değiştirmesi için bir tetikleyici olarak sıcaklığa bakmaması gerektiğini söylüyor. Araştırma, Journal of Experimental Biology’de yayınlandı…
Daha yüksek yerlere giden hayvanlar, daha düşük sıcaklıklarla ve daha ince, oksijen açısından güçlü hava niçiniyle nefes alma zorluğu olmak üzere iki problemle karşı karşıya.
Bu sorunun boyutunu öğrenmek isteyen araştırmacılar, bir küme Anna sinek kuşunu (Calypte anna), olağan ömür alanlarının yaklaşık 1.200 metre üzerinde bir bölgeye saldı. Farklı bir biçimde, sinek kuşlarının metabolizma suratları, havada asılı kaldıkça azaldı. Ayrıyeten, muhtemelen daha fazla oksijene gereksinim duymaları niçiniyle daha az verimlilikle ve daha kısa mühletler boyunca uçtular.
Gelecekteki sıcaklıklar daha yüksek olabilir, lakin şimdilik daha soğuk olan yükseklikler sinek kuşunun uyku tertipleri üzerinde ürpertici bir tesire sahip. Kuşlar uyuduklarında, daha sık bir biçimde bir cins küçük kış uykusuna girdiler ve bu da metabolizmalarını ortalama yüzde 37 oranında düşürdü.
Çalışmanın ardındaki grup, en azından sinek kuşlarının durumunda, daha yüksek bir yere gitmenin kıymetli bir zorluk teşkil edeceğini ortaya çıkarttıklarını düşünüyor.
Yayınlanan makalede araştırmacılar, “sonuçlarımız, daha düşük oksijen mevcudiyeti ve düşük hava basıncının, bilhassa de uzun vadeli iklime alışma devri epey az yahut hiç yoksa, yükselen sıcaklıkların bir kararı olarak yüksek yerlere çıkan sinek kuşları için üstesinden gelinmesi sıkıntı zorluklar olabileceğini gösteriyor” diyor.
Bu kuşlar, artan sıcaklıklara reaksiyon olarak aslına bakarsan meskenlerini taşımak zorundalar ve şu anda 10 – 2.800 metre içindeki yüksekliklerde bulunabiliyor. Bu, pek geniş bir sıcaklık aralığını kapsıyor, lakin araştırma takımı bir üst hudut olup olmadığını bulmaya çalışıyordu.
Bu çalışma için, mevcut yükseklik aralığının her yerinden 26 sinekkuşu taşındı ve hepsi ahenk sağlamak için yaklaşık olarak birebir ölçüde çaba etti. Lakin bu çalışma, daha yüksek rakımlardan gelenlerin, oksijenin bedende daha düzgün dolaşabilmesini sağlamak için daha büyük kalplere sahip olma eğiliminde olduğunu buldu.
Araştırmacılar, oksijen tüketimini izlerken kuşların yemesini sağlamak için şurupla doldurulmuş huniler de dahil olmak üzere, sinek kuşlarının uyku düzeylerini ve metabolizma suratını ölçmek için çeşitli sistemler kullandılar.
Metabolik suratın bir diğer göstergesi olan uyku sırasında karbondioksit üretimi de kaydedildi. Sinek kuşları, gecenin en az yüzde 87,5’ini uyuşukluk yahut güç tasarrufu sağlayan küçük kış uykusu durumunda geçirdi, bu oran olağanda yüzde 70’ti. bir daha, sinek kuşlarının hangi yükseklikten geldiğine bakılmadan, burada bir tutarlılık görülüyordu.
Connecticut Üniversitesi ekolojisti Austin Spence, bahis hakkında “Bu, sıcak yahut soğuk bir yerden gelseler bile, harika soğuk olduğunda torpor kullandıkları manasına geliyor” diyor.
Çalışma muharrirleri ayrıyeten, gelecekteki çalışmaların ve modellerin, tiplerin yer değiştirmesi için bir tetikleyici olarak sıcaklığa bakmaması gerektiğini söylüyor. Araştırma, Journal of Experimental Biology’de yayınlandı…