celikci
New member
Dağınık mutfak tezgahları, dağınık yataklar yahut kirli çamaşırlar… Bu üzere konut işleri kelam konusu olduğunda, kimi vakit erkekler yapılması gereken bir işin farkında değilmiş üzere görünebilir. Ve bilim insanları, artık bu durum için bir sebep bulmuş üzere gözüküyor.
Cambridge Üniversitesi’nden uzmanlar, adamların ve bayanların evdeyken farklı “harekete geçme olasılıkları” gördüklerini öne sürüyorlar. “Olanaklılık Teorisi” olarak isimlendirilen bu görüşün, birden fazla durumda niye bayanların konut işi ve çocuk bakımı yükünü daha fazla üstlendiğine dair bir açıklama sunabileceğini söylüyorlar.
Araştırmacılar, Philosophy and Phenomenological Research mecmuasında şöyleki bir örnek kullanıyor: “Jill dağınık mutfağa girdiğinde bulaşıkların yıkanması, yerlerin süpürülmesi, buzdolabının doldurulması, tezgahın silinmesi, geri dönüşüm kutusunun boşaltılması, tezgahın üstündeki olgun muzların ise tüketilmesi gerektiğini görüyor. Jack ise, şüphesiz, lavaboda bulaşık olduğunu, muzların sarıdan epey kahverengi olduğunu yahut buzdolabının boş olduğunu görüyor. Fakat bu algılar onu ‘dürtmüyor’ – yapılması gereken ilgili misyonu göstermiyor.”
Ekip, bayanların muhtemelen toplumsal şartlanma niçiniyle bir aksiyonun kendisini ‘davet ettiğini’ görme mümkünlüğünün erkeklerden daha yüksek olduğunu öne sürüyor.
Profesör Paulina Sliwa, bir olanaklılık ya da bir “eylem olasılığı” algılamanın, sizi fizikî harekete hazırlayan sinirsel bir sureci tetikleyebileceğini açıklıyor: “Bu, yavaşça bir dürtüden ezici bir zorlamaya kadar değişebilir, lakin ekseriyetle uygun kurallara nazaran hareket etmemek zihinsel uğraş gerektirir. Gerekli durumlar dikkatinizi çekebilir. nazaranvler, tamamlanana kadar algılayıcıyı rahatsız edebilir yahut öteki planlardan uzaklaştırabilir.” Bunun, bayanları ya yürütülen mesken işi yahut çocuk bakımı ölçüsünde bir dengesizlik ya da kullanılan zihinsel kaynakların ölçüsü içinde bir eşitsizlik olduğu bir “Madde-22” durumuna soktuğunu söylüyor.
Dr. Tom McClelland ise şunları söylüyor: “Temizlik yahut şahsi bakım üzere birtakım hünerler (toplumlar tarafınca) açıkça cinsiyetlere ayrılmıştır ve kızların erkeklerden daha fazla mesken işi yapması beklenir. Bu, onların konut ortamını görme biçimlerini, bir tezgahı ‘silinecek’ olarak görme biçimlerini eğitiyor.”
Araştırmacılar, adamların konutta ‘harekete geçme olasılıklarını’ fark etme hassasiyetlerini geliştirmeye teşvik edilmesi gerektiğini söylüyor. Dr. McClelland, “bir erkek, mesela çaydanlığın kaynamasını her beklediğinde kırıntıları süpürme sonucu alabilir. Bu, görmedikleri misyonları yapmalarına yardımcı olmakla kalmaz, bununla birlikte algılarını kademeli olarak bir daha eğitir ve bu biçimdece gelecekte elde edilebilirliği görmeye başlarlar” diyor.
Cambridge Üniversitesi’nden uzmanlar, adamların ve bayanların evdeyken farklı “harekete geçme olasılıkları” gördüklerini öne sürüyorlar. “Olanaklılık Teorisi” olarak isimlendirilen bu görüşün, birden fazla durumda niye bayanların konut işi ve çocuk bakımı yükünü daha fazla üstlendiğine dair bir açıklama sunabileceğini söylüyorlar.
Araştırmacılar, Philosophy and Phenomenological Research mecmuasında şöyleki bir örnek kullanıyor: “Jill dağınık mutfağa girdiğinde bulaşıkların yıkanması, yerlerin süpürülmesi, buzdolabının doldurulması, tezgahın silinmesi, geri dönüşüm kutusunun boşaltılması, tezgahın üstündeki olgun muzların ise tüketilmesi gerektiğini görüyor. Jack ise, şüphesiz, lavaboda bulaşık olduğunu, muzların sarıdan epey kahverengi olduğunu yahut buzdolabının boş olduğunu görüyor. Fakat bu algılar onu ‘dürtmüyor’ – yapılması gereken ilgili misyonu göstermiyor.”
Ekip, bayanların muhtemelen toplumsal şartlanma niçiniyle bir aksiyonun kendisini ‘davet ettiğini’ görme mümkünlüğünün erkeklerden daha yüksek olduğunu öne sürüyor.
Profesör Paulina Sliwa, bir olanaklılık ya da bir “eylem olasılığı” algılamanın, sizi fizikî harekete hazırlayan sinirsel bir sureci tetikleyebileceğini açıklıyor: “Bu, yavaşça bir dürtüden ezici bir zorlamaya kadar değişebilir, lakin ekseriyetle uygun kurallara nazaran hareket etmemek zihinsel uğraş gerektirir. Gerekli durumlar dikkatinizi çekebilir. nazaranvler, tamamlanana kadar algılayıcıyı rahatsız edebilir yahut öteki planlardan uzaklaştırabilir.” Bunun, bayanları ya yürütülen mesken işi yahut çocuk bakımı ölçüsünde bir dengesizlik ya da kullanılan zihinsel kaynakların ölçüsü içinde bir eşitsizlik olduğu bir “Madde-22” durumuna soktuğunu söylüyor.
Dr. Tom McClelland ise şunları söylüyor: “Temizlik yahut şahsi bakım üzere birtakım hünerler (toplumlar tarafınca) açıkça cinsiyetlere ayrılmıştır ve kızların erkeklerden daha fazla mesken işi yapması beklenir. Bu, onların konut ortamını görme biçimlerini, bir tezgahı ‘silinecek’ olarak görme biçimlerini eğitiyor.”
Araştırmacılar, adamların konutta ‘harekete geçme olasılıklarını’ fark etme hassasiyetlerini geliştirmeye teşvik edilmesi gerektiğini söylüyor. Dr. McClelland, “bir erkek, mesela çaydanlığın kaynamasını her beklediğinde kırıntıları süpürme sonucu alabilir. Bu, görmedikleri misyonları yapmalarına yardımcı olmakla kalmaz, bununla birlikte algılarını kademeli olarak bir daha eğitir ve bu biçimdece gelecekte elde edilebilirliği görmeye başlarlar” diyor.