celikci
New member
Ekim 2020’de, küçük bir uzay aracı, bir asteroidin bir modülünü Dünya’ya getirmek için kısa vadeli bir temasa geçti. Bu hadiseden yaklaşık iki yıl daha sonra, bilim insanları, OSIRIS-REx uzay aracının temas müddetinin biraz daha uzatılmış olması durumunda, asteroidin içine batacağını öğrendi.
Asteroit Bennu, bilim insanlarının iddia ettiği üzere bir yapıya sahip değildi. Bennu, katı, uçan bir kayadan çok, birbirine kuvvetli bir biçimde bağlı olmayan ve yüzeyinde fazlaca fazla boşluk yaratan küçük, çakıl gibisi parçacıklardan oluşuyordu. NASA’nın yeni bir açıklamasına göre asteroit, bir plastik top havuzuna çok benziyordu.
OSIRIS-REx’in baş araştırmacısı ve bulguları daha ayrıntılı bir biçimde anlatan yakın tarihindeki bir makalenin başyazarı Dante Lauretta, “Asteroidin yüzeyiyle ilgili beklentilerimiz büsbütün yanlıştı” dedi.
OSIRIS-REx, Aralık 2018’de Bennu’dan bir örnek alma ve tahlil için Dünya’ya taşıma misyonuyla asteroide ulaştı. Uzay aracı, Ekim 2020’de Bennu ile temasa geçerek asteroidin bir kesimini alma emeliyle robot kolunu uzattı. OSIRIS-REx çabucak sonrasında çabucak iticilerini ateşleyerek Bennu’dan uzaklaşmaya başladı. Uzay aracının örnekleme başı, geri çekilmedilk evvel yaklaşık 6 saniye boyunca Bennu’nun yüzebir daha dokundu. OSIRIS-REx, asteroit üstündeki toz ve çakılları havalandırırken bir ölçü gereç yakalamayı başardı.
Bu kısa temas, Bennu üzerinde pek büyük tesir bıraktı ve kaotik bir çakıl patlaması ve 8 metre genişliğinde bir krater ile sonuçlandı. Lauretta, “Laboratuvarda numune alma prosedürünü her test ettiğimizde, pek zorlandık” dedi. Fakat gerçek numune alımından gelen imajları inceledikten daha sonra bilim insanları bu sorunun niçinini öğrendi.
İniş alanının öncesi ve daha sonrası imgelerinde görülen enkaz hacmini tahlil ettikten daha sonra, NASA tarafınca yapılan açıklamada bilim insanları, OSIRIS-REx’in asteroide dokunmaktan, “bir kişinin bir French-press demlik pistonunu bastırırken hissedeceği kadar dirençle karşı karşıya kaldığını” öğrendi. Yani uzay aracı, kayalık bir cisme inişten mutlaka beklenmeyecek bir biçimde epeyce az dirençle karşılaştı.
OSIRIS-REx bilim takımının bir üyesi ve Bennu’nun kompozisyonu üzerine ikinci bir makalenin başyazarı Kevin Walsh yaptığı açıklamada “Bennu büsbütün dolu olsaydı, bu neredeyse katı kaya manasına gelirdi, fakat yüzeyde hayli fazla boşluk bulduk” dedi.
OSIRIS-REx asteroide birinci ulaştığında, Bennu’nun yakın çekim imajları, yüzeyinin varsayım edilen pürüzsüz kumlu yüzey yerine kaya kesimleri ile dolu olduğunu gösterdi.
Asteroit Bennu, bilim insanlarının iddia ettiği üzere bir yapıya sahip değildi. Bennu, katı, uçan bir kayadan çok, birbirine kuvvetli bir biçimde bağlı olmayan ve yüzeyinde fazlaca fazla boşluk yaratan küçük, çakıl gibisi parçacıklardan oluşuyordu. NASA’nın yeni bir açıklamasına göre asteroit, bir plastik top havuzuna çok benziyordu.
OSIRIS-REx’in baş araştırmacısı ve bulguları daha ayrıntılı bir biçimde anlatan yakın tarihindeki bir makalenin başyazarı Dante Lauretta, “Asteroidin yüzeyiyle ilgili beklentilerimiz büsbütün yanlıştı” dedi.
OSIRIS-REx, Aralık 2018’de Bennu’dan bir örnek alma ve tahlil için Dünya’ya taşıma misyonuyla asteroide ulaştı. Uzay aracı, Ekim 2020’de Bennu ile temasa geçerek asteroidin bir kesimini alma emeliyle robot kolunu uzattı. OSIRIS-REx çabucak sonrasında çabucak iticilerini ateşleyerek Bennu’dan uzaklaşmaya başladı. Uzay aracının örnekleme başı, geri çekilmedilk evvel yaklaşık 6 saniye boyunca Bennu’nun yüzebir daha dokundu. OSIRIS-REx, asteroit üstündeki toz ve çakılları havalandırırken bir ölçü gereç yakalamayı başardı.
Bu kısa temas, Bennu üzerinde pek büyük tesir bıraktı ve kaotik bir çakıl patlaması ve 8 metre genişliğinde bir krater ile sonuçlandı. Lauretta, “Laboratuvarda numune alma prosedürünü her test ettiğimizde, pek zorlandık” dedi. Fakat gerçek numune alımından gelen imajları inceledikten daha sonra bilim insanları bu sorunun niçinini öğrendi.
İniş alanının öncesi ve daha sonrası imgelerinde görülen enkaz hacmini tahlil ettikten daha sonra, NASA tarafınca yapılan açıklamada bilim insanları, OSIRIS-REx’in asteroide dokunmaktan, “bir kişinin bir French-press demlik pistonunu bastırırken hissedeceği kadar dirençle karşı karşıya kaldığını” öğrendi. Yani uzay aracı, kayalık bir cisme inişten mutlaka beklenmeyecek bir biçimde epeyce az dirençle karşılaştı.
OSIRIS-REx bilim takımının bir üyesi ve Bennu’nun kompozisyonu üzerine ikinci bir makalenin başyazarı Kevin Walsh yaptığı açıklamada “Bennu büsbütün dolu olsaydı, bu neredeyse katı kaya manasına gelirdi, fakat yüzeyde hayli fazla boşluk bulduk” dedi.
OSIRIS-REx asteroide birinci ulaştığında, Bennu’nun yakın çekim imajları, yüzeyinin varsayım edilen pürüzsüz kumlu yüzey yerine kaya kesimleri ile dolu olduğunu gösterdi.