celikci
New member
Görünene bakılırsa Ay’ın güney kutbu, hem NASA tıpkı vakitte Çin’in uzay misyonlarını tıpkı iniş alanına yöneltmesi ve bölgedeki hudutlu sayıdaki kaynağın bir kısmını almaya çalışması ile karışabilir.
Kısa bir süre evvel NASA, 2025’in sonlarına kadar Ay’a bir erkek ve bir bayan indirmeyi amaçlayan Artemis 3 bakılırsavi için Ay’ın güney kutbuna yakın 13 iniş bölgesi adayını duyurdu. Artemis 3, gölgeli bölgelerinde su buzu içerebileceğinden bilhassa pahalı bir alan olan Ay’ın güney kutbunu hedefliyor. Ay’daki su, roket yakıtı üretimi için kullanılabileceğinden ve Ay’ın Mars üzere daha uzak maksatlara açılan bir kapı olma potansiyelini artıracağından dolayı, buradaki kaynaklar gelecekteki uzay araştırmaları için fazlaca kıymetli olabilir.
Doğal olarak, güney kutbunun kaynaklarından yararlanmak isteyen tek taraf NASA değil. Çin’de Journal of Deep Space Exploration tarafınca yayınlanan bir makalede, Chang’e-4 ay vazifesi kumandanı Zhang He liderliğindeki bir küme araştırmacı, güney kutbu yakınında 10 potansiyel iniş noktası belirledi. Ne yazık ki, birinci vakit içinderda Space News’in bildirdiğine bakılırsa, hem NASA tıpkı vakitte Çinli araştırmacılar Shackleton, Haworth ve Nobile kraterlerinin yakınındaki bölgeleri potansiyel iniş bölgeleri olarak hedefledikleri için birtakım örtüşmeler görülüyor. Lakin Çin’in yaklaşan Ay misyonu astronotları içermiyor. Bunun yerine Chang’e 7, Ay’ın güney kutbunda sıkışıp kalmış olabilecek su buzunu keşfetmek için bir keşif aracı içerecek. bakılırsavin 2024 yılında fırlatılması planlanıyor.
Ay’ın güney kutbunun bir kısmı büsbütün karanlık ve bir kısmı ışık dolu olduğu için gerçek iniş noktasını bulmak sıkıntı. Bu aydınlık-karanlık oranı, birkaç kilometre kadar küçük uzaklıklarda değişebiliyor ve ülkü olarak, uzay aracının termal denetim için aydınlatılmış alanlara inmesi ve beraberinde suyun sıkışabileceği gölgeli bölgelere gereğince yakın olması isteniyor. ötürüsıyla hem NASA birebir vakitte Çin Uzay Ajansı için iniş yeri seçenekleri pek sonlu.
Bu Ay iniş alanı karmaşası, ABD ve Çin’in rakip uzay programlarıyla Ay yarışının aksi uçlarında bulunmasıyla daha da garip bir hale geliyor. Her iki ülke de 2030’larda Ay’ın güney kutbunda kendi ay üslerini inşa etmeyi hedefliyor ve ortalarında rastgele bir potansiyel işbirliği belirtisi bulunmuyor. NASA Yöneticisi Bill Nelson, NBC ile 28 Ağustos’ta yayınlanan bir röportajda ülkenin saklılığa epey bağlı olduğunu ve işbirliğine açık olmadığını söyleyerek Çin’in uzaya yaklaşımını eleştirdi.
Bir gün daha sonra, Çin medya kuruluşları, Artemis 1 nazaranvinin fırlatılmasında gecikme yaşanmasının akabinde NASA’nın ay programını eleştirdi.
Ay bakılırsavlerinin başlama tarihi yaklaştıkça her iki ülke de potansiyel iniş noktaları listesini daraltmak için çalışıyor, fakat güney kutbunda birebir bölgeye karar verirlerse ne olacağı çabucak hemen belirli değil…
Kısa bir süre evvel NASA, 2025’in sonlarına kadar Ay’a bir erkek ve bir bayan indirmeyi amaçlayan Artemis 3 bakılırsavi için Ay’ın güney kutbuna yakın 13 iniş bölgesi adayını duyurdu. Artemis 3, gölgeli bölgelerinde su buzu içerebileceğinden bilhassa pahalı bir alan olan Ay’ın güney kutbunu hedefliyor. Ay’daki su, roket yakıtı üretimi için kullanılabileceğinden ve Ay’ın Mars üzere daha uzak maksatlara açılan bir kapı olma potansiyelini artıracağından dolayı, buradaki kaynaklar gelecekteki uzay araştırmaları için fazlaca kıymetli olabilir.
Doğal olarak, güney kutbunun kaynaklarından yararlanmak isteyen tek taraf NASA değil. Çin’de Journal of Deep Space Exploration tarafınca yayınlanan bir makalede, Chang’e-4 ay vazifesi kumandanı Zhang He liderliğindeki bir küme araştırmacı, güney kutbu yakınında 10 potansiyel iniş noktası belirledi. Ne yazık ki, birinci vakit içinderda Space News’in bildirdiğine bakılırsa, hem NASA tıpkı vakitte Çinli araştırmacılar Shackleton, Haworth ve Nobile kraterlerinin yakınındaki bölgeleri potansiyel iniş bölgeleri olarak hedefledikleri için birtakım örtüşmeler görülüyor. Lakin Çin’in yaklaşan Ay misyonu astronotları içermiyor. Bunun yerine Chang’e 7, Ay’ın güney kutbunda sıkışıp kalmış olabilecek su buzunu keşfetmek için bir keşif aracı içerecek. bakılırsavin 2024 yılında fırlatılması planlanıyor.
Ay’ın güney kutbunun bir kısmı büsbütün karanlık ve bir kısmı ışık dolu olduğu için gerçek iniş noktasını bulmak sıkıntı. Bu aydınlık-karanlık oranı, birkaç kilometre kadar küçük uzaklıklarda değişebiliyor ve ülkü olarak, uzay aracının termal denetim için aydınlatılmış alanlara inmesi ve beraberinde suyun sıkışabileceği gölgeli bölgelere gereğince yakın olması isteniyor. ötürüsıyla hem NASA birebir vakitte Çin Uzay Ajansı için iniş yeri seçenekleri pek sonlu.
Bu Ay iniş alanı karmaşası, ABD ve Çin’in rakip uzay programlarıyla Ay yarışının aksi uçlarında bulunmasıyla daha da garip bir hale geliyor. Her iki ülke de 2030’larda Ay’ın güney kutbunda kendi ay üslerini inşa etmeyi hedefliyor ve ortalarında rastgele bir potansiyel işbirliği belirtisi bulunmuyor. NASA Yöneticisi Bill Nelson, NBC ile 28 Ağustos’ta yayınlanan bir röportajda ülkenin saklılığa epey bağlı olduğunu ve işbirliğine açık olmadığını söyleyerek Çin’in uzaya yaklaşımını eleştirdi.
Bir gün daha sonra, Çin medya kuruluşları, Artemis 1 nazaranvinin fırlatılmasında gecikme yaşanmasının akabinde NASA’nın ay programını eleştirdi.
Ay bakılırsavlerinin başlama tarihi yaklaştıkça her iki ülke de potansiyel iniş noktaları listesini daraltmak için çalışıyor, fakat güney kutbunda birebir bölgeye karar verirlerse ne olacağı çabucak hemen belirli değil…