celikci
New member
Görünene göre insanların bir konut satın alırken göz önünde bulundurmaları gerekenler listesinde ulaşıma yakınlığı, bölgenin yapısı, konutun fizikî durumu üzere bir fazlaca bahsin yanı sıra, artık “hayaletlerin musallat olma ihtimalinin” de yer alması gerekiyor.
Anketler, hayaletlerin gerçek olmamasına ve (çoğu zaman) büsbütün mantıklı bir açıklamaya sahip olmalarına karşın, insanların perili / hayaletli / lanetli olduğu belirtilen bir konut satın almayı pek istemediklerini gösteriyor. bu biçimde bir anket, insanların yaklaşık olarak yalnızca üçte birinin “hayaletli” bir mesken satın almayı kabul ettiklerini, fakat yaklaşık yüzde 85’inin istenen fiyatta büyük bir indirim beklediğini buldu. İngiltere pazarında yapılan bir tahlil, hayaletli olduğu söylenen bir mesken satan bireylerin satış yapmak için meblağları yaklaşık yüzde 17 oranında düşürmek zorunda kaldıklarını söylüyor.
Peki, satıcıların, konutlarının rastgele bir bilimsel teoriye bakılırsa var olmasa bile, paranormal varlıklarla dolu olup olmadığı hakkında bilgi vermeleri gerekiyor mu? Bir satıcının New York’taki mülklerinde kelamda paranormal aktiviteyi sakladığı teziyle hakkında dava açıldığında keşfettiği üzere, kimi durumlarda yanıt “evet” olabiliyor.
Hayaletli konutu satmak istediler ve…
1970’lerde Helen ve George Ackley, New York’ta bir konut satın aldılar ve sonrasındasında bu meskenin “hayaletli” olduğunu düşünmeye başladılar. yıllar boyunca çift, her sabah yatağın kendi kendine sallanmasıyla uyandıklarını ve bir hayalet gördüklerini argüman etti. Konut mahallede berbat bir üne sahip oldu ve hatta Readers’ Digest mecmuasına bahis bile oldu. 20 yılın akabinde, 1990’da konutu satmaya karar verdiklerinde yeni alıcıya bu bilgiyi vermemeyi seçtiler.
Helen Ackley, “hayaletli” meskeninin önünde.
Şehir haricinden gelen ve mülkü satın alan Jeffrey ve Patrice Stambovsky çifti, konutun hayaletli olması ile ünlü olduğunu öğrendiklerinde, mutabakattan çekilmek istediler. Ackley ailesi depozitoyu geri vermek istemedi ve bahis mahkemeye kadar taşındı.
Olağandışı dava özetinde yazana göre “Davacı, dehşet ortasında, yakın vakitte satın almak için anlaştığı meskenin, son dokuz yıl ortasında davalı satıcı ve ailesinin üyeleri tarafınca biroldukca kere görüldüğü bildirilen hayaletlerle ile yaygın bir biçimde ün kazandığını öğrendi.”
Mahkeme, “hayaletlerin”, kamuya açık olarak bilinmesi niçiniyle mülkün bir daha satış bedelini etkilediğini ve bu niçinle alıcıya açıklanması gerektiğine hükmetti. Stambovsky’lerin, para yatırmadan evvel hayaletleri denetim etmemiş olmalarına karşın, gerekli itinası gösterdiklerine karar verildi.
Mahkeme sonucu ile gelen “hayaletli ev” damgası
Daha da ilginci, mahkeme konutu yasal olarak hayaletli mesken olarak ilan etti: “Bu bölgeden olmadığı için davacı, satın almak için anlaştığı konutun hayaletli olduğunu çarçabuk öğrenemezdi. Davalı satıcı tarafınca görülen hayaletlerin kaynağının parapsişik mi yoksa psikojenik mi olduğuna bakılmaksızın, hem ulusal bir yayında (Readers’ Digest) birebir vakitte lokal basında (sırasıyla 1977 ve 1982’de) varlıklarını bildirdikten daha sonra, davalının varlıklarını inkar etmesi mümkün değildir ve kanun gereği mesken hayaletlidir.“
Mahkeme, davayı daha da tuhaf hale getirerek, işin içine Ghostbusters’ın sinemasını de dahil etti: “Davacı pozisyonundaki bir kişinin bakış açısından, paranormal bir olgunun keşfiyle ilgili fazlaca pratik bir sorun ortaya çıkıyor: “Ghostbusters” sinemasının başlık müziği üzere “Kimi arayacaksınız?”
Genel olarak ABD’de, konutunuzu satarken, şayet mahallî basını bilgilendirmediyseniz, hayaletleri ifşa etmek zorunda değilsiniz. Lakin bu hadisedeki sorun, konutun sahiplerinin mevzuyu basına kadar taşımış olmasından ve artık “damgalanmış” bir mesken haline gelmesinden kaynaklanıyor.
Bu hadiseden bağımsız olarak, ABD’nin biroldukca eyaletinde, bir daha satış kıymetini etkileyebilecek biçimde “damgalanmış” meskenleri beyan etmeniz gerekiyor. Bunlar cinayet, vefat yahut hata faaliyeti üzere damgalayıcı olayların gerçekleştiği meskenler. Bu şartlarda, meskenin öbürleri tarafınca bilindiği durumlarda, mülkün bir daha satış bedeli üstündeki tesiri niçiniyle, ayrıntıları açıklamamanız yasal sonuçlara yol açabiliyor.
Anketler, hayaletlerin gerçek olmamasına ve (çoğu zaman) büsbütün mantıklı bir açıklamaya sahip olmalarına karşın, insanların perili / hayaletli / lanetli olduğu belirtilen bir konut satın almayı pek istemediklerini gösteriyor. bu biçimde bir anket, insanların yaklaşık olarak yalnızca üçte birinin “hayaletli” bir mesken satın almayı kabul ettiklerini, fakat yaklaşık yüzde 85’inin istenen fiyatta büyük bir indirim beklediğini buldu. İngiltere pazarında yapılan bir tahlil, hayaletli olduğu söylenen bir mesken satan bireylerin satış yapmak için meblağları yaklaşık yüzde 17 oranında düşürmek zorunda kaldıklarını söylüyor.
Peki, satıcıların, konutlarının rastgele bir bilimsel teoriye bakılırsa var olmasa bile, paranormal varlıklarla dolu olup olmadığı hakkında bilgi vermeleri gerekiyor mu? Bir satıcının New York’taki mülklerinde kelamda paranormal aktiviteyi sakladığı teziyle hakkında dava açıldığında keşfettiği üzere, kimi durumlarda yanıt “evet” olabiliyor.
Hayaletli konutu satmak istediler ve…
1970’lerde Helen ve George Ackley, New York’ta bir konut satın aldılar ve sonrasındasında bu meskenin “hayaletli” olduğunu düşünmeye başladılar. yıllar boyunca çift, her sabah yatağın kendi kendine sallanmasıyla uyandıklarını ve bir hayalet gördüklerini argüman etti. Konut mahallede berbat bir üne sahip oldu ve hatta Readers’ Digest mecmuasına bahis bile oldu. 20 yılın akabinde, 1990’da konutu satmaya karar verdiklerinde yeni alıcıya bu bilgiyi vermemeyi seçtiler.
Helen Ackley, “hayaletli” meskeninin önünde.
Şehir haricinden gelen ve mülkü satın alan Jeffrey ve Patrice Stambovsky çifti, konutun hayaletli olması ile ünlü olduğunu öğrendiklerinde, mutabakattan çekilmek istediler. Ackley ailesi depozitoyu geri vermek istemedi ve bahis mahkemeye kadar taşındı.
Olağandışı dava özetinde yazana göre “Davacı, dehşet ortasında, yakın vakitte satın almak için anlaştığı meskenin, son dokuz yıl ortasında davalı satıcı ve ailesinin üyeleri tarafınca biroldukca kere görüldüğü bildirilen hayaletlerle ile yaygın bir biçimde ün kazandığını öğrendi.”
Mahkeme, “hayaletlerin”, kamuya açık olarak bilinmesi niçiniyle mülkün bir daha satış bedelini etkilediğini ve bu niçinle alıcıya açıklanması gerektiğine hükmetti. Stambovsky’lerin, para yatırmadan evvel hayaletleri denetim etmemiş olmalarına karşın, gerekli itinası gösterdiklerine karar verildi.
Mahkeme sonucu ile gelen “hayaletli ev” damgası
Daha da ilginci, mahkeme konutu yasal olarak hayaletli mesken olarak ilan etti: “Bu bölgeden olmadığı için davacı, satın almak için anlaştığı konutun hayaletli olduğunu çarçabuk öğrenemezdi. Davalı satıcı tarafınca görülen hayaletlerin kaynağının parapsişik mi yoksa psikojenik mi olduğuna bakılmaksızın, hem ulusal bir yayında (Readers’ Digest) birebir vakitte lokal basında (sırasıyla 1977 ve 1982’de) varlıklarını bildirdikten daha sonra, davalının varlıklarını inkar etmesi mümkün değildir ve kanun gereği mesken hayaletlidir.“
Mahkeme, davayı daha da tuhaf hale getirerek, işin içine Ghostbusters’ın sinemasını de dahil etti: “Davacı pozisyonundaki bir kişinin bakış açısından, paranormal bir olgunun keşfiyle ilgili fazlaca pratik bir sorun ortaya çıkıyor: “Ghostbusters” sinemasının başlık müziği üzere “Kimi arayacaksınız?”
Genel olarak ABD’de, konutunuzu satarken, şayet mahallî basını bilgilendirmediyseniz, hayaletleri ifşa etmek zorunda değilsiniz. Lakin bu hadisedeki sorun, konutun sahiplerinin mevzuyu basına kadar taşımış olmasından ve artık “damgalanmış” bir mesken haline gelmesinden kaynaklanıyor.
Bu hadiseden bağımsız olarak, ABD’nin biroldukca eyaletinde, bir daha satış kıymetini etkileyebilecek biçimde “damgalanmış” meskenleri beyan etmeniz gerekiyor. Bunlar cinayet, vefat yahut hata faaliyeti üzere damgalayıcı olayların gerçekleştiği meskenler. Bu şartlarda, meskenin öbürleri tarafınca bilindiği durumlarda, mülkün bir daha satış bedeli üstündeki tesiri niçiniyle, ayrıntıları açıklamamanız yasal sonuçlara yol açabiliyor.