celikci
New member
Arkadaşlar ne kadar yakın olabilir? Belçikalı yönetmen Lukas Dhont, güvercinliğin acı eşiğine kadar varan yıkıcı gücünü anlatıyor.
Stefan Hochgesand
Léo (sağdan 2.), ailesinin çiçek tarlasındaMenuet/Diaphana Films/Topkapı Films/Versus Prodüksiyon
Léo ve Rémi, mor, altın, bordo krizantem tarlalarının yanından bisikletleriyle uçar gider. Belki on iki yaşında olan iki oğlan ışıl ışıl parlar: birbirlerine gülümserler ve büyük bir neşe saçarlar, geri çekilemezsiniz, çekilmek istemezsiniz. Rémi obua çalışırken, Léo şimdiden dünya çapındaki kariyerinin hayalini kuruyor ve ardından Rémi’ye gezegen çapında bir menajer olarak eşlik edebiliyor. Gün sona erdiğinde ve akşam güneşi çiçeklerin arkasında dramatik bir şekilde kaybolduğunda, birlikte kalmayı tercih ederler. Ve Rémi kara kara kara kara düşünürken uyuyamazken, Léo derslerin yükünü hafifleten harika bir hikaye bulur.
“Close”: Belçikalı reşit olma draması
Ama ikisinin bazen başlarını birbirlerinin omuzlarına koyduğu okulda bir fısıltı vardır: kızlar, ikisinin bir çift olup olmadığını bilmek isterler – bunu kabul etmeleri gerekir! Çocuklar ona “ibne” dediğinde, Léo, Rémi’den kaçmaktan başka bir yol görmez: Sabah onu bisikletle almayı “unutur”. Titreyen gözlere rağmen sert maço zırhın arkasına saklandığı okulun hokey takımına katılır. Rémi ise başına gelenlerden habersizdir. En azından bir süre Léo’ya tutunur. Sonra o da Léo’nun mümkün olmadığını düşündüğü bir şekilde arkasını döndü.
“Kapat” filminden sağ kurtulanlar ödüllendirilecek
Başlangıçta neredeyse kitschy güzel resimleriyle izleyicilerini uyuşturan film, yarıda midelerine sert bir tekme atıyor. Ve zaten yerdeyseniz, sizi tekrar tekmeliyor. Acıya Dayananlar Ödüllendirilecek: 31 yaşındaki yönetmen Lukas Dhont, ikinci uzun metrajlı filminde dostluk ve aşk arasında muğlak bir şekilde gidip gelen bir hassasiyeti anlatıyor. Belirsizlik, Cannes’da Büyük Jüri Ödülü’nü kazanan ve şimdi de potansiyel en iyi yabancı film olarak Oscar’a aday gösterilen bu Belçikalı reşit olma dramasının en büyük gücü. Ve toplumun, her şeyi kategorize etme ve sözde “erkekçe olmayan” davranışları cezalandırma dürtüsüyle ruhları nasıl yok ettiğini anlatıyor.
Köpenick’teki yeni tren istasyonu: İşte böyle görünmeli
Dhont, genç bir trans balerini konu alan Cannes ödüllü ilk filmi “Girl”de (2018) toplumsal cinsiyet klişelerini sorgulamakla ilgileniyordu. Eden Dambrine (Léo) ve Gustav De Waele (Rémi) ile Dhont bir kez daha göreve hazır iki genç oyuncu buldu. “Yakın”, toplumun yerçekimi kuvvetlerinin mahrem olanı nasıl işgal ettiğine dair kendini keşfetmenin acı tatlı bir dramasıdır. Bu arada, baştan sona izlenmeye değer olan filmin sonlarına doğru, izleyiciyi ayağa kaldırmak için tekrar uzanıyor. Bu eli tutmak isteyip istemediğiniz de bir gönül meselesidir.
Kapalı. Uzun metrajlı film, 105 dakika, yönetmen: Lukas Dhont, 26 Ocak’tan itibaren sinemalarda
Stefan Hochgesand
Léo (sağdan 2.), ailesinin çiçek tarlasındaMenuet/Diaphana Films/Topkapı Films/Versus Prodüksiyon
Léo ve Rémi, mor, altın, bordo krizantem tarlalarının yanından bisikletleriyle uçar gider. Belki on iki yaşında olan iki oğlan ışıl ışıl parlar: birbirlerine gülümserler ve büyük bir neşe saçarlar, geri çekilemezsiniz, çekilmek istemezsiniz. Rémi obua çalışırken, Léo şimdiden dünya çapındaki kariyerinin hayalini kuruyor ve ardından Rémi’ye gezegen çapında bir menajer olarak eşlik edebiliyor. Gün sona erdiğinde ve akşam güneşi çiçeklerin arkasında dramatik bir şekilde kaybolduğunda, birlikte kalmayı tercih ederler. Ve Rémi kara kara kara kara düşünürken uyuyamazken, Léo derslerin yükünü hafifleten harika bir hikaye bulur.
“Close”: Belçikalı reşit olma draması
Ama ikisinin bazen başlarını birbirlerinin omuzlarına koyduğu okulda bir fısıltı vardır: kızlar, ikisinin bir çift olup olmadığını bilmek isterler – bunu kabul etmeleri gerekir! Çocuklar ona “ibne” dediğinde, Léo, Rémi’den kaçmaktan başka bir yol görmez: Sabah onu bisikletle almayı “unutur”. Titreyen gözlere rağmen sert maço zırhın arkasına saklandığı okulun hokey takımına katılır. Rémi ise başına gelenlerden habersizdir. En azından bir süre Léo’ya tutunur. Sonra o da Léo’nun mümkün olmadığını düşündüğü bir şekilde arkasını döndü.
“Kapat” filminden sağ kurtulanlar ödüllendirilecek
Başlangıçta neredeyse kitschy güzel resimleriyle izleyicilerini uyuşturan film, yarıda midelerine sert bir tekme atıyor. Ve zaten yerdeyseniz, sizi tekrar tekmeliyor. Acıya Dayananlar Ödüllendirilecek: 31 yaşındaki yönetmen Lukas Dhont, ikinci uzun metrajlı filminde dostluk ve aşk arasında muğlak bir şekilde gidip gelen bir hassasiyeti anlatıyor. Belirsizlik, Cannes’da Büyük Jüri Ödülü’nü kazanan ve şimdi de potansiyel en iyi yabancı film olarak Oscar’a aday gösterilen bu Belçikalı reşit olma dramasının en büyük gücü. Ve toplumun, her şeyi kategorize etme ve sözde “erkekçe olmayan” davranışları cezalandırma dürtüsüyle ruhları nasıl yok ettiğini anlatıyor.
Köpenick’teki yeni tren istasyonu: İşte böyle görünmeli
Dhont, genç bir trans balerini konu alan Cannes ödüllü ilk filmi “Girl”de (2018) toplumsal cinsiyet klişelerini sorgulamakla ilgileniyordu. Eden Dambrine (Léo) ve Gustav De Waele (Rémi) ile Dhont bir kez daha göreve hazır iki genç oyuncu buldu. “Yakın”, toplumun yerçekimi kuvvetlerinin mahrem olanı nasıl işgal ettiğine dair kendini keşfetmenin acı tatlı bir dramasıdır. Bu arada, baştan sona izlenmeye değer olan filmin sonlarına doğru, izleyiciyi ayağa kaldırmak için tekrar uzanıyor. Bu eli tutmak isteyip istemediğiniz de bir gönül meselesidir.
Kapalı. Uzun metrajlı film, 105 dakika, yönetmen: Lukas Dhont, 26 Ocak’tan itibaren sinemalarda