Balık Fabrikasından Sonra Hayat Var: İspanyol Filmi “Matria”

celikci

New member
Ev
Berlinale
Balık Fabrikasından Sonra Hayat Var: İspanyol Filmi “Matria”

Artık sevilmeyen ve anne olarak ihtiyaç duyulmayan cesur bir kadının portresi. Ana karakter olarak María Vázquez bir olaydır.


Ulrich Seidler

María Vázquez'in canlandırdığı Ramona


María Vázquez’in canlandırdığı Ramonaavon


İspanya’nın kuzeybatısındaki bir Galiçya balıkçı köyünde, kıvırcık kızıl saçlı, sert, düşüncesiz 42 yaşındaki Ramona yaşıyor. Sigara dışında kendi ihtiyaçlarını pek düşünmese de, geçim mücadelesinde titriyor. Kocası Andrés (Santi Prego) hayatın evresini oldukça rahatlar, içki içmeyi sever ve bir metresi vardır. Kızı Estrella (Soraya Luaces) 18 yaşındadır ve göbek kordonunun son tellerini ısırmaktadır.


Ev kadın



Ramona, Estrella için çok çalışıyor, ders çalışmalı ve daha iyi olmalı – ve ilk çocukla kendini geliştirmek için tüm çabalarından vazgeçmemeli. İspanyol Álvaro Gago’nun ilk uzun metrajlı filmi “Matria”da anlattığı, bir sonraki nesle yansıtılan gerçekleşmemiş hayallerin çok tipik bir hikayesidir. Karakterine yürek parçalayıcı bir özgünlük katan, görünüşte yılmaz başrol oyuncusu María Vázquez tarafından taşınıyor. O ve yönetmen Vigo’da (Galiçya) doğdu. Ev hakkında konuşuyorlar. Patria (anavatan, vatan) “Matria” olur.


Gençler için sinema: umut ve hayal odaları

Gençler için sinema: umut ve hayal odaları

Ramona, bir balık fabrikasında kadın temizlik ekibine liderlik eder. Ton kaba ama yoldaşça, iş sert ve pis kokuyor. Para yetmiyor, Ramona da midye kesme işi yapıyor. Bu günlük bir maraton ve Ramona’nın sonsuz bir gücü var gibi görünüyor. Kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır kıpır olsun. Duşta bile neredeyse acımasız bir verimlilikle çalışıyor: Profesyonel bir temizlik eliyle cildindeki balık kokusunu siliyor, saçlarını bulaşık süngeri gibi yıkıyor. Bir atı değeri için inceler gibi, yaşlanma belirtilerini not eder. Ciğerlerindeki gölgeler büyüyor, göğüsleri aşağı sarkıyor, derisinin kızarması iyiye işaret değil. Fren nerede?


İşvereni ücretleri daha da düşürmek istediğinde, daha da fazla baskı altına girmek için işi bırakır. Ne de olsa, köpeği olan yaşlı bir beyefendiye evde yardımcı olarak kısa sürede yarı zamanlı bir iş bulur ve ikisinin de huysuzları kısa sürede parçalanır. Duraksadığı anların sayısı giderek artıyor: Atlantik’in öte yakasına bir bakış, kız arkadaşıyla bir sarhoş, yanmış bir tortilla, midye kesici bir denizciyle flört, köpekle kucaklaşma, aynada sorgulayan bir bakış ya da sadece bir mola güneş ışığında bir bankta.


Danimarka inekleri arasındaki yabancılar: Malene Choi'den

Danimarka inekleri arasındaki yabancılar: Malene Choi’den “Stille Liv”

Film kasvetli, kırılgan, fakir bir dünyayı tasvir ediyor, toplumsal yapı tüm netliğiyle gösteriliyor ve yargılanmıyor. İçinde nabız gibi atan sıcaklığı hissetmeniz biraz zaman alıyor: sarılmalarda, bakışlarda ve ayrıca biraz fazla gürültülü ama paylaşılan, pratik şakalar üzerinden kahkahalarda. Hayat denen bu hapishanede, kaybedilen para için ve zamanın akışına karşı verilen mücadeleyle bastırılan ve örtülen bir özlem sıcaklığı ve aşk ihtiyacı.


Panorama: “Matria” tarafından Álvaro Gago, İspanya 2023


Olaylar: 18 Şubat, 18:30 Cineplex Titania; 19 Şubat 21:45 Zoopalast 3, 4, 5; 20.2. 21.30 Cubix 2, 24.2. 12.15 Haus der Berliner Festspiele; 25.2. 10:00 Hayvanat Bahçesi Sarayı 2
 
Üst